Vader Kennis Centrum richt zich op ontsluiting van informatie en kennis die eraan bijdraagt om de gelijkwaardige rol van beide ouders en genders bij de opvoeding van, de zorg voor en het onderwijs aan kinderen - zowel vòòr als na een scheiding - op juiste waarde te schatten en met overheidsbeleid te ondersteunen op een wijze die aan inzet en betrokkenheid van beide ouders/genders voor kinderen recht doet. (Contact)
Net terug van de traditionele kerstmis op kerstavond wil ik jullie allemaal fijne dagen toewensen en een goed 2010. Maak er wat moois van in 2010. En .. laten we er ook samen wat moois van maken.
Een opsteker is alvast dat drie Utrechtse familierechters zelf gisteren recht spraken en daarbij afstand namen van kinderbescherming en jeugdzorg als adviseur en wederpartij bij de door hen geëiste uithuisplaatsing van het 14-jarige zeilmeisje Laura Dekker. De drie rechters hadden geen wijzer besluit kunnen nemen. Een uithuisplaatsing bij jeugdzorg en kinderbescherming had het licht uit de ogen van dit dappere meisje geslagen. In plaats daarvan hebben de drie rechters aan alle partijen incl. jeugdzorg en kinderbescherming nu de gezamenlijke taak en horizon meegegeven tot samenwerking bij het daadwerkelijk mogelijk maken van de realisatie van de grote droom van Laura.
Een mooi familierechteinde van 2009 dat "met recht" hoop geeft op meer onafhankelijke en zelfstandige familierechtspraak waarin ook meer verantwoordelijkheid door rechters genomen zal worden.
Groet en de beste wensen voor 2010,
Peter Tromp Vaderkenniscentrum
1. Voor wie de uitspraak van de drie Utrechtse rechters van afgelopen week er nog eens zelf op wil naslaan, zie:
2. En hoe heette de lezing van Joep Zander heel veel jaren terug voor een gezelschap Nederlandse familierechters ook al weer? Juist ja: "Rechtspreken, buikspreken, linkspreken, kromspreken, uitspreken en tegenspreken.................... "
En voor wie deze lezing er toch nog eens zelf op na wil naslaan zie:
Rechters die krom en link zijn Clientenorganisaties in het familierecht over de kwaliteit van de rechterlijke macht. in opdracht van het Platform Samenwerkende Cliëntenorganisaties in de Jeugdzorg en het Familierecht. Tekst; Joep Zander. http://joepzander.nl/rechters.htm
De aflevering van 'Charlottes Stokpaardje' in het VARA-vrouwendiscussieprogramma Vrouw en Paard van 4 december 2009 om 21:20 uur
------------------------------------------------ De volledige uitzending van 4 december 2009 van VARA's vrouwendiscussieprogramma Vrouw&Paard Bron: VARA, Uitzending Gemist, Datum uitzending: 04-12-2009 21:20 uur (Tijdsduur: 34'12")
In deze aflevering, gepresenteerd door Hanneke Groenteman, Heleen Mees, Marianne van den Anker, Hassnae Bouazza en Carrie:
- 'Charlottes stokpaard': pleidooi voor het recht van kinderen op twee ouders na een echtscheiding;
- aandacht voor de documentaire 'De viagraman' van Michael Schaap.
------------------------------------------------ Een tweede interessante aflevering van VARA's Vrouw en Paard is ook de uitzending van 9 oktober 2011 en de bijdrage van Hassnae Bouazza in de discussie van het vrouwenpanel met Joël Voordewind van de Christen Unie:
De volledige uitzending van 9 oktober 2009 van VARA's vrouwendiscussieprogramma Vrouw&Paard Bron: VARA, Uitzending Gemist, Datum uitzending: 09-10-2009 21:20 uur (Tijdsduur: 34'01")
In deze aflevering van Vrouw en Paard, gepresenteerd door Hanneke Groenteman met Hassnae Bouazza, Carrie, Marianne van den Anker en Heleen Mees:
- studiogesprek met ChristenUnie-Kamerlid Joël Voordewind die vindt dat kinderen van een alleenstaande moeder gemakkelijker te weten moeten kunnen komen wie hun vader is. Moeders zouden bij de burgerlijke stand minder snel moeten kunnen aangeven dat de vader onbekend is;
- 'Charlottes Stokpaardje' column van Charlotte Lemmens over kinderen.
------------------------ Hassnae Bouazza eerder als lid van het vrouwenpanel van het VARA-programma Vrouw & Paard van 9 oktober 2009 over omgangsfrustratie door moeders
Een voortdurend frisse en relativerende wind in "Vrouw & Paard", het inmiddels beëindigde VARA-vrouwenpanel onder gespreksleiding van Hanneke Groenteman, was Hassnae Bouazza. En ik zeg het dan ook maar meteen eerlijk en ruiterlijk: "Ik ben een echte fan van Hassnae Bouazza."
In de aflevering van 9 oktober 2009 van Vrouw & Paard zegt Hassnae Bouazza tegen Tweede Kamerlid Joël Voordewind van de ChristenUnie n.a.v. zijn voorstel voor verplichte vaderregistratie (14min20):
"Dit is èèn aspect, maar d'r zijn toch ook ontzettend veel vaders die hèèl erg graag hun kinderen willen zien en die die kans niet krijgen vanwege de moeders. Want d'r zijn heel veel moeders die gewoon hun kinderen gebruiken als wapens. Wat doet u daar tegen? Is het niet eigenlijk achterlijk dat we in Nederland hier ..., dat de vader standaard slechts een keer in de twee weken het kind kan zien? Zou het niet gewoon evenredig verdeeld moeten worden? ... Die vrouwen moeten aangepakt worden."
(Een vraag van Hassnae Bouazza, waar vervolgens zonder dat er een antwoord op komt door zowel gespreksleider Hanneke Groenteman als Joël Voordewind helaas snel, schielijk en ontwijkend over heen gepraat wordt. Maar zoals ook blijkt uit het naderhand door Hassnae Bouazza op 19 juni 2010 over dit onderwerp in NRC Handelsblad gepubliceerde artikel, laat zij zich gelukkig niet zo makkelijk door Hanneke Groenteman en Joël Voordewind de mond snoeren. U kunt overigens zelf zien hoe dat toegaat in de video van de aflevering van Vrouw & Paard van 9 oktober 2009 hierboven vanaf 14min20.)
------------------------------------------------ Hassnae Bouazza (geboren 1973 in Oujda, Marokko) is schrijver, journalist, columnist, programmamaker en vertaler Arabisch-Engels. Ze werkt onder andere als columnist voor Vrij Nederland, de Volkskrant, NRC Handelsblad, Frontaal Naakt en De Buren en als programmamaker voor de VPRO. Ze is geboren in de stad Oujda nabij de Algerijnse grens. Ze verliet met haar familie Marokko om zich bij haar vader te voegen die al in Nederland was, als gastarbeider. Ze kwam in Arkel te wonen, waar de familie Bouazza de enige Marokkaanse was. Ze studeerde Engels taal-en letterkunde aan de Universiteit van Utrecht en, na haar afstuderen, een jaar Franse literatuur aan diezelfde Universiteit.
Het werk van Bouazza valt op vanwege de vrijmoedige aanpak van taboeonderwerpen zoals porno in de Arabische wereld. ‘Eens per maand open ik het raam voor u naar de Arabische wereld.’ Zo schrijft Hassnae Bouazza in Vrij Nederland. In de stukken van Hassnae voorziet zij verschijnselen uit de Islamitische wereld die haar bezighouden van haar eigentijdse en humoristische mening.Misschien heb je haar ook gezien in de aflevering van het programma Advocaat van de Duivel waarin Geert Wilders terecht staat.
Ze stelde een bundel samen met verhalen over sterke Arabische vrouwen, Achter de sluier (1999), in een poging het clichébeeld bij te stellen dat in Nederland heerst over de Arabische vrouw. In de bundel zijn verhalen opgenomen van onder anderen Nawal el Saadawi, Tahar Ben Jelloun en Naguib Mafouz. Ze werkt op dit moment aan haar debuut, een bundel met korte verhalen over relaties tussen mensen, waarbij de altijd intrigerende relatie tussen mannen en vrouwen de boventoon voert. De schrijver Hafid Bouazza is haar broer.
Peter Tromp heeft zijn kinderen al 17 jaar niet gezien. Jarenlang heeft hij er met "hulp" van kinderbescherming en familierecht alles aan gedaan om ze weer te zien, maar het mag allemaal niet baten. Hij probeert zich sindsdien op alle mogelijke manieren in te zetten om het voor anderen beter te maken. Zie ook: http://vaderkenniscentrum.blogspot.com/
Dit is het tweede deel van een serie verhalen over gescheiden vaders. Vaders die hun verhaal ook in deze serie willen vertellen kunnen reageren.
Het eerste deel van deze documentaireserie over gescheiden vaders van Fullscreenfilm kunt u zien op:
Amsterdam - Zuidoost - Met rapper Kempi praten over vaderschap
Het vaderschap als voorrecht staat komende donderdag centraal tijdens een bijeenkomst van de organisatie Vitamine V in het Bijlmerparktheater. Rapper Kempi en Robert Coblijn van Bijlmerstyle praten dan over het vaderschap op jonge leeftijd. Roy Groenberg en Waldi Neijhorst spreken daarna over de rol van oudere vaders. Het programma begint om 19.00 uur.
donderdag 19 november tussen 18.00 en 22.00 tussen 18.00 en 19.00: Buffet. Om 19.00 start het programma. grote zaal van het Bijlmerparktheater
Het platform Vitamine V vindt vaderschap een voorrecht!
Vitamine V start in Amsterdam Zuidoost op een ontspannen manier de zoektocht naar de verhalen en de dialoog rondom vaderschap.
Op donderdag 19 november aanstaande – op de Internationale Dag van de Man - openen 2 generaties vaders de dialoog rondom vaderschap in het Bijlmerparktheater.
Op donderdag 19 november tussen 18.00 en 22.00 vindt de eerste officiele editie van Vitamine V plaats in samenwerking met Stadsdeel Zuidoost. In de grote zaal van het Bijlmerparktheater zullen er twee ronde tafelgesprekken plaatsvinden. Aan de jonge-vader tafel in ieder geval rapper Kempi en Robert Coblijn (Bijlmerstyle) en gesprekleider Oliver Luxenburg. Kempi laat ook een nummer horen van zijn nieuwste album, Du Zoon. Aan de senior-vader tafel zitten onder anderen Roy Groenberg en Waldi Neijhorst. Na elk tafelgesprek krijgt het aanwezig publiek de gelegenheid om te reageren.
VITAMINE V streeft naar het creëren van een gemeenschap waarin een open en eerlijke dialoog wordt gevoerd rondom vaderschap. Deze dialoog moet de basis zijn voor een betere levenskwaliteit van ouders en kinderen van nieuw-Nederlandse komaf.
VITAMINE V is een open platform dat opereert in samenwerking met bestaande organisaties en platforms. Door middel van incidentele en structurele acties wil Vitamine V de dialoog rondom het vaderschap in de diverse gemeenschappen in Nederland bespreekbaar maken.
VITAMINE V is bedoeld voor nieuw-Nederlandse vaders, moeders, kinderen en ‘vaders to be’
VITAMINE V is een project van Orville Breeveld
donderdag 19 november tussen 18.00 en 22.00 tussen 18.00 en 19.00: Buffet. Om 19.00 start het programma. grote zaal van het Bijlmerparktheater
Ik heb het nooit meer gezien, want je zit nog in de bere Papa is een mama papa is ... want papa loopt te liegen en is niet altijd eerlijk loop mama te bedriegen, ja I did it denk niet altijd na over dingen dat ik doe de gedachte dat ik jouw krijg maakt me soms bedroefd hoe kom ik hier vanaf? 't Is niet jij die het doet 't is papa die het denkt maar jij die het voelt Ik, Jij en je mama zet de schuld maar op mij Fuck iedereen want ik ben jij
Ik kan niet altijd bij je zijn maar weet dat ik daar voor ben Ik en je mama gaan niet altijd door één deur Maar m'n deur staat altijd voor je open jeweet want jij bent mijn zaad, de rede van mijn zoon bel je papa op en papa laat ze komen, yeah
Weet dat ik er voor je ben En dat je altijd welkom bent wanneer dan ook Weet dat ik er voor je ben Ik zal er altijd voor je zijn door dik en dun
Na je geboorte lag je in m'n armen Je scheen in m'n face, lamp, m'n hart stond stil Ik hoorde ff niks Daar was mijn kind, mijn bloed, m'n flesh yes Zo schriel, zo lief ... Ik ben op zoek naar lucht, dan gado ... new breath Ik kus m'n boy, kijk em aan en zeg Jahvensly Jij bent het heden, jij bent de toekomst Je hoeft alleen te bellen en weet dat ik naar je toekom Het leven is zuur ... Ik ben altijd in de buurt, want jij bent m'n alles Bel me en ik kom, voor jou maak ik en voor jou ga ik dood Ik zweer het op de Bijbel en de vader van de zoon Niet ik, maar de vader van de zoon
Weet dat ik er voor je ben en Dat je altijd welkom bent wanneer dan ook Weet dat ik er voor je ben Ik zal er altijd voor je zijn door dik en dun
Papa is vaak weg van huis, maar als ik terugkom zie ik jou weer thuis Bij mama aan de fles, geen flauw benul van papa's succes Niet dat het nodig is maar papa is een ster En vele praten slecht over mij Maar jij weet dat papa zo goed voor jou is en soms een boek leest Het beste met je voorheb en het beste wilt geven Al heb papa soms geen lijn in z'n leven, geen structuur Want de liefde die ik krijg is net niet puur Het leven is zuur, ... no spang Ik ben altijd in de buurt, want jij bent m'n kleine De zoon van de zoon, voor jou maak ik en voor jou ga ik dood Ik zweer op de Bijbel en de vader van de zoon
Weet dat ik er voor je ben en Dat je altijd welkom bent wanneer dan ook Weet dat ik er voor je ben Ik zal er altijd voor je zijn door dik en dun Door dik en dun Kom maar hier, hier bij mij Kiss me bon, voel je vrij Kom maar hier, hier bij mij Wees niet bang, voel je vrij
Weet dat ik er voor je ben en Dat je altijd welkom bent wanneer dan ook Weet dat ik er voor je ben Ik zal er altijd voor je zijn door dik en dun Door dik en dun
Gezocht: stoere vaders Voor het nieuwe en spectaculaire tv-programma 'Mijn vader is de beste!' met Yolanthe Cabau van Kasbergen zoeken we coole kids met hun stoere vader.
Ben jij een stoere, sterke en slimme vader? Laat het ons weten.
Documentaire. De ouders van Frénk van der Linden scheidden veertig jaar geleden op bittere wijze. Als bij zijn moeder de ziekte van Alzheimer wordt geconstateerd, beseft Frénk dat het moment voor een laatste poging tot verzoening is aangebroken.
De ouders van Frénk van der Linden scheidden veertig jaar geleden op bittere wijze. Sinds de echtscheiding hebben vader Jan (81) en moeder Erica (74) elkaar niet meer gesproken. Hoe meer de tijd voortschrijdt, hoe groter de verwijdering lijkt - en hoe pijnlijker Frénk de situatie vindt.
Als bij zijn moeder de ziekte van Alzheimer wordt geconstateerd, beseft Frénk dat het moment voor een laatste poging tot verzoening is aangebroken. Hij stelt zijn ouders voor om los van elkaar met hem te praten over hun liefde en de teloorgang van hun huwelijk. In de hoop hen na veertig jaar alsnog nader tot elkaar te brengen.
Frénk van der Linden doet laatste poging zijn ouders te verzoenen
Wat doe je wanneer je vader en moeder veertig jaar lang geen woord met elkaar wisselen? Kun je als kind je gescheiden ouders weer on speaking terms krijgen? En hoe ver mogen je initiatieven gaan?
Journalist Frénk van der Linden groeide op als zoon van een vrachtwagenchauffeur in de Bollenstreek. Zijn ouders gingen begin jaren zeventig op bittere wijze uit elkaar. Met zijn zusje Désirée behoorde hij tot de eerste Nederlandse kinderen die door een rechter werden toegewezen aan hun vader.
Sinds de echtscheiding hebben vader Jan (81) en moeder Erica (74) elkaar niet meer gesproken. Hoe meer de tijd voortschrijdt, hoe groter de verwijdering lijkt - en hoe pijnlijker Frénk de situatie vindt. Als bij zijn moeder de ziekte van Alzheimer wordt geconstateerd, beseft Frénk dat het moment voor een laatste poging tot verzoening is aangebroken. Hij stelt zijn ouders voor om los van elkaar met hem te praten over hun liefde en de teloorgang van hun huwelijk. In de hoop hen na veertig jaar alsnog nader tot elkaar te brengen.
Regisseur Gisèla Mallant volgt Frénk tijdens de pijnlijke, tedere en onthullende ontmoetingen met zijn ouders.
Verloren Band is geproduceerd door Figuli Producties.
Deze week is het "De Week van het Recht" (of in de ronkende reclametaal van het ministerie van Justitie: "De Week van de Rechtstaat") en zaterdag 7 november a.s. is het zelfs "De open dag van de rechtspraak". Jawel, "u mag het allemaal meemaken", wil justitie ons graag laten geloven. Niets is echter minder waar. Deze hele jaarlijkse poppenkast van het ministerie van justitie gaat in feite helemaal nergens over.
1. De Nederlandse rechtspraak als schending van de grondwet Want de bastions van justitie met daarachter het leger van gebefte zwartjurken achter hun gesloten deuren mogen dan weliswaar een dagje per jaar in het weekeinde opengaan, maar met openheid of "openbaarheid van rechtspraak" zoals de grondwet die voorschrijft heeft dit natuurlijk helemaal niets te maken.
Dit zegt Artikel 121 van de grondwet over onze rechtspraak:
Noch de uitspraken, noch de zittingen van rechterinnen (nee geen verschrijving, zie daarvoor beneden) in het Nederlandse Personen- en Familierecht vinden echter in openbaarheid plaats zoals de grondwet voorschrijft. Zij worden angstvallig achter gesloten rechtbankdeuren gehouden, ontdaan van elke transparantie en gebaseert op de gevleugelde haarlemmerrechtbankolie van "het belang van het kind", dagelijks ingevult naar de volstrekte persoonlijke willekeur en opvatting van de toevallig voorzittende zwartjurka (dit naar analogie van de burka uit Afghanistan en andere in de middeleeuwen achtergebleven gebieden in de wereld zoals de achterlijke Nederlandse familierechtspraak).
2. De Nederlandse rechtspraak als het slachthuis en abattoir van gezinnen, gezinsrelaties en familierelaties De Nederlandse rechtspraak is vooral het abattoir van de gebroken gezinnen. Door toedoen van de zwartjurken achter hun gesloten rechtbankdeuren en een algeheel ontbrekende transparantie worden bij gewone scheidingen jaarlijks 30.000 kinderen voorgoed van een van hun ouders en grootouders buitengesloten en weggehouden. Ruim een half miljoen kinderen groeien hierdoor in Nederland geheel vaderloos op. Deze dagelijkse buitensluiting van ouders van hun kinderen na een scheiding in het personen- en familierecht, die gender racistische steen des aanstoots voor gewone burgers, wordt echter angstvallig uit het rechtspraakprogramma van de "open dag" weggehouden en komt nergens aan de orde. .
Daar wil zwartjurkend Nederland het toch maar even liever niet over hebben. Men praat liever over boeven vangen en het strafrecht en gaat de echt belangrijke discussies over het Mer à Boire dat men hier "Nederlandse Rechtsstaat" noemt het liefst uit de weg.
3. En dan nog dit: "Vrouwe" Justitia of de Nederlandse familierechtspraak als matriarchaat, vrouwenaangelegenheid en oordeel van vrouwen over mannen 90% van de familierechters zijn vrouw en in de opleiding tot familierechter stromen alleen nog vrouwen in. Het familierecht is daardoor een matriarchaat geworden waar men bij voorbaat vaders van hun kinderen buitensluit.
Het zelfde geldt voor de kinderbescherming welke als "adviseur" van de familierechters bij scheidingen feitelijk de dienst uit maakt, waardoor het begrip "onafhankelijke rechtspraak" in het familierecht tot een farce is gemaakt.
Mv. Mr. A.C. Quik-Schuijt, oud-vicepresident en kinderrechter aan de Rechtbank Utrecht (1990-2007) en sindsdien SP-senator in de Eerste Kamer, als het levende symbool van een vaderexclusief (i.e. vadervijandig) en matriarchaal familierecht in Nederland, kortom de Nederlandse vrouwelijke "Ayatollah".
Afijn, als u hierna nog zin heeft in de poppenkast van justitie die "Week voor de rechtstaat" en "Open dag van de rechtspraak" heet, dan vindt u hieronder meer informatie. Een prettige justitievoorstelling gewenst,
Op zaterdag 7 november 2009 houdt het gerechtshof Amsterdam net als alle gerechten open huis. Van 10:00 tot 16:00 uur is iedereen welkom in het Paleis van Justitie aan de Prinsengracht 436 om nader kennis te maken met de rechtspraak.
De hele dag kunt u nagespeelde rechtszaken bijwonen. “De bewijskracht van DNA” en “Uithuis-plaatsing van minderjarige kinderen”, zijn thema’s die onder meer aan de orde komen. Na afloop van de zitting is het mogelijk om vragen te stellen aan de raadsheren (rechters in hoger beroep) over de uitspraak.
Maak ook persoonlijk kennis met de president van het gerechtshof, de deken van de Amsterdamse orde van advocaten en de hoofdadvocaat-generaal van het ressortsparket Amsterdam (OM) tijdens een spreekuur. Volg een rondleiding door het historische Paleis, luister naar het verhaal van een ex-gedetineerde en bezoek de informatiemarkt. Hier komt u meer te weten over werken bij het gerechtshof en het prestigieuze nieuwbouwproject op het Wester-IJdok. Gekleed in toga op de foto, een celmuur beschrijven in het cellencomplex en een speurtocht voor kinderen staan ook op het programma.
Altijd al een zitting willen bijwonen en het Paleis van Justitie van binnen willen zien? Maak het mee op de Open Dag!
Informatie over de Open Dag en het programma van het gerechtshof Amsterdam is te vinden op www.opendagvanderechtspraak.nl.
De rechtbank Utrecht en de Centrale Raad van Beroep houden op zaterdag zeven november van 10.00 uur tot 16.00 uur een Open Dag. Kom zelf kijken hoe de rechter beslist! De rechtbank en de Centrale Raad van Beroep geven uitleg over hun werk. De Centrale Raad van Beroep spreekt in hoger beroep recht in ambtenarenzaken en zaken op het terrein van de sociale zekerheid.
Maak een rechtszaak van dichtbij mee, geef je oordeel over het vonnis en leer alles over het werk van rechters. Halen die hangjongeren in de buurt toch vooral kattenkwaad uit, of is het vandalisme? Is die nieuwe dakappel bij de buren nou woningverbetering of toch vooral uitzichtbederf? Het is wikken en wegen: de rechter maakt het verschil!
Bezoekers kunnen de hele dag diverse rechtszaken bijwonen en meepraten over het oordeel dat de rechter geeft. Altijd al eens willen zien hoe een rechtszaak verloopt? Ook benieuwd wat een kort geding precies is en wat kun je doen als je ontslagen wordt? Je leert er alles over tijdens de open dag.
Maak daarnaast kennis met de officier van justitie, neem een kijkje in het cellencomplex van de rechtbank en maak kennis met mediation. Test je kennis van de rechtspraak in de rechtspraakquiz of praat mee tijdens het debat. Ook voor kinderen worden er volop activiteiten georganiseerd.
De Open Dag vindt plaats in het Gerechtsgebouw, Vrouwe Justitiaplein 1, 3511 EX Utrecht.
Debatten in Utrecht tijdens Open Dag van de rechtspraak
TUMULT organiseert 3 korte debatten tijdens de Open Dag van de Rechtspraak. Een rechter en een specialist geven hun mening over een pittige stelling. Daarna volgt het debat met het publiek o.l.v. Elisabeth van den Hoogen.
11.30 uur: De pers bepaalt! Harry Lensink, misdaadjournalist voor Vrij Nederland (en schrijver van oa het boek ''Stille Willem'' over Willem Endstra) en Gerben Kor, jurist en schrijver van het boek 'Medialisering van Recht'.
13.30 uur: Geef de burger invloed op de rechtspraak. Herco Uniken Venema, president van de Rechtbank Utrecht; Willem Albert Wagenaar, emeritus hoogleraar rechtspsychologie en Lex van Almelo, journalist en schrijver van het boek ''Dames en heren van de jury''.
15.30 uur: Rechters zijn te soft! Fred Westerbeke, Hoofdofficier van Justitie Utrecht; Fred Teeven, Tweede Kamerlid VVD; en Rosa Jansen, rechter en rector van het Studiecentrum Rechtspleging.
Tijdens de Open Dag van de Rechtspraak kunnen bezoekers de hele dag diverse rechtszaken bijwonen en meepraten over het oordeel dat de rechter geeft. Maak ook kennis met de officier van justitie, neem een kijkje in het cellencomplex van de rechtbank en maak kennis met mediation. Test je kennis van de rechtspraak in de rechtspraakquiz of praat mee tijdens het debat. Ook voor kinderen worden er volop activiteiten georganiseerd.
TUMULT i.s.m. Rechtbank Utrecht en de Raad voor de Rechtspraak.
De 14-jarige Laura Dekker wil in haar eentje de wereld rondzeilen. Lees meer over haar plannen voor deze wereldreis met haar zeilboot Guppy op haar eigen website:
Laura heeft al veel ervaring met zeilen. Zo heeft ze al eens zeven weken alleen op zee gezeten en wil hoe dan ook gaan. Haar vader heeft vertrouwen in Laura's wereldreis en heeft er alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat Laura goed voorbereid aan haar tocht kan beginnen.
Het Bureau Jeugdzorg en de Raad voor de Kinderbescherming uit Utrecht (een instelling van minister Hirsch Ballin van Justitie) zijn daar echter zwaar op tegen omdat zij de reis te gevaarlijk vinden en geen vertrouwen hebben in Laura. Zij vinden ook dat zij het "beter weten" dan Laura en haar ouders. Meneer Richard Bakker van de Raad voor Kinderbescherming heeft daarom nu een rechtszaak aangespannen tegen Laura en haar vader.
De kinderbescherming en de jeugdzorg kunnen in Nederland namelijk met goedvinden van de kinderrechter kinderen zomaar bij hun ouders weghalen en hebben daarom deze rechtszaak tegen Laura en haar vader aangespannen om Laura bij haar vader weg te halen en uit huis te plaatsen (*), bij hun in een of ander tehuis of in een of ander wildvreemd pleeggezin.
De kinderrechter in Utrecht ging daar echter afgelopen augustus nog niet meteen mee akkoord en nam eerst een tijdelijke tussenmaatregel, waarin Laura nog wel bij haar vader kon blijven wonen maar wel al een zgn. Onder Toezicht Stelling (OTS) kreeg. Haar vader mag nu als ouder geen beslissingen meer over Laura nemen of iets wel of niet goed vinden, want daar gaan nu die "beterwetende" meneren en mevrouwen van de kinderbescherming en de jeugdzorg over.
De komende week beslist de kinderrechter definitief of Laura ook bij haar vader weggehaald zal worden en in een of andere instelling of een of ander wildvreemd pleeggezin zal worden geplaatst.
Zulk soort beslissingen over kinderen nemen kinderrechters op hun rechtbanken in Nederland het liefst stiekem achter gesloten deuren met de griffier als deurwachter voor de deur. Ze zeggen dan dat dat is om de privacy van Laura te beschermen, maar dat is natuurlijk wel een beetje een lachertje en een smoes, dat begrijpt iedereen. De kinderrechters en de kinderbescherming hebben liever geen pottenkijkers op de rechtbank en willen zich ook liever niet hoeven te verantwoorden.
Zij zeggen dan dat zij werken "in het belang van het kind" en zeggen van zichzelf dat zij dat het beste weten. Maar als je dan aan ze vraagt wat het "belang van het kind" dan precies is of waar ze dan op letten, dan gaan ze stotteren en krijg je geen enkel ander antwoord dan: "Daar gaat u niet over, dat weten wij het beste". Vraag het ze maar eens. Ze doen dus eigenlijk maar wat. De ene keer dit, dan weer dat, net hoe hun muts staat. Daarom vinden veel kinderen en hun ouders de kinderbescherming, de jeugdzorg en de kinderrechters maar nare types die het achter hun ellebogen hebben. Ze zijn niet open en transparant, maar ze doen maar wat en zijn daarom niet te vertrouwen.
(*) Als kinderen door de kinderbescherming en jeugdzorg uit huis geplaatst worden, dan heet dat een Uit Huis Plaatsing of UHP.
Laura Dekker NOS-Jeugdjournaal, zondag 25 augustus 2009
Laura Dekker NOS-Jeugdjournaal, zondag 25 oktober 2009
Deze week beslist de Nederlandse rechter of ze binnenkort op wereldreis mag.
Zondag 25 oktober. 1 dag voordat Laura zelf aan de rechter moet vertellen hoe ze haar zeiltocht over de wereld wil gaan maken.
Laura Dekker NOS-Jeugdjournaal, maandag 26 oktober 2009
Maandag 26 oktober begon de rechtszaak over Laura in Utrecht. De kinderrechter moet beslissen of ze nu wel of niet in haar eentje twee jaar lang rond de wereld mag zeilen.
UTRECHT - De rechtbank in Utrecht is maandagmiddag begonnen aan de zaak rond de 14-jarige zeilster Laura Dekker. Het meisje is van plan om solo rond de wereld te zeilen in twee jaar.
De Raad voor de Kinderbescherming achtte de reis te gevaarlijk en spande in augustus een rechtszaak aan. De rechter deelde de twijfels van de raad over de plannen van de jonge zeilster en liet haar niet vertrekken.
De kinderrechter buigt zich maandag over de vraag of de tijdelijke ondertoezichtstelling (ots), waaronder Laura twee maanden geleden werd geplaatst, moet worden omgezet in permanent toezicht van jeugdzorg.
Onderzoek
De afgelopen tijd is onderzoek gedaan naar Laura en haar ouders. Op basis daarvan neemt de rechter een beslissing.
Laura en haar ouders zijn aanwezig bij de behandeling van de zaak.
Het onbehagen van de man. Maandag 16 november staat dit thema centraal tijdens de maandelijkse Talkshow van WOMEN Inc. Schrijver en publicist Dylan van Rijsbergen presenteert deze avond exclusief bij WOMEN Inc. zijn boek: Het onbehagen van de man. Tweeënveertig jaar na de publicatie Het onbehagen van de vrouw van wijlen Joke Smit is dit in een 'gefeminiseerde' samenleving een actueel, maar onderbelicht onderwerp.
Maandag 16 november ontrafelt WOMEN Inc. samen met onder anderen programmamaker en presentator Arie Boomsma, hoogleraar rechtsfilosofie Andreas Kinneging, initiatiefnemer van het manifest PapaPlusRutger Groot Wassink, cultureel ondernemer Orville Breeveld, hoofdredacteur IkVader.nl Henk Hanssen, pionier Hans Faddegon, en Dylan van Rijsbergen dit onbehagen. Wat is dit onbehagen van de man? Voelen mannen zich steeds vaker bedreigd in hun masculiene voortbestaan door de toenemende zelfstandigheid van moderne Nederlandse vrouwen? Droomt 'de man' weg bij de gedachte aan de tijd waar hij alleen de rosbief op zondag hoefde aan te snijden? Of is het nu juist andersom? Is er juist meer emancipatie van beide sekses nodig?
Herfst 2009 Volgende bijeenkomst in het Man-kind Centrum: Waar: Het wijkcentrum Het Klokhuis aan de Weberstraat 2, 3816 VC te Amersfoort Wanneer: dinsdagavond 27 oktober 2009 Gelieve wel eerst even telefonisch contact te zoeken voor aanmelding: 06.43100017. De herfst is in volle gang en binnenkort is het weer herfstvakantie voor veel kinderen in Nederland. Het aantal activiteiten van het Man-kind centrum is in vole gang. Maar dit wordt natuurlijk wel aangepast aan het weer.
Dus wat is er zoal te doen? Vele vaders gaan met de herfst met hun kinderen op vakantie of gaan iets anders leuks doen met de kinderen. Maar het valt niet altijd mee om steeds iets nieuws en leuks te verzinnen. Daarom hieronder een paar ideeën en activiteiten om te doen tijdens en ook na de vakantie met de kinderen.
Schop een bal, bouw een vlieger, stook een vuur - Ga vissen met de kinderen - Plant een (fruit)boom - Ga een brood bakken - Ga slootje springen met mooi weer (en doe zelf mee) - Hou een vliegerwedstrijd - Ga een groot vuur maken - Een vogelhuisje maken - Frisbeeën - 's Nachts naar onbekende sterren in de hemel zoeken - Houten stoelen of een schommelbank timmeren
Volgende data:
Dinsdagavond 27 oktober 2009
Thema: Halloween, herfstactiviteiten
Dinsdagavond 24 november 2009
Thema: de feestdagen komen eraan
Dinsdagavond 29 december 2009
Thema: kerst-nieuwjaar 2010
Dinsdagavond 27 januari 2010
Thema: gedichten schrijven voor Valentijn
Kinderactiviteiten samen met vaders Vaders zijn belangrijk en onvervangbaar als het gaat om het spelen met kinderen. Het is belangrijk voor de gezonde ontwikkeling om spelenderwijs te leren wat wel en niet mogelijk is. De vader speelt daarbij een onmisbare grote rol.
Vorige week stond mijn werk voornamelijk in het teken van de jeugd. Het begon die maandag met het overleg over de Gezinsnota van minister Rouvoet. Ik heb tijdens dit overleg gepleit voor het inschakelen van het sociaal netwerk van een gezin, vóórdat de professionele hulp wordt ingezet. Uitzonderingen - zoals crisissituaties en kindermishandeling - daargelaten.
Wist u dat in Nederland jaarlijks 11.000 geboortes worden aangegeven waarbij de moeder het vakje ‘vader onbekend’ invult? Dat zijn dus elfduizend vaders die vanaf het eerste begin afwezig zijn. In de meeste gevallen wíl de moeder de vader niet meer kennen. Dat kan goed voorstelbaar zijn, maar het heeft wel als gevolg dat veel kinderen hun vader ook nooit kunnen leren kennen. Dit leidt tot meer dan gemiddelde emotionele en psychische schade bij deze kinderen.
Ik vind dat ieder kind het recht heeft zijn of haar vader te kennen. Ik heb minister Rouvoet daarom gevraagd te onderzoeken hoe we ervoor kunnen zorgen dat het achterhalen van de zogenaamd 'onbekende vader' gemakkelijker wordt. In het belang van het kind, om de keuze te hebben op zoek te gaan naar zijn of haar vader. Afgelopen vrijdag heb ik hierover een discussie gehad in het Vara-programma Vrouw & Paard. (Zie deze aflevering hieronder.)
Een voortdurend frisse en relativerende wind in "Vrouw & Paard", het VARA-vrouwenpanel onder de uitstekende gespreksleiding van Hanneke Groenteman, is Hassnae Bouazza. En ik zeg het dan ook maar meteen eerlijk en ruiterlijk: "Ik ben echt fan van Hassnae Bouazza."
Peter Tromp Vaderkenniscentrum
Hassnae Bouazza (Marokko, 1973) is schrijfster, journaliste, tv-programmamaakster en vertaalster Arabisch-Engels. Ze werkt onder andere als columniste voor Vrij Nederland en programmamaakster voor de VPRO. Het werk van Bouazza valt op vanwege de vrijmoedige aanpak van taboeonderwerpen zoals porno in de Arabische wereld. Ze stelde een bundel samen met verhalen over sterke Arabische vrouwen, Achter de sluier (1999), in een poging het clichébeeld bij te stellen dat in Nederland heerst over de Arabische vrouw. In de bundel zijn verhalen opgenomen van onder anderen Nawal el Saadawi, Tahar Ben Jelloun en Naguib Mafouz. Bron: Hassnae Bouazza - Winternachten - internationaal literatuurfestival Den Haag
De ChristenUnie vind dat kinderen van een alleenstaande moeder het recht hebben om te weten wie hun vader is. Moeders zouden bij de burgerlijke stand minder makkelijk moeten kunnen aangeven dat de vader 'onbekend' is. Tweede Kamerlid Joël Voordewind: ,,Jaarlijks worden 11.000 kinderen geboren die niet weten wie hun vader is. Ieder kind zou het recht moeten hebben om dat wel te weten, om eventueel contact op te nemen.”
Namens de Tweede Kamerfractie van de ChristenUnie heeft Voordewind aan minister Rouvoet van Jeugd en Gezin gevraagd hier nader onderzoek naar te doen. Hij zal daar met een motie steun voor vragen bij de Kamer. Voordewind: ,,We moeten helder krijgen wat de achtergrond van deze problematiek is.” Jongens die hun vader niet kennen, ontbreekt het volgens Voordewind aan een goed voorbeeld in de opvoeding. Daardoor zouden ze tekortkomen in onder meer hun emotionele ontwikkeling. Voordewind: ,,Ik overweeg zelf met een Vaderschapswet te komen waarin we de versterking van vaderschapsregistratie regelen. Wat mij betreft is het een kinderrecht om te weten wie je vader en moeder zijn.”
Voordewind verwijst naar het pleidooi van het Overlegorgaan Caribische Nederlanders (OCaN) voor een vaderschapswet die moet regelen dat kinderen altijd weten wie hun vader is. Volgens OCaN groeit de helft van de Antilliaanse kinderen op in een eenoudergezin, vaak met een moeder aan het hoofd. Minister Rouvoet heeft in het debat toegezegd met OCaN te gaan praten.
"Antilliaanse vader: uw kind heeft u nodig. En u uw kind!"
Bron: OCan Nieuws - OCaN-persbericht in het kader van vaderdag, 19 juni 2009 - vrijdag, 26 juni 2009 14:45
"Antilliaanse vader: uw kind heeft u nodig. En u uw kind! " Vaderschapswet in het Koninkrijk voor identiteitsontwikkeling en hechting kind.
De werkelijkheid van elke dag laat ons zien dat voor Antilliaanse en Arubaanse kinderen de vader vaak als 'onbekend' wordt opgegeven bij de geboorteaangifte. Hoe kunnen Antilliaanse en Arubaanse kinderen aanstaande zondag dan vaderdag vieren? Kinderen hebben recht op hun vader en moeder en dat recht mogen wij hen niet ontnemen. Het Overlegorgaan Caribische Nederlanders (OCaN) is voorstander van een vaderschapswet in het Koninkrijk, die het voor een kind juridisch mogelijk moet maken te achterhalen wie zijn of haar vader is. Dat is het meest gezond voor de ontwikkeling van een kind. "Vader onbekend" is een onmogelijkheid. Niettemin blijkt het bij de wet in het Koninkrijk te kunnen en daar blijken vaders en moeders duchtig gebruik van te maken, zodanig dat een kind niet krijgt waar het recht op heeft. Afstammingsonrust is daarvan een veelvoorkomend gevolg, hetgeen doorwerkt in de zo belangrijke hechting. De afwezigheid van een zorgzame vader zelfs al tijdens de zwangerschap is nadelig voor de hechting tussen vader en kind. Daarnaast verhoogt het de kans op stress bij de aanstaande moeder, met alle gezondheidsrisico's en gedragsproblemen in de toekomst van het kind van dien.
In de levensloop schermt een kind het verdriet over de afwezige vader af en verhardt. Een jongeman meet zich vervolgens dikwijls het beeld aan van een man die hij denkt te moeten zijn, soms zelfs gestimuleerd door zijn moeder: stoer, geen gevoelens tonend, niet communiceren, niet communiceren over gevoel, respect willen, overdrijven van eigen prestaties, drijvend op spierkracht, onderwijs niet belangrijk vinden, de buitenruimte verkiezen boven het "gezinsleven of school, waar hij de baas kan zijn en zich kan verhouden met soortgenoten. De dochter krijgt vanaf de geboorte geen intimiteit mee van de vader, wat door kan werken in seksueel gedrag en relatievorming met mannen.
De helft van de Antilliaanse kinderen groeit op in een eenoudergezin, vaak is de moeder daarvan het hoofd. Volgens een onderzoek van het Sentro pa Guia Edukashonal een centrum voor opvoedingsbegeleiding, is slechts één op de vier vaders actief betrokken bij de opvoeding van hun kinderen op Curaçao. Het Curaçaose Sentro pa Desarollo di Hende Muhé SEDA ("Vrouwenontwikkelingscentrum") zet zich al lange tijd in voor een verplichte registratie van beide ouders bij de geboorte van een kind, onder meer om identiteitsproblemen bij het kind te voorkomen en om vaders te dwingen hun verantwoordelijkheid te nemen wat betreft de opvoeding.
In Costa Rica bestaat sinds 2001 een vaderschapswet. In deze 'Ley de Paternidad' staat dat de moeder na de geboorte van het kind de naam moet geven van degene van wie ze denkt dat hij de vader is. Als de burgerlijke stand de (vermoedelijke) vader ingelicht heeft over zijn vaderschap, dan krijgt hij tien dagen om het kind te erkennen of te verwerpen. Erkenning betekent het nemen van alle daarbij horende (financiële) verantwoordelijkheden. Doet hij dit niet, dan volgt een verplichte DNA-test. Weigert hij deze, dan wordt automatisch aangenomen dat hij de vader is; hij zal moeten betalen, maar kan geen enkel wettelijk recht op het kind doen gelden. Als bij de test blijkt dat hij ten onrechte 'beschuldigd' is, dan kan hij een schadevergoeding eisen van de moeder.
Sinds de invoering van de wet is het aantal geboorten en 'vaders onbekend' in Costa Rica scherp gedaald. De 'Ley de Paternidad' zou navolging dienen te krijgen in een 'Vaderschapswet in het Koninkrijk'.
Momenteel is de ChristenUnie in de Tweede Kamer bezig een initiatiefvoorstel voor een vaderschapswet. OCaN zal in het najaar een 'opvoedingsrapport' presenteren, waarbij het vaderschap en de vaderschapswet een prominente plaats krijgt.
We roepen alle Antilliaanse en Arubaanse 'afwezige' vaders in het Koninkrijk aanstaande zondag op hun kinderen te ontmoeten - zij hebben u nodig en u hen - en de Antilliaanse en Arubaanse 'alleenstaande' moeders dit mogelijk te maken. Bescherming in plaats van onveiligheid; liefde in plaats van verwaarlozing; aandacht in plaats van achteloosheid. Papa, draag je kind, karga bo yu!
Glenn O. Helberg
voorzitter OCaN
Noot voor de redactie:
Glenn O. Helberg, voorzitter OCaN, 06-502.91.004, 070-380.33.01 (bureau)
Het Overlegorgaan Caribische Nederlanders (OCaN) is de officiële gesprekspartner van de regering inzake integratiethema's van Antillianen en Arubanen in Nederland. OCaN participeert in het Landelijk Overleg Minderhedenbeleid (LOM), voorgezeten door de Minister voor WWI.
De ChristenUnie vind dat kinderen van een alleenstaande moeder het recht hebben om te weten wie hun vader is. Moeders zouden bij de burgerlijke stand minder makkelijk moeten kunnen aangeven dat de vader 'onbekend' is. Tweede Kamerlid Joël Voordewind: ,,Jaarlijks worden 11.000 kinderen geboren die niet weten wie hun vader is. Ieder kind zou het recht moeten hebben om dat wel te weten, om eventueel contact op te nemen."
Namens de Tweede Kamerfractie van de ChristenUnie heeft Voordewind aan minister Rouvoet van Jeugd en Gezin gevraagd hier nader onderzoek naar te doen. Hij zal daar met een motie steun voor vragen bij de Kamer. Voordewind: ,,We moeten helder krijgen wat de achtergrond van deze problematiek is.” Jongens die hun vader niet kennen, ontbreekt het volgens Voordewind aan een goed voorbeeld in de opvoeding. Daardoor zouden ze tekortkomen in onder meer hun emotionele ontwikkeling. Voordewind: ,,Ik overweeg zelf met een Vaderschapswet te komen waarin we de versterking van vaderschapsregistratie regelen. Wat mij betreft is het een kinderrecht om te weten wie je vader en moeder zijn.”
Voordewind verwijst naar het pleidooi van het Overlegorgaan Caribische Nederlanders (OCaN) voor een vaderschapswet die moet regelen dat kinderen altijd weten wie hun vader is. Volgens OCaN groeit de helft van de Antilliaanse kinderen op in een eenoudergezin, vaak met een moeder aan het hoofd. Minister Rouvoet heeft in het debat toegezegd met OCaN te gaan praten.
ChristenUnie dient motie in. Rouvoet zegt gesprek met OCaN toe.
Foto: Parool
DEN HAAG - De ChristenUnie heeft afgelopen maandag tijdens de bespreking van de Gezinsnota in de Tweede Kamer een pleidooi gehouden voor een meer dwingende registratie van de vader. Een versterking van de “vaderregistratie” moet het onmogelijk maken dat “vader onbekend” wordt vermeld op de geboorteakte.
Een voordeel daarvan is dat elk kind meteen kan weten wie zijn of haar vader is. Ingewikkelde en langdurige juridische procedures zijn daarvoor niet meer nodig. De achterliggende gedachte is dat een “bekende vader” afstammingsonrust voor een kind deels kan helpen voorkomen. Daarnaast versterkt de vaderregistratie de verantwoordelijkheid die beide ouders moeten nemen voor de opvoeding. Het is bovendien een recht van een kind om te weten wie zijn vader of moeder is. Een dwingende vaderregistratie kan dit kinderrecht helpen verwezenlijken. De ChristenUnie refereert in de ingediende motie naar de oproep van OCaN voor een vaderschapswet. Volgende week komt de motie in stemming.
De ChristenUnie kan er nog voor kiezen om de motie niet in stemming te brengen, als zij de toezeggingen van de minister voldoende vinden. Zij beraden zich daar nog over. Leidend is of de minister er voortvarend mee aan de slag wil gaan. Minister Rouvoet heeft een gesprek met OCaN over de vaderschapswet toegezegd.
Volgens cijfers van het CBS worden jaarlijks ongeveer 11.000 kinderen met de vermelding “vader onbekend” bij het GBA geregistreerd. Het totaal aantal geboorteaangiftes in Nederland is 190.000. Vorig jaar werden in Nederland 1.491 Antilliaanse en Arubaanse kinderen geboren.
De motie is ingediend door woordvoerder Jeugd en Gezin Joël Voordewind. De strekking van de motie is:
De Kamer, gehoord de beraadslaging, constaterende, dat de mogelijkheid ‘Vader onbekend’ kan worden ingevuld bij de geboorteaangifte; overwegende, dat relatief meer problemen in de ontwikkeling van met name jongens worden veroorzaakt door het ontbreken van de vader in het gezin, bijvoorbeeld in de sfeer van criminaliteit en gedrag op straat en op school; overwegende, dat het Overlegorgaan Caribische Nederlanders (OCaN) oproept tot een Vaderschapswet die zorgt voor een meer dwingende registratie van de vader; verzoekt de regering te onderzoeken of het recht van kinderen om hun biologische vader te kennen in het Burgerlijk Wetboek voldoende in de praktijk wordt gebracht; en verzoekt de regering te onderzoeken op welke manier de vaderregistratie versterkt zou kunnen worden.
DEN HAAG - Kinderen van een alleenstaande moeder moeten gemakkelijker te weten kunnen komen wie hun vader is. Moeders zouden bij de burgerlijke stand minder snel moeten kunnen aangeven dat de vader onbekend is.
Dat zei ChristenUnie-Kamerlid Joël Voordewind maandag tijdens een debat met minister André Rouvoet voor Jeugd en Gezin over gezinsbeleid.
Jongens die hun vader niet kennen, ontbreekt het volgens Voordewind aan een goed voorbeeld in de opvoeding. Daardoor zouden ze tekortkomen in onder meer hun emotionele ontwikkeling.
Moeder
Voordewind verwijst naar het pleidooi van Overlegorgaan Caribische Nederlanders (OCaN) voor een vaderschapswet die moet regelen dat kinderen altijd weten wie hun vader is.
Volgens OCaN groeit de helft van de Antilliaanse kinderen op in een eenoudergezin, vaak met een moeder aan het hoofd.
Rouvoet
Voordewind overweegt zelf met een vaderschapswet te komen, maar wacht nog even de reactie van partijgenoot Rouvoet af. Die erkende dat het van groot belang is dat vaders de verantwoordelijkheid voor hun kind nemen, maar voegde eraan toe dat het nogal ingewikkeld is om dit te gaan regelen.
Hij zegde toe met het OCaN te gaan praten.
Costa Rica
Als goed voorbeeld voor een vaderschapswet in Nederland ziet dit overlegorgaan een soortgelijke wet in Costa Rica. Daarin staat dat de moeder na de geboorte moet zeggen wie de vader is. De vader krijgt tien dagen om het kind te erkennen of te verwerpen.
Uiteindelijk kan er een dna-test aan te pas komen om te bepalen wie de vader is.
Kinderen van een alleenstaande moeder moeten gemakkelijker te weten kunnen komen wie hun vader is. Moeders zouden bij de burgerlijke stand minder snel moeten kunnen aangeven dat de vader onbekend is. Dat zei ChristenUnie-Kamerlid Joël Voordewind maandag tijdens een debat met minister André Rouvoet voor Jeugd en Gezin over gezinsbeleid.
Jongens die hun vader niet kennen, ontbreekt het volgens Voordewind aan een goed voorbeeld in de opvoeding. Daardoor zouden ze tekortkomen in onder meer hun emotionele ontwikkeling. Voordewind verwijst naar het pleidooi van Overlegorgaan Caribische Nederlanders (OCaN) voor een vaderschapswet die moet regelen dat kinderen altijd weten wie hun vader is. Volgens OCaN groeit de helft van de Antilliaanse kinderen op in een eenoudergezin, vaak met een moeder aan het hoofd.
Voordewind overweegt zelf met een vaderschapswet te komen, maar wacht nog even de reactie van partijgenoot Rouvoet af. Die erkende dat het van groot belang is dat vaders de verantwoordelijkheid voor hun kind nemen, maar voegde eraan toe dat het nogal ingewikkeld is om dit te gaan regelen. Hij zegde toe met het OCaN te gaan praten.
Als goed voorbeeld voor een vaderschapswet in Nederland ziet dit overlegorgaan een soortgelijke wet in Costa Rica. Daarin staat dat de moeder na de geboorte moet zeggen wie de vader is. De vader krijgt tien dagen om het kind te erkennen of te verwerpen. Uiteindelijk kan er een dna-test aan te pas komen om te bepalen wie de vader is.
Gelukkig
Het vaderschap maakt de Nederlandse man gelukkig. In een onderzoek van Discovery Channel onder drieduizend ondervraagde mannen zegt 90 procent dat de zorg voor hun kroost ze gelukkiger maakt. Kinderen hebben een positieve uitwerking op relaties, vriendschap en vakantie, zo meldt de televisiezender.
Kinderen van een alleenstaande moeder moeten gemakkelijker te weten kunnen komen wie hun vader is. Moeders zouden bij de burgerlijke stand minder snel moeten kunnen aangeven dat de vader onbekend is. Dat zei ChristenUnie-Kamerlid Joël Voordewind maandag tijdens een debat met minister André Rouvoet voor Jeugd en Gezin over gezinsbeleid.
Jongens die hun vader niet kennen, ontbreekt het volgens Voordewind aan een goed voorbeeld in de opvoeding. Daardoor zouden ze tekortkomen in onder meer hun emotionele ontwikkeling.
Voordewind verwijst naar het pleidooi van Overlegorgaan Caribische Nederlanders (OCaN) voor een vaderschapswet die moet regelen dat kinderen altijd weten wie hun vader is. Volgens OCaN groeit de helft van de Antilliaanse kinderen op in een eenoudergezin, vaak met een moeder aan het hoofd.
Tussen 1994 en 2004 is meer dan 100 miljoen euro gestoken in projecten die de aansluiting van kansarme Antilliaanse en Arubaanse jongeren op de Nederlandse samenleving dienden te verbeteren.
Wat heeft deze investering opgeleverd? Het lijkt alsof we met dezelfde problemen als destijds te maken hebben: werkloosheid, schooluitval, criminaliteit en sociaal-economisch gebonden migratie.
Het Overlegorgaan Caribische Nederlanders (OCaN), officiële gesprekspartner van de rijksoverheid inzake integratiethema’s, is op zoek gegaan naar een antwoord op de vraag waarom het huidige beleid niet het gewenste effect heeft. Naar aanleiding van de diagnosestelling heeft OCaN getracht oplossingsrichtingen te geven. Hiervoor organiseerde zij in 2005 en 2006 brainstormsessies, een landelijk congres waar 250 mensen aan deelnamen, en een drietal werkconferenties. Een breed scala aan personen werd voor deze werkconferenties uitgenodigd. Van welzijnswerkster Maritza Wernet van de stichting MAMA, empowermenttrainster Joyce van der Linden-Kwidama, coördinatrice van een Rotterdams tienermoedercentrum Silvie Raap en maatschappelijk werkster Olivia de Cuba, tot aan ‘out of the box’ denkers als de Antilliaanse professoren oncoloog Bob Pinedo, klinisch chemicus Frits Muskiet, architect Carel Weeber en specialist in risicomanagement Joop Halman. Daarnaast leverden deskundigen van diverse disciplines input, als antropologe Valika Smeulders, ondernemer Sinuhe Oomen, Latijns-Amerikanist Dirk Kruijt, onderwijsdeskundige Arlene Oehlers, onderzoeker George Muskens, kunstenaar Felix de Rooij en de kinder- en jeugdpsychiaters Karin Hermans en Glenn Helberg.
Waarom heeft het huidige beleid niet het gewenste effect? Mogelijk richt het beleid zich op een te beperkte aandachtsgroep, op te beperkte thema’s en niveaus, bovendien lijkt het beleid met name gericht op symptoombestrijding, terwijl de dieperliggende oorzaken van de problemen ongemoeid worden gelaten.
‘Bijzondere’ armoede
Ten grondslag aan de aansluitingsproblematiek liggen volgens OCaN ‘bijzondere en onzichtbare’ vormen van armoede en sociale uitsluiting onder en ten aanzien van bredere groepen Antillianen en Arubanen. Sommige families overleven al generatieslang en bezitten niet de relatienetwerken om hier uit te komen.
Bijna 30% van de Antillianen in Nederland en de Nederlandse Antillen leeft in armoede. Armoede migreert van het Caribische deel van het Koninkrijk naar het Europese. Dat is bijzonder binnen de armoedediscussie. Maar het gaat niet alleen om sociaal-economische armoede. Belangrijke elementen in de genoemde ‘onzichtbare’ armoede zijn ten eerste een collectief trauma: dit wordt omschreven als een ongeheelde psychische wonde uit het (slavernij)verleden, generatieslang overgedragen, waarover niet of onvoldoende gepraat en gerouwd is. Dit trauma kan van slachtoffers daders maken. Ten tweede, een cultuur van armoede: dit gaat om levensstijlkenmerken die kunnen ontstaan bij mensen in samenlevingen waar kansen ongelijk verdeeld zijn, waar discriminatie veelvoorkomend is en waar geld belangrijker is dan kennis voor het verwerven van status. Ten derde, sociale armoede: dit wordt omschreven als een tekort aan onderlinge solidariteit, samenwerking en vertrouwen. Ten vierde, negatieve (zelf-)beeldvorming: zo gauw mensen hun identiteit koppelen met achterstelling, of hun ongedeelde verleden ontkennen, kan dit leiden tot een negatief zelfbeeld; een negatief imago in de media, de politiek en samenleving – onder meer veroorzaakt door een gebrek aan kennis - maakt de kans op uitsluiting groter. Ten vijfde tenslotte, falend overheidsbeleid: bestrijding van armoede en sociale uitsluiting kende decennialang weinig tot geen prioriteit in Nederland, de Nederlandse Antillen en Aruba, laat staan dat deze verheven werd tot een kerntaak in de samenwerkingsrelaties van de Koninkrijkspartners. De genoemde elementen van ‘bijzondere’ armoede zijn historisch, cultureel, psychologisch en politiek-economisch van aard en kunnen niet los worden gezien van de relatie met Nederland(ers).
Meer niveau’s, diverse aandachtsgroepen
Om armoede en sociale uitsluiting te bestrijden dienen acties te worden genomen op alle niveau’s: op individueel-, gezins-, gemeentelijk-, landelijk- en Koninkrijksniveau. “It takes a village to educate a child”: het armoedebestrijdingbeleid dient zich niet te richten op alleen risicojongeren. Specifiek te onderscheiden groepen zijn: kinderen van 0-5 jaar, kinderen van 6-12 jaar, laagopgeleide jeugdigen van 13-17 jaar, risicogroepen van 18-35 jaar, aanstaande en jonge moeders, jonge/laagopgeleide vrouwen/moeders van 24-35 jaar als hoofd van eenoudergezinnen, ‘afwezige’ vaders van 18-35 jaar, 55+ ouderen.
Acties op korte en lange termijn
‘Bijzondere’ armoede dient bestreden te worden met acties op de korte en lange termijn. In het rapport zijn adviezen gepresenteerd op een zevental thema’s, te weten: onderwijs en opvoeding, emancipatie en cultuur, gezondheid, woon- en leefomstandigheden, werk/ondernemerschap en economie, beeldvorming en beleidsontwikkeling. Hieronder volgen enkele adviezen uit het rapport.
Onderwijs en opvoeding
Onderwijs en opvoeding vormen het fundament voor het bestrijden van sociaal-economische en mentale armoede. Begeleiding, vertrouwen en toekomstperspectief voor de jonge leerling staan daarbij centraal. Intensieve huiswerkbegeleiding voor Antilliaanse kinderen in de leeftijdscategorie 6-12 jaar vergroot de kans op het succesvol doorlopen van de middelbare school. Antilliaanse mentoren kunnen bij deze huiswerkbegeleiding worden ingezet, met name als ook aandacht wordt geschonken aan sociaal-emotionele begeleiding en zinvolle dagbesteding. Voor de 13-17 jarigen, met name de VMBO’ers en nieuwkomers, dient huiswerkbegeleiding eveneens een speerpunt te zijn. In de Nederlandse Antillen zou het onderwijs zich kunnen richten op meertaligheid. Het aanleren van drie of vier vreemde talen op jonge leeftijd kan in de toekomst een voordeel zijn voor een land dat zich richt op de zakelijke dienstverlening en voor jongeren die zich internationaal willen ontplooien. Het onderwijs dient in de Nederlandse Antillen op alle niveau’s overigens gratis te worden.
Onverwerkte trauma’s kunnen gevoelens van angst, bedreiging, hechtingsstoornis, verdriet of wantrouwen oproepen. Om deze elementen tegen te gaan bij kinderen en ouders, kan specifieke opvoedingsondersteuning voor moeders en voor ‘afwezige’ vaders helpen. Structuur, steun, liefde en eigenwaarde, het belang van een positieve identiteit en onderwijs ten behoeve van ontwikkeling staan daarbij centraal.
Emancipatie en cultuur
In het verlengde van opvoeding en onderwijs staat emancipatie en cultuur. Voor bewustwording van ‘dadergedrag’ - het gegeven dat zelfs binnen sommige gezinnen discriminatie op grond van huidskleur voorkomt, veroorzaakt door ‘slachtoffers’ -, het vergroten van weerbaarheid, een verbetering van het zelfbeeld en ter verandering van levensstijl kunnen empowermenttrainingen worden ingezet.
Daarnaast kunnen specifieke educatieprogramma’s, kunst, cultuur (theater, muziek, dans) en sport een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van een positieve levensstijl: niet geld, maar onderwijs en kennis worden bronnen van inspiratie en ontwikkeling. ‘Nieuwe Caribische Nederlanders’ uit de regio dienen middels positief actiebeleid in het gehele Koninkrijk een volwaardige positie te verkrijgen.
Het slavernijverleden dient niet gezien te worden als een last, maar als inspiratie, zoals Joodse ouders hun slavernijverleden van 3.500 jaar geleden nog steeds jaarlijks herdenken en vieren met hun kinderen tijdens Pesach. Dit verleden dient overal een plaats te krijgen, bijvoorbeeld middels een dag van rouwen en een dag van vieren; via tentoonstellingen in rijksmusea, met monumenten, in geschiedenisboeken, in het onderwijs en wellicht via een ‘Wet Taubira’, zoals in Frankrijk. De Wet Taubira is vernoemd naar parlementariër Christiane Taubira in de Franse Assemblee namens Frans-Guyana: Frankrijk herdenkt en erkent sinds 2001 elk jaar op 10 mei haar slavernijverleden als misdaad tegen de menselijkheid.
Gezondheid
Een lage sociaal-economische status (SES) kan leiden tot een slechte gezondheid en vice versa. Voor de ontwikkeling van hersenen en het voorkomen van ziektes in de toekomst is met name een gezonde zwangerschap van belang en voeding voor kinderen in de leeftijd van 0 – 4 jaar. Met name de zwangerschapsuitkomsten van tienermoeders zijn niet altijd even gunstig. Daarom pleit OCaN in het rapport voor het gratis verstrekken van voedingssupplementen (vitaminen en mineralen) voor zwangere Antilliaanse vrouwen via consultatiebureau’s. De toegang tot de gezondheidszorg mag geen belemmeringen vormen. Sportbeoefening onder jeugdige Antillianen en Arubanen dient daarnaast gestimuleerd te worden. Sommige (armoede)ziektes die voorkomen onder Antillianen, zoals sikkelcelziekte, obesitas, diabetes en hoge bloeddruk dienen bestreden te worden met preventieve (voorlichtings-)programma’s. Tenslotte dient specifiek aandacht te worden besteed aan de verslavingsproblematiek (alcohol en drugs) onder deelgroepen. Gedacht zou kunnen worden om gezondheid een speerpunt te laten zijn in het samenwerkingsbeleid tussen de Koninkrijkspartners.
Stabiele woon- en leefomstandigheden
Duurzame ontwikkeling begint met een stabiele woonplek en thuissituatie en veilige, gezonde woningen. De Antillianengemeenten dienen samen met de wooncorporaties laagopgeleide Antilliaanse en Arubaanse nieuwkomers op te nemen als specifieke aandachtsgroep binnen de maatschappelijke prestatieplannen (foyers, opvangcentra, kamers met kansen). Deze groep dient daarnaast het eerste jaar van verblijf intensieve begeleiding te krijgen van coaches richting onderwijs, werk en inkomen. Het woonopvang- en begeleidingsbeleid voor bursalen (studenten) uit de Nederlandse Antillen en Aruba, zo’n 550 à 600 jaarlijks, dient verder geoptimaliseerd te worden. In de Nederlandse Antillen dient het idee van een ‘geïntegreerde wijkaanpak’, waarbij sociale en fysieke verbeteringen hand in hand gaan, te worden opgepakt.
Werk, zelfstandig ondernemerschap, economie
De ondernemersgeest en cultuur onder Antillianen en Arubanen zou gestimuleerd kunnen worden met behulp van het verstrekken van microkredieten. Maak hierbij gebruik van het technische inzicht, creativiteit en improvisatievermogen als positieve eigenschappen van een niet onaanzienlijk aantal Antillianen en Arubanen. Stimuleren van de creatieve industrie – kunsten, media en entertainment en creatieve dienstverlening - ten behoeve van Antillianen en Arubanen is een kansrijke investering. Het toerisme in de Nederlandse Antillen en Aruba kan een motor zijn voor veel zelfstandigen. Daarbij dient een breed concept gehanteerd te worden, waarbij de eilanden zich richten op medisch toerisme, congrestoerisme, ‘wetenschappelijk’ toerisme (opzetten van kennisparken), culinair toerisme, sporttoerisme, cultuur, natuur, vrijetijdsbesteding, muziek en een divers publiek. Het stimuleren van mededinging en het opzetten van milieu- en gezondheidseffectrapportages zijn voor een duurzame investering in het toerisme en de economie in het algemeen belangrijke randvoorwaarden. Wat betreft werk voor de lager opgeleiden dienen sociale diensten en reïntegratiebedrijven uit te gaan van initiatieven van de werkzoekenden zelf; voorstellen als kinderopvangprojecten of koken voor de buurt dienen gefaciliteerd te worden.
Beeldvorming
Media, politiek en onderzoekers zoemen dikwijls in op een kleine groep jonge, gewelddadige delinquenten afkomstig uit de Nederlandse Antillen. Het beeld wat van de gehele groep ontstaat, is daarom diffuus geworden. Dit beeld heeft gevolgen voor het (zelf)beeld van de gehele groep en voor beleid ten aanzien van Antillianen en Arubanen (‘ethnic profiling’): wetsvoorstellen zijn gemaakt die de gelijke behandeling van Nederlanders op het spel zet; en repressieve maatregelen eenzijdig gericht op Antillianen en Arubanen hebben geleid tot wederzijdse verharding. Positieve beeldvormingcampagnes gekoppeld aan een marketingplan, bekende Antillianen die zich inzetten als rolmodellen, samenwerkingsverbanden tussen scholen in het Koninkrijk, jaarlijkse Koninkrijkspelen en een onderzoek naar de positieve bijdrage van Antillianen en Arubanen in Nederland en het Koninkrijk kunnen het beeld realistischer doen maken. Bij een positieve bijdrage kunnen we bijvoorbeeld denken aan de wetenschappers Rhyenne Zimmerman, Errol Prens, Deepu Daryanani, Maarten Ellis; ondernemers als Mavis Carrilho, Corine en Germaine Hernandez, Gregory Elias; de topsporters Hedwiges Maduro, Lichelle Wong, Andrew Jones, Marvin de la Croes; de dichters en schrijvers Joyce Herry, Walter Palm, Wanda Reisel en Frank Martinus Arion; de maatschappelijk werkers Elba Mercera, Oswin de Windt, Jacqueline Merkies en Kenneth Valks; zangers/essen als Izaline Calister, Tania Kross, Ziggi en Edsilia Rombley; en verder de acteurs Daddy Yanga, Juvani Richardson, wereldkampioen line-in dansen Anaifely Brion, Europees kampioen salsa Brian Libier, de journalisten Miloushka Meulens en Robbie Schouten, ontwerper Percy Irausquin, musicus Marlon Leon Titre, de actrices Chaira Borderslee, Jasmine Sendar etc. etc.
Beleidsontwikkeling
Wil het beleid kans van slagen hebben, dan dient het beleid gebaseerd te zijn op juiste informatie: niet op beelden, maar op feiten. Gemeenten dienen precies aan te kunnen tonen wat de aard en omvang van de aansluitingsproblematiek is, voordat zij geld van het rijk ontvangen. Micro-onderzoek is hiervoor nodig. Beleid is succesvol, als zij duurzaam resultaten oplevert. Daarvoor dienen kortlopende projecten ingeruild te worden voor programma’s voor de lange termijn. De participatie van Antillianen en Arubanen in de ontwikkeling en uitvoering van gemeentelijk beleid dient verplicht gesteld te worden. Projectbureau’s en uitvoerders dienen kennis te hebben van de taal, cultuur en achtergrond van de aandachtsgroepen. Waar nodig kunnen Antilliaans-Arubaanse zelforganisaties en beraden ondersteund worden met kadertrainingen. Buurthuizen dienen tijd en ruimte beschikbaar te stellen specifiek voor de Antilliaans-Arubaanse aandachtsgroepen als jeugd, ouders en senioren, ten behoeve van maatschappelijke activering en zinvolle dagbesteding. Indien mogelijk en gewenst kunnen Antilliaans-Arubaanse geloofsgebaseerde initiatieven meer betrokken kunnen worden bij het helpen oplossen van sociaal-maatschappelijke problemen, mits deze hulp onvoorwaardelijk is.
Bestrijding van armoede en sociale uitsluiting dient binnen de samenwerkingsrelaties van de Koninkrijkspartners een kerntaak te worden, van hetzelfde belang als goed bestuur, rechtszekerheid en financiën. Een minister die zich inzet voor de belangen van de Caribische Koninkrijkspartners in de regio en internationaal, een Koninkrijksparlement en een meer representatieve directie Koninkrijksrelaties kunnen bijdragen aan meer positieve verhoudingen tussen de Koninkrijkspartners.
Uiteindelijk zou een op te richten toegepast wetenschappelijk onderzoeksbureau zich bezig kunnen houden met onder meer implementatie van een aantal genoemde oplossingsvoorstellen.
Halvering van de armoede in twintig jaar
Alle actiepunten dienen onderdeel te zijn van een breed gedragen duurzaam ontwikkelingsplan ter bestrijding van armoede en sociale uitsluiting onder Antillianen en Arubanen in het Koninkrijk. Het streven zou daarbij kunnen zijn halvering van het aantal personen in armoede in twintig jaar, dat wil zeggen van 28% in 2005 naar 14% in 2025. Dit streven is naar analogie van de Millenium Development Goals van de Verenigde Naties. Het gehele Koninkrijk dient uiteindelijk een plaats te zijn waar het goed wonen, werken en recreëren is.
Goede opvoeding en onderwijs, zelfbewustzijn, gezondheid en een stabiele woon- en leefsituatie voor onder meer jonge kinderen, (aanstaande) moeders en vaders blijken aldus belangrijke randvoorwaarden te zijn voor geestelijke ontwikkeling, welvaart, vertrouwen en sociale insluiting. Dat blijkt uit praktijkvoorbeelden van veel Antillianen en Arubanen die wel succesvol zijn. Daarnaast zijn creatief ondernemerschap, evenwichtige beeldvorming en specifiek onderzoek essentieel voor duurzame ontwikkeling ten behoeve van een ‘Koninkrijk van melk en honing’.
In het adviesrapport pleit OCaN daarom voor een vernieuwende en complete kijk op de aansluitingsproblematiek én de oplossingen, zowel bij Antillianen, Arubanen en Europese Nederlanders als bij beleidsmakers in Nederland, de Nederlandse Antillen en Aruba: Change the mind-set voor effectief beleid en duurzame oplossingen, gericht op diagnose, op menselijk kapitaal, op investeren, op lange termijn, op ontwikkeling, op bredere aandachtsgroepen, op meer thema’s en niveaus én op het gehele Koninkrijk.
Het 'verhaal van de lange lepels' van magistraten en advocaten
Ergens ver weg van hier… Daar waar er alleen heel lange lepels zijn die bovendien onlosmakend aan de armen zijn vastgemaakt.
De sukkelaars en de scheidende ouders die ruzie maken verhongerde. De lepels waren zo lang dat ze er niet tot bij hun eigen mond konden geraken.
Voor de magistraten en advocaten daarentegen was het daar elke dag feest. Ze hadden ontdekt dat je moeiteloos elkaar eten kan geven met die lange lepels.
Vader Kennis Centrum bij LLiNK Radio (OBA Live en Atlas)::
1. De Kwestie: nieuwe echtscheidingswet papieren tijger? - LLiNK Radio - OBA Live uitzending: 8 april 2009
Videoweergave (Klik op de link of de foto hieronder voor het afspelen van dit radiofragment (25 minuten) of klik met de rechtermuisknop en kies voor 'opslaan als..')
Sinds 1 maart 2009 is een nieuwe wet van kracht die ouders verplicht om na de scheiding een ouderschapsplan op te stellen. Is dit de oplossing voor zogenaamde vechtscheidingen, of is de wet een 'papieren tijger'?
..........................................
2. De emancipatie van mannen - LLiNK Radio - Atlas uitzending: 1 maart 2009
Podcast (Klik op de link of de foto hieronder voor het afspelen van dit radiofragment (24 minuten) of klik met de rechtermuisknop en kies voor 'opslaan als..')
Radiodebat op LLiNK.nl tussen advocate Gabi Van Driem en pedagoog Peter Tromp van het Vader Kennis Centrum.
Jarenlang wordt er gestreden voor emancipatie van de vrouw, maar hebben mannen eigenlijk dezelfde rechten als vrouwen? Als het gaat om voogdij, omgangsregelingen en ouderschapsverlof trekken mannen vaak aan het kortste eind. Volgens Peter Tromp van het Vader Kennis Centrum komt dat doordat we leven in een moedermaatschappij.
Een moedergeoriënteerde overheid staat met de rug naar vaders toe en houdt hen in een isolement
".. in het isolement radicaliseert men, dat is een algemene politieke wet."
Voormalig VVD-leider en Eurocommisaris Frits Bolkestein op 19 november 2008 bij Pauw & Witteman
Documentaire Bob Geldof over vaderschap en familierecht
Klik op pijl voor afspelen van documentaire van Bob Geldof over zijn ervaringen als vader met het Britse familierecht. (Zie ook "The Love That Dare Not Speak Its Name")
King-Kong - Gevoelens van de vader van een binationale Duits-Nederlandse zoon over het Duits-Nederlandse familierecht - Paradiseranche
Papa-Plus van FNV-Jong
Aangifte Onttrekking Ouderlijk Gezag (art 279) bij niet nakomen omgangsregeling bij gezamenlijk gezag
Perihan Utlu, initiatiefneemster bij Vizyon van twee pilots met het Vader-zoon project SUPER! voor jongens uit groep 7/8 van de basisschool en hun vaders, wint Vaderdagtrofee m/v 2012
“One father is more than a hundred schoolmasters."
Onrecht en samenzwering als bestuursvorm
Steeds wanneer we getuige zijn van een daad, waarvan we voelen dat deze onrechtvaardig is, en dan niet handelen, worden we zelf ook partij in (dat) onrecht. Degenen die herhaaldelijk passief zijn in het aangezicht van onrecht, ondervinden al snel dat hun karakter aangetast en veranderd wordt naar onderdanigheid.
De meeste handelingen van onrecht zijn verbonden met slecht bestuur, wanneer bestuur goed is wordt onbeantwoord onrecht zeldzaam.
Door geleidelijke aantasting van het karakter van een volk, is de uitwerking van gemeld, maar onbeantwoord, onrecht veel groter dan aanvankelijk lijkt. Moderne communicatie-staten confronteren hun bevolking, door hun schaal, homogeniteit en excessen, met een stortvloed zonder precedent van waargenomen, maar schijnbaar onbeantwoordbaar onrecht.
Uit: 'Samenzwering als bestuursvorm' (‘Conspiracy as Governance’); Julian Assange, Oprichter Wikileaks, 3 december 2006
Als je jonger bent dan heb je ook meer vertrouwen in de rechtbank. Later komt er misschien wel wat meer skepsis. (Foppe de Haan in Pauw & Witteman op 20 maart 2008; minuut 20)
Nederlandse websites over (gelijkwaardig) ouderschap na scheiding
Enquete: Wouter Bos is opgestapt als PvdA-partijleider en kamerlid. Hij kiest voor het vaderschap en zijn gezin met 3 kinderen. Deze week koos ook CDA-kroonprins Camiel Eurlings voor het vaderschap en zijn gezin. Wat vindt U? Hebben Bos en Eurlings gelijk?
Enquête :: Vraag 1 :: Hoe beoordeelt u het Nederlandse familierecht bij (echt)scheiding ?
Enquête :: Vraag 2 :: Bent u vóór of tegen gelijkwaardig ouderschap of co-ouderschap, waarin de beide ouders ook na de (echt)scheiding de zorg voor de kinderen met elkaar blijven delen ?
Boekpresentatie Joep Zander
4BF-Videos van de boekpresentatie “Verpasseerd Ouderschap” in het Man Kind Centrum (MKC) te Amersfoort op 14 maart 2009
Interview Joep Zander - auteur van “Verpasseerd Ouderschap”
Deel 1 toespraak van Jan de Wit - SP-Tweede Kamerlid
Deel 2 toespraak van Jan de Wit - SP-Tweede Kamerlid
Deel 3 toespraak van Jan de Wit - SP-Tweede Kamerlid
Reactie Jan de Wit (SP-Tweede Kamerlid) op publieksvraag naar “Paradoxale toewijzing”
Vaderfestival - Woensdagmiddag 3 november vanaf 13:00 uur - Theater De Meervaart, Amsterdam
1. Voor wie de uitspraak van de drie Utrechtse rechters van afgelopen week er nog eens zelf op wil naslaan, zie:
Voor het nieuwe en spectaculaire tv-programma 'Mijn vader is de beste!' met Yolanthe Cabau van Kasbergen zoeken we coole kids met hun stoere vader.
+Anneke_Quik.jpg)
ChristenUnie dient motie in. Rouvoet zegt gesprek met OCaN toe.
Posts
