zondag, september 28, 2008

162. Tweede Kamer wil grootouders niet beschermen tegen toevallen erfenis aan exen - Schenkingen en erfenissen niet buiten de huwelijkse gemeenschap

Bron: Tweede Kamer, 11 september 2008, wetsvoorstel –

De Kamer is tegen het regeringsvoorstel om erfenissen en schenkingen voortaan buiten de huwelijkse gemeenschap van goederen te houden. Met een amendement wil Anker (ChristenUnie) het wetsvoorstel hierover van minister Hirsch Ballin (Justitie) veranderen. Anker krijgt daarbij steun van de andere coalitiepartijen en De Wit (SP).

De gemeenschap van goederen wordt gemoderniseerd om beter aan te sluiten bij bijvoorbeeld de vrouwenemancipatie. Minister Hirsch Ballin stelt onder andere voor om erfenissen en schenkingen buiten de gemeenschap van goederen te houden. De Kamer vindt dit te ingewikkeld voor burgers, omdat zij dan de administratie van drie vermogens moeten bijhouden: die van het gezamenlijke vermogen en van de twee partners. Bovendien kunnen zij de gemeenschap van goederen al beperken door huwelijkse voorwaarden aan te gaan.

Koude uitsluiting
Als echtgenoten elkaar willen behoeden voor de negatieve gevolgen van een faillissement, kunnen zij besluiten om formeel helemaal niets samen te hebben. In goede tijden kan zo'n afspraak gunstig zijn, maar als het later tot scheiding komt, kan deze zogenaamde "koude uitsluiting" zeer onredelijk uitpakken. Anker stelt voor om in een aparte wet een correctie achteraf mogelijk te maken. Minister Hirsch Ballin zegt toe de kwestie te onderzoeken, maar weet nog niet of een wettelijke regeling nodig is.

Ongehuwd samenwonenden
Mensen die langdurig ongehuwd samenwonen, hebben vaak gezamenlijk een vermogen opgebouwd. Als zij niets hebben geregeld via bijvoorbeeld een samenlevingscontract of een testament, kan bij scheiding een onbillijke situatie ontstaan. Dan kan immers het hele vermogen aan een van beide partners toevallen. De Wit vraagt de minister, te onderzoeken hoe dit kan worden voorkomen. Hirsch Ballin zegt zo'n onderzoek toe.

De Kamer debatteerde op 26 maart ook al over dit wetsvoorstel en stemt er donderdag 18 september over.

donderdag, september 25, 2008

161. Nadere Memorie van Antwoord -Eerste Kamer - Wetsvoorstel 30145 (Voortgezet Ouderschap)

Aanvulling d.d. 30 september:

De commissie Justitie van de Eerste Kamer heeft op dinsdag 30 september n.a.v. de Nadere Memorie van Antwoord van de minister inmiddels eindverslag uitgebracht met betrekking tot wetsvoorstel 30145 en wil nu op 18 november het wetsvoorstel plenair behandelen in de Eerste Kamer.

Mocht er stemming gevraagd worden, dan vindt die een week later plaats.

Zie verder de Nadere Memorie van Antwoord van de minister hieronder.

Peter Tromp
Vaderkenniscentrum

------------------------
EINDVERSLAG VAN DE VASTE COMMISSIE VOOR JUSTITIE
Vastgesteld 30 september 2008

Na kennisneming van de nadere memorie van antwoord de commissie de openbare behandeling van dit wetsvoorstel voldoende voorbereid.

De voorzitter van de commissie, Van de Beeten
De griffier van de commissie, Kim van Dooren

-------------------------------
Korte aantekeningen van de Vergadering van de vaste commissie voor Justitie van de Eerste Kamer van dinsdag 30 september 2008

Met betrekking tot wetsvoorstel 30145

Wijziging van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek en het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering in verband met het bevorderen van voortgezet ouderschap na scheiding en het afschaffen van de mogelijkheid tot het omzetten van een huwelijk in een geregistreerd partnerschap (Wet bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding)

wordt eindverslag uitgebracht, onder voorbehoud van een plenaire behandeling. Voorgesteld wordt het debat te houden op 18 november 2008.

-----------------------------------------
E NADERE MEMORIE VAN ANTWOORD
Ontvangen 25 september 2008

Eerste Kamer der Staten-Generaal 1
Vergaderjaar 2008-2009

30145 Wijziging van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek en het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering in verband met het bevorderen van voortgezet ouderschap na scheiding en het afschaffen van de mogelijkheid tot het omzetten van een huwelijk in een geregistreerd partnerschap (Wet bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding)



Inleiding

Met belangstelling hebben wij kennis genomen van het nader voorlopig verslag. Wij hopen de nog resterende vragen van de leden van de fracties van de VVD, PvdA en SP zodanig te hebben beantwoord dat de openbare behandeling voldoende is voorbereid.

Rol bijzondere curator

De leden van de VVD-fractie vroegen nog eens een uiteenzetting of toelichting te geven op de plannen met betrekking tot de bijzondere curator.
Het wetsvoorstel beoogt te bevorderen de bijzondere curator vaker te laten benoemen in scheidings- en omgangszaken dan nu het geval is. Een bijzondere curator kan immers een bemiddelende rol in een procedure vervullen en de stem van het kind met name bij zijn ouders naar voren brengen. In het uiterste geval kan hij ook een procedure starten. Hij vertegenwoordigt het kind in en buiten rechte.
De mogelijkheden om een bijzondere curator te benoemen worden door dit wetsvoorstel vergroot doordat de rechter in iedere zaak die aanhangig is, een bijzondere curator kan benoemen (onderdeel H, artikel 1:250 BW). De rechter kan dit doen op verzoek van een belanghebbende maar ook ambtshalve. Een bijzondere curator kan worden benoemd als de belangen van de minderjarige in strijd komen met de belangen van de wettelijke vertegenwoordiger rond kwesties van opvoeding, verzorging en vermogen. Een bijzondere curator kan in theorie iedere natuurlijke persoon zijn, de wet stelt geen nadere eisen aan de bijzondere curator.
Wanneer een kind speelbal is van de ouders in echtscheidingsprocedure zal de bijzondere curator de ouders bijvoorbeeld kunnen wijzen op het recht van het kind om contact te hebben met beide ouders en proberen te bewerkstelligen dat een goed ouderschapsplan wordt opgesteld. Indien de ouders al een mediator hebben ingeschakeld, zal de bijzondere curator in de gesprekken die de mediator voert de stem van het kind naar voren kunnen brengen, hetwelk evenzeer een goede bijdrage aan een deugdelijk ouderschapsplan kan betekenen. Indien alle inspanningen niet tot resultaat leiden, kan de bijzondere curator zo nodig aan de rechter vragen een regeling te treffen op grond van de artikelen 1:253a en/of 377g BW. De werkzaamheden van de bijzondere curator zijn beperkt tot die aangelegenheden betreffende de verzorging en opvoeding van de minderjarige waarin diens belangen in strijd komen met de belangen van zijn ouders.
In een bijzondere regeling voor de financiering van de bijzondere curator is niet voorzien. Wel is de Wet op de rechtsbijstand van toepassing. Blijkens artikel 2, onder c, van het Besluit draagkrachtcriteria rechtsbijstand worden, indien de rechtzoekende minderjarig is, en de rechtsbijstand waarvoor een toevoeging wordt gevraagd betrekking heeft op een geschil met de ouder(s), ter bepaling van de draagkracht het inkomen en het vermogen van de ouders niet in aanmerking genomen. Blijkens artikel 11, tweede lid, van genoemd besluit wordt aan het kind ten behoeve van wie een bijzonder curator is benoemd geen eigen bijdrage opgelegd. Om in aanmerking te komen voor toevoeging dient de bijzondere curator ingeschreven te zijn in het register van de Raad voor rechtsbijstand. Dat register betreft bij de Raad ingeschreven advocaten, notarissen, deurwaarders en anderen waarmee de Raad een overeenkomst heeft gesloten. De hoogte van de vergoeding van de bijzondere curator hangt af van de concrete activiteiten waarvoor hij door de rechter is benoemd. Over het algemeen worden de werkzaamheden van de bijzondere curator bij drie zaakscategorieën ondergebracht, te weten echtscheiding (procesvertegenwoordiging in het kader van de procedure), alimentatie en voogdij. De handelingen van de curator die meer betrekking hebben op de totstandkoming van het ouderschapsplan zullen wellicht onder andere zaakscategorieën, zoals advies of omgang worden gerangschikt.

Gelijkwaardig ouderschap versus belang van het kind

De leden van de PvdA-fractie wijzen op de begrippen gezamenlijk ouderlijk gezag, (voortgezet) ouderschap, ouderlijke zorg- en opvoedingstaken en omgangsregelingen en vroegen of het juist is dat het ouderschapsplan niet slechts op het eerste begrip betrekking heeft.
De formulering van kinderen voor wie een ouderschapsplan moet worden opgesteld is verduidelijkt bij amendement Bouchibti (Kamerstukken II 2006/07, 30 145, nr.19). Een ouderschapsplan moet worden opgesteld in de volgende situaties:
a. Er zijn gezamenlijke minderjarige kinderen over wie de echtgenoten al dan niet gezamenlijk het gezag uitoefenen; en
b. Er zijn minderjarige kinderen over wie de echtgenoten ingevolge artikel 253sa of 253t het gezag gezamenlijk uitoefenen.
De verplichting tot het opstellen van een ouderschapsplan is derhalve niet beperkt tot ouders die gezamenlijk het gezag uitoefenen over hun kinderen, zoals deze leden terecht stellen. Ook een ouder en een niet-ouder die het gezamenlijk gezag over minderjarige kinderen uitoefenen op grond van de artikelen 253sa of 253t, dienen een ouderschapsplan op te stellen.

In het promotie-onderzoek van mevrouw Jeppesen de Boer wordt geconcludeerd dat voortzetting van het gezamenlijk ouderlijk gezag niet altijd in het belang is van het kind. De leden van de fractie van de PvdA vroegen of dit consequenties zou moeten hebben voor het voortgezet ouderschap, in het bijzonder de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken en de omgangsregeling. Tevens vroegen zij in dit kader nog eens nader toe te lichten, waarom de beperkende formulering van artikel 377a niet in strijd zou zijn met de formulering van artikel 3, eerste lid, van het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind (IVRK) en of de uitkomsten van studie van mevrouw Jeppesen de Boer in komende wetgeving zullen worden betrokken.
Van het proefschrift van mevrouw Jeppesen de Boer (Joint parental authority, Intersentia, 2008), dat zij op 23 mei 2008 aan de Universiteit Utrecht heeft verdedigd, is met veel belangstelling kennisgenomen. Mevrouw Jeppesen beveelt onder meer aan het uitgangspunt van automatisch voortduren van gezamenlijk ouderlijk gezag in geval van scheiding te verlaten. Zij vreest dat kinderen uit gezinnen waarin het streven naar een “amicable post-divorce family” niet bereikbaar is, het slachtoffer zullen zijn van wetgeving die van het beginsel van voortduren van gezamenlijk gezag uitgaat. Mevrouw Jeppesen adviseert daarom als uitgangspunt te nemen de daadwerkelijk bij beide ouders aanwezige bereidheid om gezamenlijk het ouderlijk gezag uit te oefenen, die dan tot uitdrukking zou moeten komen in een gezamenlijk verzoekschrift aan de rechter.
Voor ons staat voorop dat een automatisch voortduren van het gezamenlijk ouderlijk gezag in geval van scheiding omdat het voortgezet ouderschap als zodanig in het belang van het kind moet worden geacht, en daarom de hoofdregel dient te zijn. Uiteraard heeft dit uitgangspunt consequenties voor de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken. Een zorgregeling dient op maat te zijn en een voortdurende strijd hieromtrent is niet in het belang van het kind. Dit is een van de redenen om in het ouderschapsplan over de zorgverdeling heldere afspraken te maken.
Toch is voortzetting van het ouderlijk gezag inderdaad zoals mevrouw Jeppesen aangeeft, niet altijd in het belang van het kind. Het wetsvoorstel houdt hiermee ook uitdrukkelijk rekening. Immers, het eerste lid van artikel 251a bevat, mede door de grond vermeld onder b, voldoende mogelijkheden om met elke situatie rekening te houden waarin het belang van het kind wijziging van gezamenlijk gezag in gezag van één ouder noodzakelijk maakt. Voorts kan de rechter op verzoek en in het belang van het kind een verdeling van de zorg- en opvoedingstaken vaststellen, al dan niet gepaard gaande met een beslissing inzake de hoofdverblijfplaats van het kind bij één der ouders. Deze rechtsingang biedt ons inziens voldoende waarborgen om in die gevallen dat gezamenlijk gezag niet in het belang van het kind blijkt, het ouderlijk gezag te wijzigen in eenhoofdig gezag.
Daarnaast is het volgende van belang. Het uitgangspunt van het van rechtswege voortduren van het gezamenlijk gezag is alweer sinds 1998 in het Burgerlijk Wetboek verankerd. Voorheen was het voortduren van gezamenlijk gezag afhankelijk van een eensluidend verzoek van beide ouders. De rechtsingang voor een ouder afhankelijk te doen zijn van een gezamenlijk verzoek is in strijd met het EVRM, zo is nadien gebleken uit uitspraken van de Hoge Raad terzake van de artikelen 253o en 253c. Het ligt ook hierom niet voor de hand naar de redactie van voor 1998 terug te keren.
De formulering van de ontzeggingsgronden vermeld in het derde lid van artikel 377a nieuw, is niet in strijd met artikel 3, eerste lid, van het IVRK. Voor een nadere toelichting verwijzen wij naar het antwoord op dezelfde vraag van de leden van de SP-fractie in de memorie van antwoord (p. 11).
Op grond van bovenstaande zien wij in de uitkomsten van de studie van mevrouw Jeppesen de Boer geen aanleiding deze te betrekken in toekomstige wetgeving.

De leden van de PvdA-fractie vroegen of de vrees van de Werkgroep Bezorgde Moeder, dat “van de nieuwe wet met haar nadruk op ‘gelijkwaardig ouderschap’ verwacht mag worden dat zij de belangen van kinderen nog verder zal ondergraven omdat er nog vaker tot een omgangsregeling besloten zal worden (…) ook in gevallen waarbij sprake is van huiselijk geweld tijdens het huwelijk, van het voortzetten van mishandeling of seksueel misbruik van de kinderen of mishandelen van de moeder als de kinderen worden overgedragen tijdens een omgangsregeling” inderdaad ongegrond is.
Het uitgangspunt van de diverse regelingen zoals deze in het Burgerlijk Wetboek zijn opgenomen, is dat het in het belang van het kind is dat de band met de beide ouders bewaard blijft. Daarom wordt bijvoorbeeld gehecht aan een regeling inzake de uitoefening van het ouderlijk gezag (bij gezamenlijk gezag) of een omgangsregeling (bij eenhoofdig gezag). In individuele gevallen is er evenwel voldoende ruimte voor een rechter om die beslissing te nemen die hij aangewezen acht. Zie hiertoe artikel 377a, derde lid, waarin de ontzeggingsgronden voor het recht op omgang zijn opgenomen. Ingevolge artikel 253a, vierde lid, zijn deze ontzeggingsgronden van overeenkomstige toepassing op de regeling inzake de uitoefening van het ouderlijk gezag. Overigens wordt in artikel 253a, vierde lid, per abuis verwezen naar artikel 377a, vierde lid. Dat moet zijn: artikel 377a, derde lid. Artikel 253a zal op korte termijn dienovereenkomstig worden aangepast.

Een ouderschapsplan in een eerder stadium

Met betrekking tot de vraag of het door de heer Schonewille voorgestelde ouderschapsplan ten tijde van het aangaan van een huwelijk of ander samenlevingsverband tot een grotere effectiviteit zou kunnen leiden dan het nu in te voeren ouderschapsplan ten gevolge van een echtscheiding, wordt door de leden van de PvdA-fractie opgemerkt dat een ouderschapsplan ook op een niet gejuridiseerde wijze kan worden bekeken en dat daar een taak ligt voor de Minister voor Jeugd en Gezin. Deze leden vroegen het afwijzende antwoord in deze nog eens te heroverwegen.
In het antwoord zoals gegeven in de memorie van antwoord, is aangegeven dat er vooralsnog geen reden is nu reeds tot een uitbreiding van de wettelijke verplichting tot het opstellen van een ouderschapsplan over te gaan. Dat neemt niet weg dat het, zoals deze leden terecht aangeven, belangrijk is nader beleid te ontwikkelen om ouders zich ervan bewust te laten (blijven) zijn, dat hun kinderen hun eigen belangen hebben in dit soort emotioneel ingewikkelde situaties. In de Nota gezinsbeleid die in het najaar naar de Tweede Kamer wordt gestuurd, zal worden ingegaan op de verschillende manieren waarop mensen een gezin (gaan) vormen en op welke manier de overheid daar ondersteuning bij zou kunnen of moeten bieden. Ondersteuning bij opvoeding wordt zowel vanuit preventief als curatief oogpunt benaderd. In de nota zal ook worden ingegaan op het opgroeien in een eenoudergezin en de effecten van echtscheiding op kinderen.

Administratieve scheiding

De leden van de PvdA-fractie vroegen alsnog in te gaan op de vraag of het massale gebruik van de flitsscheiding illustreert, dat er een evidente maatschappelijke behoefte bestaat aan een eenvoudige (administratieve) scheiding. Daarnaast menen deze leden in de brief van de minister van Justitie van 28 maart 2007 gelezen te hebben, dat een administratieve scheiding technisch mogelijk zou zijn en leiden hieruit af dat dit kabinet – hoewel de memorie van toelichting dit afwijst – wellicht niet afwijzend staat tegenover de administratieve scheiding.
Wij zijn niet voornemens administratieve scheiding mogelijk te maken. Juridisch-technisch is deze wijze van scheiden zeker mogelijk. In de voornoemde brief in een paragraaf over problemen met de flitsscheiding (Kamerstukken II 2006/07, 30 145, nr.9, p.2), maar ook in het kader van het wetsvoorstel van de heer Luchtenveld, is dit uiteengezet. Dit betekent echter niet dat, overeenkomstig het coalitieakkoord, voorstellen inzake de administratieve echtscheiding zullen worden gedaan. Wel zal binnenkort bij de Tweede Kamer worden ingediend het wetsvoorstel waarin zal worden voorgesteld de notaris bevoegd te maken om echtscheidingen bij de rechter aanhangig te maken ingeval het een gemeenschappelijk verzoek betreft en daarbij geen kinderen zijn betrokken.

Mediation

De leden van de SP-fractie vroegen door wie de kosten van het zogenoemde “ouderschapsonderzoek”, ook wel aangeduid als deskundigenbericht met gebruikmaking van mediation, worden gedragen. Zij wezen erop dat het onderzoek voor rechters een buitengewoon belangrijk hulpmiddel is om onwillende ouders toch, zij het onder enige dwang, aan tafel te krijgen om na te denken over de, in verband met hun scheiding noodzakelijke, regelingen voor hun kinderen.
Het wordt onderschreven dat een deskundigenbericht met gebruikmaking van mediation een laatste redmiddel kan zijn. Het kan worden ingezet in zeer problematische echtscheidingen waarbij het belang van de kinderen ernstig in de knel is gekomen. De Rechtspraak past dit zware middel vooralsnog toe in hoger beroep als een vrijwillige verwijzing naar mediation geen optie meer is.
De kosten voor dit forensisch onderzoek kunnen, bijvoorbeeld indien het na een lange strijd voor de rechter ondoenlijk is om aan de hand van de opstelling van partijen te bepalen wie zich ‘schuldig’ maakt aan deze impasse teneinde hem of haar in alle kosten te veroordelen, met toepassing van artikel 284 Rv geheel ten laste van het Rijk worden gebracht.

Relatie met Brussel IIbis

De leden van de SP-fractie vroegen of aangegeven kan worden wat de praktijk is van de tenuitvoerlegging van een beschikking inzake het omgangsrecht op grond van Brussel IIbis met een certificaat maar zonder exequatur in andere EU-lidstaten. Zij vroegen hierbij of hier een taak voor de Centrale Autoriteit ligt.
Een beschikking inzake het omgangsrecht kan in één van de andere EU-lidstaten met een certificaat maar zonder exequatur op dezelfde voet en met dezelfde middelen ten uitvoer worden gelegd als een beslissing van de nationale rechter in de betreffende lidstaat. De Centrale autoriteit heeft hierbij noch een taak, noch bevoegdheden. De Centrale autoriteit kan in het geval een ouder in Nederland problemen ondervindt met de uitvoering van zijn/haar omgangsregeling in een andere EU-lidstaat deze ouder in het kader van samenwerking tussen centrale autoriteiten informatie verschaffen. Zo kan zij bij de desbetreffende centrale autoriteit informatie opvragen over welke procedures er aldaar mogelijk zijn om alsnog de bepaalde omgang ten uitvoer te leggen en/of kan zij navraag doen terzake de contactgegevens van advocaten die deze ouder kunnen bijstaan om tot tenuitvoerlegging van de omgangsuitspraak te komen.

De Minister van Justitie,
Dr. E.M.H. Hirsch Ballin

De Minister voor Jeugd en Gezin,
Mr. A. Rouvoet

160. Belang van het kind? Nee, een rechtsstaat voor het kind (Jeugdzorg, TV-reportage Eén Vandaag van maandag 22 september 2008)

Wie is er nu tegen het belang van het kind? Niemand toch?
Conclusie: wie zich daar toch op beroept om zijn daden, beleid of beslissing te motiveren komt blijkbaar argumenten tekort.

Kinderbeschermers leggen een overdreven nadruk op het belang van het kind. Met dat argument claimen kinderbeschermers het octrooi op het gelijk. “Wie niet vóór ons is, is tégen het kind”, zeggen zij eigenlijk (en zelf geloven zij daar heilig in). Dat kàn natuurlijk niet in een rechtsstaat. De alarmbellen zouden moeten gaan rinkelen bij ieder inroepen van het belang van het kind-argument. Toch is het belang van het kind al decennia lang de niet om nadere motivering vragende, politiek correcte dooddoener van autoriteiten bij letterlijk elk debat, elke beslissing over kinderen.

Wie kritiek heeft op wat kinderbeschermers of kinderrechters doen of beslissen vindt altijd dat belang-van-het-kind-argument tegenover zich. Wie in de valkuil trapt om dat argument serieus te riposteren om toch zijn kritiek te verdedigen neemt zijn toevlucht tot een strategie van relativering en gaat wijzen op “ook andere belangen”. Niet doen dus. Niet relativeren, maar verwerpen, want het “belang van het kind-argument” is een drogreden, een valse discussiemethode die de aandacht afleidt van de kern van de kritiek. Trap er niet in! Het debat moet gaan over transparantie en “accountability” (rekenschap) en over kernvragen als: “Is uw interventie dwingend noodzakelijk in de zin der wet?”, “Heeft u zorgvuldig onderzoek gedaan?”, “Spreekt u de waarheid? Kunt u dat bewijzen? Heeft u distantie?”, “Is uw optreden adequaat, effectief of misschien juist wel contraproductief, de juiste aanpak voor het probleem?” Immers, als er ruimte is voor leugen en misleiding waarmee willekeur van autoriteiten gemakkelijk wordt toegedekt, wat heeft het dan voor zin om te twisten over het belang of de belangen van het kind? Kinderen hebben recht op “Een rechtsstaat voor het kind”.

Op maandag 22 september 2008 zond de actualiteitenrubriek EénVandaag over Jeugdzorg een schokkende reportage uit:


Kritiek op nieuwe aanpak Jeugdzorg.

Bron: ÉénVandaag - 22-09-2008

· Videolink

Sinds de tragische dood van Savanna is er veel veranderd bij Jeugdzorg. Kinderen worden nu veel sneller uit huis geplaatst, vorig jaar zelfs 3000 meer kinderen dan het jaar er voor. Deskundigen twijfelen nu echter aan deze nieuwe aanpak. Volgens hen worden de kinderen nu in een soort over-reactie te snel uit huis gehaald. We volgen een gezin waarbij de afgelopen periode twee kinderen uit huis zijn geplaatst.

Presentatie: Margriet Vroomans.



DE CASUS:

Vader en moeder Van Elst ervaren in hun gezin (dochter van 12, zoon van 9) een probleem met hun dochter: zij heeft last van smetvrees. De ouders willen dat aanpakken vóór zij aan haar middelbare school begint. Vader en moeder hebben passende hulp gezocht en denken die gevonden te hebben bij een instituut voor Psychiatrische Dagbehandeling – voor beide pubers, want zij maakten zoveel ruzie. Over de aard van de dagbehandeling van de kinderen bevat het programma geen informatie, evenmin over psychiatrische stoornissen bij de kinderen.

Het instituut voor dagbehandeling roept bij beide kinderen grote aversie op, maar hun aversie wordt niet serieus genomen. Het instituut twijfelt blijkbaar niet aan zichzelf en zonder vertrouwensbasis van de beide kinderen wordt de behandeling voortgezet.

De kinderen worden wanhopig dat hun aversie tegen de (psychiatrische!) dagbehandeling geen gehoor vindt. In theatrale bewoordingen en gedragingen verwijzen zij thuis (in woord en spel) naar zelfmoord.

De ouders kaarten dit aan bij een van de behandelaars. Als de ouders weg zijn doet deze heimelijk aangifte van zelfmoorddreiging bij Jeugdzorg.

Zonder onderzoek overvalt de Kinderbescherming het gezin en haalt de kinderen met de politie uit huis en brengt hen naar een geheime plaats. Vervolgens gaan Jeugdzorg en Kinderbescherming op zoek naar onderbouwing voor hun actie.

Bij de psychiater van de dagbehandeling kan Jeugdzorg die gewenste onderbouwing niet vinden: geen sprake van acuut gevaar van suïcide. Dan maar naar andere deskundigen. Op basis van een door Raad of Jeugdzorg gefabriceerd verhaal, en zonder de kinderen gezien te hebben, verklaren die andere deskundigen telefonisch aan Jeugdzorg of Raad dat sprake is of kan zijn van suïcidegevaar en van seksueel misbruik.

Het gefabriceerde verhaal en de verklaring van de andere deskundigen wordt voorgelegd aan de kinderrechter, terwijl het ontkennende rapport van de voor de behandeling verantwoordelijk psychiater wordt achter gehouden. De kinderrechter geeft aan Jeugdzorg de gevraagde definitieve machtiging uithuisplaatsing.

Micha de Winter (Hoogleraar Pedagogiek) wijst er in de uitzending op dat Jeugdzorg is doorgeslagen na "Savanna". Er moet, zo zegt hij, niet alleen naar het belang van het kind gekeken worden, maar ook naar het belang van het gezin of van de ouders.















Dan reageert Tweede Kamerlid Mirjam Sterk (CDA) op de casus. Haar conclusie is verbijsterend:
  1. Er moet meer hulpverlening komen voor de achterblijvende ouders.
  2. Er moet meer hulpverlening komen voor kinderen in de thuissituatie.
  3. Van alle hulpverleners die zich met een gezin gaan bemoeien moet er één eindverantwoordelijk worden; de wethouder moet daarop “afgerekend” kunnen worden.
  4. Er moeten meer gezinsvoogden worden aangesteld want zij hebben het veel te druk.
Dat de zaak ontspoord is schijnt niet tot haar door te dringen.

CONCLUSIE

Waar ging deze casus ook weer over?
  • De ouders zochten en kregen hulp - psychiatrische dagbehandeling voor hun kinderen. (Vraag: was er dan sprake van een psychiatrisch probleem?)
  • De hulp werkte averechts - het probleem werd groter.
  • In plaats van eigen falen in overweging te nemen als oorzaak lieten de hulpverleners de kinderen uit huis halen.
  • De kinderrechter liet zich, als een soort collega van Kinderbescherming en Jeugdzorg, misleiden en bekrachtigde de uithuisplaatsing.
Wacht u voor inschakelen van hulp of opvoedingsondersteuning (zoals straks Rouvoets Centrum voor Jeugd en Gezin in uw gemeente).

POLITIEKE CORRECTHEID.

Karakteristiek is de reactie van de politiek (bij monde van Mirjam Sterk, CDA): Bij falen van de remedie: méér van hetzelfde.

Over meerdere decennia bezien blijkt "de politiek" met een navrante vorm van estafettewetgeving bezig te zijn, met het kinderbeschermingsgedrocht als estafettestokje:
  • In de eerste helft van de vorige eeuw was de (toenmalige) Voogdijraad uitgegroeid tot de meest gehate institutie van het land. De volksmond sprak van "Kinderdief" (voor die tijd een gedurfd scheldwoord).

  • In 1954 heette het in de wet tot reorganisatie van de Voogdijraden, in parlementair understatement: "dat een wijziging van de naam wel wenselijk is, al ware het slechts, omdat de naam "voogdijraad" bij het publiek langzamerhand een minder gunstige klank gekregen heeft, hetgeen aan het werk van de raad niet ten goede komt". De Voogdijraden werden vervangen door de Raden voor de Kinderbescherming.

  • In de 90-er jaren leidde het optreden van de Raden voor de Kinderbescherming tot een Zwartboek Kinderbescherming en tot de roep om een parlementaire enquête. De Staatssecretaris stelde een Commissie Gijsbers in. De Tweede Kamer stelde de Commissie Vliegenthart in. Dat leidde tot een formeel klachtreglement (een stoplap), tot hervorming van de OTS (meer macht voor gezinsvoogdij-instellingen), wet op de jeugdzorg en uiteindelijk tot Bureau Jeugdzorg dat in de frontlinie vóór de Raad voor de Kinderbescherming werd geplaatst, geflankeerd door Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK).

  • Inmiddels wordt er een Minister voor Jeugd en Gezin achtervolgd met ambivalente publiekshaat tegen het Bureau Jeugdzorg en wordt een nieuwe bureaucratische laag ingevoerd: in elke gemeente een of meer Centra voor Jeugd en Gezin. Met nieuwe wapens om tegen de ouders in te zetten: elektronisch kinddossier en verwijsindex. Alle artsen, leraren en onderwijzers, maatschappelijk werkers, vroedvrouwen enz. enz. worden onbezoldigde opsporingsambtenaren: méér van hetzelfde. Gevolg: wachtlijsten, meer geld, meer wachtlijsten, nog meer geld enz.

WAT DAN?

Voor de hand ligt de vraag wat er dàn moet gebeuren.

Dat is de verkeerde vraag.

De Eén-Vandaag-casus noopt, op alle niveaus, van politiek tot werkvloer, enkel tot de nimmer gestelde vraag: "Waar zien wij het fout?" Het antwoord op die vraag luidt: "Wij moeten ophouden met ons te verschuilen achter het Belang van het Kind als rechtvaardiging van hulpverlening". Bekommernis om het belang van het kind mag ons nooit verleiden om de waarheid geweld aan te doen, rechters te misleiden, ouders als lastige, maar verder irrelevante entiteiten te beschouwen.

Wij moeten terug naar een rechtsstatelijker houding, waarin de integriteit van het ouderschap weer wordt gerespecteerd en Staatsopvoedingsverantwoordelijkheid in de ban is. Dat betekent: Hulpverleners zíjn niet "verantwoordelijk" voor de kinderen van burgers. Ook justitiële ambtenaren (Rechters, Raad voor de Kinderbescherming, Jeugdzorg) zijn dat niet. (Semi-)ambtenaren zijn dienaren van de Rechtsstaat. Zij bedriegen niet, zij vervalsen niet, zij misleiden de rechter niet, zij zijn deugdzaam en zelfkritisch, zij respecteren de autonomie van de burgers, zij bewaren distantie. Hun optreden wordt door niets anders gerechtvaardigd dan door de deugdelijk en rechtsstatelijk aangetoonde noodzaak tot interventie. Kortom: zij allen gedragen zich “magistratelijk”, en dan niet voor de Bühne maar oprecht. Zij dienen zich te realiseren dat zij nooit alle ongelukken met kinderen kunnen voorkomen, zelfs niet al zouden zij alle burgerkinderen opsluiten in tehuizen.

Dat vergt een andere filosofie, hermetisch schotten tussen kinderbescherming en jeugdhulpverlening en decimering van de budgetten.

Leiden, 25 september 2008

Mr Ir P.J.A. Prinsen, oud-advocaat Familierecht
http://peterprinsen.nl

woensdag, september 24, 2008

159. De zucht eens Vaders - Willem Bilderdyk (1756-1831)

Willem Bilderdyk (1756-1831)

De zucht eens Vaders.

Hy dankt niet, neen, hy dankt niet vurig,
Die aan geen Egaas lippem kleeft:
Hy weet niet wat het zegt, te bidden,
Die voor geen kroost te bidden heeft.
Hy voelt niet wat het is, te leven,
Hy proeft niet hoe de weêrspoed prangt,
Wiens hart in tegenheên of weelde
Aan Echtgenoot noch Kinders hangt.
Ach God! wat zijn wy, wat ’s een leven,
Hetgeen zich in ons-zelf bepaalt!
Rampzalig, de engbekrompen boezem,
Waarin geen vader ademhaalt!
Vergeefsch, door bruischend vermaken
De noodkreet van het hart gesmoord!
Vergeefsch, bedwelming ingeroepen,
Wen ’t dringend zelfgevoel ontgloort!
Vergeefsch, een hart tot God geheven,
Dat, in zijn enge kreits beklemd,
Zich-zelf aan ’t eenig heil verweigert,
Waar voor ons de Almacht hier bestemt!
Vergeefsch, om heul tot hem gevlogen,
Die leven en geluk verspreidt,
Voor die, van Vaderzucht verstoken,
Dat heil, dat leven niet verbreidt!
Vergeefsch, voor ’t gruwzaam uur van sneven,
Zich met ’t besef des noods getroost,
Wanneer we na ’t verscheurend scheiden
Niet oovrig blijven in ons kroost!
Hoe donker wordt ons ’t beter leven,
(Hoe vast, hoe levend overtuigd)
Wanneer we ons in geen kroost verdubblen,
Dat met ons voor Gods zetel juicht!
Hoe neevlig worden deugd en zeden,
De straf en ’t loon voor goed en kwaad, —
Wen ’t hart in ’t geen wy hopen, vreezen,
Niet siddrend voor zijn kinders slaat!
ô Welk een vloek, rechtvaardig Wreeker,
Die na ons nablijft op ons bloed!
En wat is ’t lijden, God des zegens,
Het geen ge ons in ons kroost vergoedt!
Wie ooit gevoelde ’t als een Vader,
ô Goël, wat uw liefde zij?
Wie kan U danken als een Vader?
Wie, loven met een drift als wy?
ô God, Gy weet het, wat ik vraagde
Wanneer mijn jeugd in 't leven trad:
Gy weet het, dat ik om geen schatten,
Geen eer, geen' staat, geen aanzien bad!
Geen wijsheid vroeg ik om te schittren,
Geen rozen op des levens baan:
Maar, Vader van een kroost te worden,
Dat met geen wareld mocht vergaan!
Gy hoorde 't, God, en woudt verhooren!
Mijn sponde bloeit, mijn tafel groent!
ô, Zij dat Kroost Uw heil beschoren!
Dat Kroost in Jezus bloed verzoend!
Geef, Vader, geef mijn' lieven looten
Den groei, den wasdom, U ten lof;
En heilig ze op de onheilige aarde
Tot stammen voor den Hemelhof!
Brei ze uit, ô Vader, mag het wezen!
Brei ze uit, tot 's aardrijks jongste dag
Hun kroost aan Jezus helige oogen,
Als 't zaad der zijnen, toonen mag!
ô, Schenk dit, Vader, aan een' Vader,
Die Uw beloften niet mistrouwt,
Maar ze aan zijn kroost wenscht na te laten,
In plaats van warelden van goud!
Nog eens, bewaar ze, heilig Vader,
En, zoo Uw Godsdienst zwichten moet,
Zoo zij ze in de afkomst van mijn lenden
Tot 's warelds ondergang behoed!

1803

zondag, september 21, 2008

158. Politiek wil wijk- en buurtrechters ondermeer om eindelijk de massale frustratie van omgangsregelingen door kwaadwillende moeders aan te pakken

,,Een buurtrechter moet als een soort huisarts weten wat er in een buurt speelt en zich overal mee bezighouden: een leerling een juridische draai om de oren geven om niet meer te spijbelen, een conflict over een tuinschutting oplossen, bemiddelen bij geluidsoverlast en een omgangsregeling opleggen bij een scheiding”.

Wijkrechter geeft direct een oorvijg

Bron: AD.nl - Binnenland - Door HANS VAN SOEST JEROEN DE VREEDE - REAGEER - zaterdag 20 september 2008

GOUDA - De rust in de Goudse probleemwijk Oosterwei is weer teruggekeerd, verklaarden minister Ter Horst en burgemeester Cornelis gisteren eendrachtig. Maar hoe nu verder?

De Goudse wijk Oosterwei staat in het middelpunt van de belangstelling nadat buschauffeurs te kennen hebben gegeven de overlast beu te zijn. FOTO ARIE KIEVIT

Veel allochtone bewoners herkennen zich niet in de manier waarop over hun wijk wordt bericht en gaan de discussie hierover aan met de politie. FOTO PIM MUL

Buschauffeurs van Connexxion besloten afgelopen weekend een deel van de wijk te mijden nadat een collega was beroofd. Burgemeester Cornelis sprak gisteren met zeventig onruststokers en met de Marokkaanse gemeenschap. In de Goudse stadsbussen komen toezichtcamera's.

Tegelijkertijd kondigen buschauffeurs in Zaandam aan maandag te staken. Ze eisen meer veiligheid op de bus. Busmaatschappij Connexxion spant een kort geding aan tegen de chauffeurs om de staking te voorkomen. Premier Balkenende sprak deze week harde woorden over de belagers. ,,Van ambulancepersoneel, buschauffeurs en politieagenten blijf je af.''

De oplossing van het probleem ligt mogelijk bij de buurtrechter. Het idee voor rechters in de wijk is afkomstig van Frank Visser, kantonrechter in Zaandam en bekend als 'rijdende rechter' op tv. Hij wil dat buurtrechters in de grote steden komen, die niet alleen straffen uitdelen, maar al éérder ingrijpen als buren of jongeren ontsporen.

,,Een buurtrechter moet als een soort huisarts weten wat er in een buurt speelt en zich overal mee bezighouden: een leerling een juridische draai om de oren geven om niet meer te spijbelen, een conflict over een tuinschutting oplossen, bemiddelen bij geluidsoverlast en een omgangsregeling opleggen bij een scheiding: alles dus,'' zegt Visser.

Het idee van Visser krijgt steun van hoogleraar algemene rechtswetenschap Jan Brouwer. ,,De wetgeving beschermt erg het individu, óók asociale overlastgevers. Daardoor is het lastig om in te grijpen. Maar een wijk, buurt of flat heeft óók rechten: het collectieve recht op een rustig leven.''

Brouwer stelt voor dat buurtwerkers eerst afspraken maken met de overlastgevers, en als die worden genegeerd direct de buurtrechter ingrijpt. ,,De nadruk ligt nu te veel op repressie, op ingrijpen als het te laat is. Nu staan buren of woningcorporaties vaak machteloos.''

Visser komt steeds meer zaken tegen waarbij een asociale bewoner veel overlast geeft. ,,Het is het type asociaal dat zich van niets of niemand wat aantrekt, de buurt terroriseert en er jarenlang mee wegkomt. Daar helpt alleen een harde, strikte aanpak.''

De PvdA voelt veel voor het concept van de rechter in de wijk. ,,Al bestaat het gevaar dat de rechterlijke macht er door wordt overbelast,'' zegt PvdA-Kamerlid Ton Heerts. ,,Er moet onderscheid worden gemaakt tussen echte criminaliteit en bijvoorbeeld een burenruzie over een schuurtje. Voor dat laatste kan beter een bemiddelaar in een wijk worden aangesteld.''

Ook oppositiepartij VVD vindt het idee van de buurtrechter sympathiek. Kamerlid Fred Teeven: ,,Maar alleen voor lichtere overtredingen, zoals steunfraude, overlast of winkeldiefstal. Dan kan het effectief zijn om mensen in hun buurt te kijk te zetten. Maar het helpt niet om relschoppers via snelrecht van de straat te krijgen. Buurtrechters zijn niet in staat om dergelijk snelrecht te spreken. We kunnen niet in elke wijk cellen bouwen.''

Zie ook:

156. Kwaadwillende moeders - valse beschuldigingen - collaborerende hulpverleners (crèche, paranormale genezers) - Vader vals beschuldigd

Vader beschuldigd van verkrachten zoontje

Bron: AD.nl - Rotterdam Stad - REAGEER - donderdag 18 september 2008

PRINS ALEXANDER - Nadat de moeder constateerde dat het kindje buikpijn had, stapte ze met hem naar een paragnost. De paranormale genezer concludeerde dat de peuter het slachtoffer was van seksueel misbruik.

FOTO ANP

Zij beschuldigde hierop november vorig jaar de 42-jarige vader, Rene B. uit Prins Alexander, van verkrachting van hun kind.

De man ging vanaf dat moment door een hel, zo zei hij gisteren in de rechtszaal. Nadat zijn ‘ex’ en later ook de politie en justitie hem hadden beschuldigd, raakte hij zijn werk kwijt en keerden vrienden en familie zich aanvankelijk van hem af.

,,Tegen zo’n aanklacht kun je je nooit verdedigen. Mensen zullen altijd blijven zeggen dat hij het toch deed. Wat er ook gebeurt,’’ aldus advocaat mr. E. Buijs-van Bemmel. De peuter, over wie hij al vanaf de scheiding vlak na de geboorte van het kindje met de moeder in de clinch ligt ten aanzien van de omgangsregeling, heeft hij al bijna een jaar niet gezien. In de rechtszaal, waar de vader terechtstond voor het altijd door hem ontkende binnendringen van de anus met zijn vingers bij hem thuis, viel er een last van zijn schouders.

De officier van justitie heeft niet ‘de onomstotelijke overtuiging’ dat de beweringen van de moeder, die aangifte tegen de man deed, kloppen. Hij vroeg de rechter de verdachte vrij te spreken. Een onafhankelijke vaststelling dat het kind bovengemiddelde buikpijn had was er niet, omdat de vrouw nooit naar een echte dokter ging.

Ook de melding van de peuter op de crèche dat zijn vader stout was en ‘dingen deed’ en aan zijn ‘oppas-oma’ kunnen – volgens de aanklager – zijn geuit doordat moeder dat ‘onbewust’ bij het kind in de mond heeft gelegd.


Gerelateerde artikelen over valse beschuldingen doore moeders na een scheiding bij Vaderkenniscentrum.nl:

OM rapport - Incestbeschuldigingen door moeders bij echtscheiding meestal onterecht blijkt uit rapport Landelijke Expertisegroep Bijzondere Zedenzaken
Vaderkenniscentrum, Nr. 203, zondag, november 23, 2008
http://vaderkenniscentrum.blogspot.com/2008/11/203_23.html

VARA ZEMBLA - Valse incestbeschuldigingen door moeders bij scheiding - Moeders liegen ex de cel in - Verdachte vaders
Vaderkenniscentrum, Nr. 315, zondag, mei 24, 2009
http://vaderkenniscentrum.blogspot.com/2009/05/315.html

Tuchtrecht gezondheidszorg LJN: YG0843: Huisarts gewaarschuwd omdat hij, zonder vader te informeren, moeder adviseert om de kinderen aan te melden bij het Centrum Psychotraumatische Hulpverlening Flevoland. Ook advies dient beschouwd te worden als medische verrichting.
Vaderkenniscentrum, Nr.734a, dinsdag, maart 01, 2011
http://vaderkenniscentrum.blogspot.com/2011/03/734a.html

Petitie ‘Knelpunten Jeugdzorg en scheidingsgezinnen’
Vaderkenniscentrum, Nr.735, woensdag, maart 02, 2011
http://vaderkenniscentrum.blogspot.com/2011/03/735.html

Vals beschuldigd van incest na scheiding (VPRO documentaire Lang:gestraft)
Vaderkenniscentrum, Nr.750, donderdag, maart 17, 2011
http://vaderkenniscentrum.blogspot.com/2011/03/750.html

157. De echtscheidingsnotaris doet zijn intrede - Van harte aanbevolen

Zie bij dit artikel ook: Notarissen mogen ook scheidingen zonder kinderen bij de rechter gaan doen. Dat is echter geen administratieve scheiding, die wordt afgeschaft. (Vaderkenniscentrum - VKC: Nr. 102)
--------------------------------------------
De echtscheidingsnotaris :: Echtscheiding goed regelen is 'leuk'

Bron: TC Tubantia - Regio - Hengelo - Reageren - vrijdag 19 september 2008

BORNE - Het kantoor is opvallend modern ingericht. Geen zware eikenhouten stoelen maar een eigentijdse uitvoering in strak zwart met rood. "Ook in een notariskantoor moet je het meubilair uitzoeken dat bij je past", reageert mr. Arthur de Kok, die onlangs is benoemd tot notaris in Borne. In het verbouwde pand aan de Bekenhorst werkt hij samen met de notarissen Kuhlmann en Hulshof. De Kok, die sinds 1994 als kandidaat-notaris werkzaam is in Borne, is de vierde notaris in het dorp.

Arthur de Kok heeft zich gespecialiseerd op het gebied van echtscheidingen. Een stukgelopen huwelijk op een goede manier ontbinden, vindt hij leuk werk. Hij is gediplomeerd bemiddelaar en kreeg landelijke bekendheid toen hij zeven jaar geleden als één van de eersten de flitsscheiding introduceerde. Een snelle manier om zonder tussenkomst van de rechter te scheiden. Vanachter een driehoekige tafel legt hij de voordelen ervan uit. "Bij een flitsscheiding wordt een huwelijk ontbonden bij de gemeente, dat scheelt geld en tijd."

Veel mensen zien op tegen een bezoek aan de rechter. Is dat toch nodig dan kan een echtscheidingsnotaris tegenwoordig net als de advocaat naar de rechtbank. "Dat is makkelijker voor de echtelieden en het ontlast tevens de rechterlijke macht. In een veranderende markt hoeven echtelieden ook niet meer naar een advocaat als een van de twee de alimentatie niet betaalt. Als notaris kan ik dan een deurwaarder sturen. Dus ook de financiën zoals verdeling van het pensioen, de lijfrente en regels rond de huwelijkse voorwaarden worden hier geregeld. Zoiets was vroeger niet mogelijk."

Uit ervaring weet De Kok dat er echtelieden zijn die zo snel mogelijk van elkaar af willen en om die reden vaak onderling al van alles hebben geregeld, én echtelieden die er geen weet van hebben hoe ze een en ander aanpakken. "Wat ze gemeen hebben is de wens dat de kinderen er zo weinig mogelijk schade van ondervinden. Sommigen denken er goed aan te doen het kind om de twee weken een weekend naar papa te sturen, anderen geven de voorkeur aan een co-ouderschap. Dan zijn de kinderen, qua tijd, een gelijk aantal dagen bij vader en moeder. Mijn advies is altijd: betrek de kinderen zoveel mogelijk bij die plannen. Soms wordt er voor een regeling gekozen waar het kind zich slecht bij voelt. Zeker kinderen vanaf twaalf jaar hebben een eigen programma waar toch wel rekening mee gehouden moet worden. Ander advies is om altijd te blijven communiceren met elkaar over de kinderen." Was een scheiding vroeger een schande, tegenwoordig zijn partners eerlijker en laten zich niet leiden door de opinie van de buitenwereld.

De Kok: "Vergeet niet dat áls de beslissing eenmaal is gevallen om uit elkaar te gaan, er heel wat aan vooraf is gegaan. Velen hebben dan al de gang naar een relatietherapeut gemaakt. Wat ik hier zie is dat de meesten al uit elkaar zijn voordat er hele erge ruzies ontstaan."

Zie voor meer informatie:

155. Gemeenten - Vader maandenlang door de gemeente Bergen op Zoom in de steek gelaten en van het kastje naar de muur gestuurd

'Maandenlang van kastje naar muur'

Bron: BN-DeStem - Regio - Bergen op Zoom - door Laurent Heere - laurent.heere@bndestem.nl - Reageren(16) - vrijdag 12 september 2008 | Bijgewerkt: zondag 14 september 2008

Corné Hout met Job en Frits: 'Reguliere kinderopvang is voor mij onbetaalbaar.' foto Tonny Presser/het fotoburo

BERGEN OP ZOOM - Drie maanden duurt het al, maar nu lijkt er eindelijk een oplossing in zicht voor het gezin van Corné Hout. Er komt, laat wethouder Adriënne Veraart weten, hulp.

Hout liep tot dusver vast in de bureaucratie. Met als gevolg dat er geen opvang te regelen was voor de tweejarige Job en de drie maanden oude Frits, de kinderen van Hout.

Het probleem in een notendop: Houts vriendin en de moeder van Job en Frits is met acute en ernstige psychische problemen opgenomen in psychiatrisch ziekenhuis Vrederust.

"Drie maanden geleden werd ik gebeld door de politie. M'n vriendin was helemaal doorgedraaid bij het Kruidvat. De kinderen zaten op het politiebureau. Op het moment dat ik daar kwam, was de Raad voor de Kinderbescherming en Jeugdzorg al ingeschakeld. Ik heb als Brugman moeten praten om de kinderen mee naar huis te kunnen nemen", zegt Hout.

Maar het herstel van zijn vriendin gaat tijd kosten. Maanden zeker. "Ik heb een volledige baan en kan niet werken én op m'n kinderen passen", zegt Hout.

Maar omdat z'n vriendin nooit gewerkt heeft, is reguliere kinderopvang (€ 6 per uur per kind) onbetaalbaar. Want in dat geval betaalt de fiscus niet mee.

"WMO, Jeugdzorg, Kinderbescherming, MEE, kinderopvang, niemand kon of wilde helpen, Moet ik dan m'n baan opgeven om voor m'n kinderen te zorgen?"

Ondertussen heeft wethouder Veraart zich persoonlijk met de kwestie bemoeid. "Als gemeente subsidiëren we kinderopvang Kobalt juist voor dit soort klemsituaties. Dus daar verwijzen we meneer naar toe", aldus de gemeentewoordvoerder.

Hout: "Eerst zien, dan geloven."

154. Niemand laat zijn eigen kind alleen - Vadervideo op de muziek van Willy & Willeke Alberti



Productie door Bert Kerkhof (Kind in de knel)

Het bekende en meeslepende lied in de oorspronkelijke uitvoering van Willy en Willeke Alberti.

Refrein:
Niemand laat zijn eigen kind alleen
Je bouwt het liefst een muurtje om haar heen
Je wilt zo graag haar jeugd bewaren
En haar veel verdriet besparen
Niemand laat zijn eigen kind alleen

Jij wou altijd naast mij staan
Je hebt ontzettend veel voor mij gedaan
Jij gaf mij wat je beloofde
Een leven waar ik in geloofde
Jij wou altijd naast me staan

refrein

Wat ik bij jou vond en nu nog vind
Dat draag ik nu over op mijn kind
Niets zal ooit dat beeld uitwissen
Nooit mag zij mijn liefde missen
Je doet toch alles, alles voor je kind

refrein

Op de getoonde foto's zijn een aantal vaders en hun kinderen te zien, die onvoldoende samen zijn. Dit omdat er geen goed ouderschapsplan en omgangsregeling tot stand kon komen na een scheiding. Ook enkele grootouders die hun kleinkind te weinig kunnen zien, zijn in beeld.

Deze vaders strijden voor een gelijkwaardig ouderschap en de verbetering van de familie rechtspraak ten behoeve van een goede ontwikkeling van hun kinderen en hun levenslange welzijn.

Meer informatie: http://www.kindindeknel.nl

153.

152.

150. De nieuwe weggooi- en weglooppapa's van de Franse republiek : Cherchez le père - Wie maakte de Franse minister van Justitie Rachida Dati zwanger?

De 42-jarige Franse minister van Justitie Rachida Dati maakte begin september alleen haar zwangerschap wereldkundig. In de zomer maakte de minister al bekend dat het enige wat haar nog ontbrak een eigen kind was.

De vader zelf komt niet naar voren en de minister wil de naam van de vader van haar kind ook niet prijsgeven. Zij beroept zich daarbij op haar privéleven en het feit dat haar privérelaties gecompliceerd zouden zijn. Heel Parijs is nu op zoek naar deze vader. Ook de Franse president Sarkozy, haar baas, staat er om bekend kinderen gevaderd te hebben zonder zich na de procreatie nou veel om het vaderschap te bekommeren.

De Franse president en zijn regering komen ook graag tegemoet aan "de grote kinderwens" die bestaat bij Franse vrouwen. Al bij de aanvang van zijn presidentschap stelde de president persoonlijk een taskforce in die adoptie sterk moest vereenvoudigen en vergemakkelijken. Gezien het bestaande schaarse aanbod aan kinderen voor de "adoptiemarkt" en de enorme vraag heeft de daardoor ontstane druk op de Franse kinderbeschermings- en adoptieinstanties net als in Engeland onmiddelijk geleid tot misstanden en een toename van het aantal ontouderde en uithuisgeplaatste kinderen om zo op de "interne Franse markt" meer kinderen voor adoptie vrij te kunnen maken. Daarbij is een ware en corrupte kinderindustrie aan het ontstaan.

Daar blijft het niet bij. Ook op de internationale markt worden kinderen voor de overbelaste adoptiemarkt in Frankrijk geronseld. In oktober 2007 werden een tiental medewerkers van de Franse hulporganisatie "Arche de Zoé" in N'djamena in het Afrikaanse land Tsjaad door de authoriteiten gevangen gezet nadat bleek dat zij op grote schaal kinderen ronselden en meevoerden uit de arme dorpen voor adoptie in Frankrijk. Onder het mom van weeskinderen stonden de Fransen op het punt een groep van 103 Tsjaadse kinderen met hulp van het Franse leger het land uit te vliegen naar Frankrijk. De Tjaadse authoriteiten grepen op het laatste moment in na paniekberichten van de ouders uit de dorpen die hun kinderen weggevoerd zagen. Kinderontvoering stelden zij en de hele groep Fransen werd gevangen gezet. President Sarkozy bemiddelde persoonlijk om zijn "kinderronselaars" weer vrij te krijgen.

Gaan we toe naar een "olifantensamenleving"?
Is dit een voorbode van een nieuwe vadercultuur en een nieuwe generatie "vaders", het soort "vaderende" spermamannen dat na de daad van het vaderen het vaderschap over hun kinderen te grabbel gooit en "verder trekt" om de opvoeding en verzorging geheel over te laten aan vrouwen (die het op hun beurt overigens weer goeddeels uitbesteden aan ingehuurde vrouwelijke nanny's en kinderopvangambtenaren)!?

Peter Tromp
Vaderkenniscentrum

Papapapapa, papapapa, …….


RACHIDA DATI MINISTRE FRANÇAISE DE LA JUSTICE EST ENCEINTE - Qui est le père?


Wie maakte Franse minister zwanger?

Bron: HLN: Buitenland - (406258) - 05/09/08 15u26

Bron: De Morgen: Buitenland - (406258) - 05/09/08 15u26

Frankrijk is op zoek naar de man die Rachida Dati, de Franse minister van Justitie, zwanger maakte. De 42-jarige minister is ongehuwd en verwacht haar eerste kind. De vrouw doet geen moeite om haar bolle buikje te verstoppen, maar ze wil de media niet vertellen wie de vader is. "Mijn privéleven is heel ingewikkeld en ik wil er niet te veel over zeggen", was haar reactie. Daardoor wordt nu hevig gespeculeerd en de vreemdste namen passeerden al de revue.

Spaanse ex-premier

Dati is het symbool voor etnische diversiteit binnen de regering van president Nicolas Sarkozy. De vrouwelijke minister poseerde al voor modebladen en in de media wordt Dati als een echte ster opgevoerd. Nu Dati zwanger blijkt te zijn, worden net als in showbizzland allerlei bekende mannen genoemd als mogelijke vader. Eén van hen is de voormalige Spaanse premier José Maria Aznar. Hij is een goede vriend van Sarkozy. Vreemd genoeg nam de politicus toch de tijd om de geruchten in de media officieel te ontkennen.

President Sarkozy

Uiteraard staat ook president Sarkozy zelf op het lijstje met mogelijke vaders. Voor zijn relatie met Carla Bruni kreeg Sarkozy vaak het gezelschap van Dati tijdens opdrachten. Zo trokken ze samen naar een banket in het Witte Huis. Ook twee miljonairs behoren tot de kandidaten voor het vaderschap. Met Henri Proglio, baas van Veolia, zou Dati tot de vorige winter een relatie gehad hebben. Verder wordt nog een Franse televisiepresentator, bekend als Arthur, genoemd.

Sterke vrouw

Maar naast de vele geruchten kan Dati wel op de steun van het Franse volk rekenen. Ze vinden haar een sterke vrouw die al veel heeft meegemaakt. Eerder deze week vertelde ze nog dat ze een kind miste in haar leven, hoewel ze al veel pogingen heeft ondernomen. (gb)


Comedy: Affaire "Bébé Dati" le nom du père ou le géniteur



Heel Parijs zoekt de papa van baby Dati

Bron: Het Nieuwsblad - AFP - 06/09/2008

Parijs is in de ban van een nieuw spelletje. Cherchez le père heet het, en het slaat op het feit dat iedereen in de Franse hoofdstad en ver daarbuiten zich afvraagt wie de vader is van het kind dat de Franse justitieminister Rachida Dati (42, foto) draagt.

Dati zelf wil het niet zeggen. 'Mijn privéleven is gecompliceerd en ik wens daar niet over te praten', zei ze. Daarmee was voor haar de kous af. Niet zo voor de Franse media, die nu volop op zoek gaan naar de identiteit van de vader van Dati's kind.

Uit Marokko kwam het gerucht dat het wel eens de voormalige Spaanse premier Aznar zou kunnen zijn. Vreemd genoeg nam die de moeite om officieel te reageren. 'Ik ben het niet', liet hij weten. Ook de naam van Nicolas Sarkozy, hoewel getrouwd met Carla Bruni, staat hoog in de lijstjes. Rachida Dati was 'intiem' met Sarkozy voor die het aanlegde met Bruni.

Er circuleren nog twee andere namen: die van Henri Proglio, de grote baas van het afvalverwerkingsbedrijf Veolia, en van Dominique Desseigne, directeur van de restaurant-, hotel- en casinoketen Barrière. Ook de naam van de Franse televisiester Arthur, pseudoniem voor Jacques Essebag, circuleert. Wordt ongetwijfeld vervolgd. (dim)


Rachida Dati enceinte: qui est le père?



Franse minister volgens geruchten zwanger van Spaanse ex-premier

Bron: Het Nieuwsblad - 05/09/2008

De flamboyante Franse minister van Justitie Rachida Dati, die van allochtone afkomst is, is op haar 42ste zwanger geworden. De naam van de vader wil ze niet bekend maken. 'Ik heb een gecompliceerd privéleven', zei ze aan de pers. Dati is alleenstaand. Ze blijft zo lang mogelijk op haar post. 'Zwangerschap is geen ziekte', zei ze. Volgens de Spaanse pers is de Spaanse conservatieve ex-premier Jose Maria Aznar de vader van het kind. Iets wat hij in alle toonaarden ontkent. Toch staan de Spaanse en ook de Italiaanse kranten vol foto's en verhalen over de vermeende affaire. (jlo)


Le père du futur enfant de Rachida Dati?



Aznar desmiente. No ha dejado embarazada a ministra francesa



Aznar when he was a bit tipsy - Aznar Borracho habla del vino, la DGT y mucho más



Comedy: Aznar is NOT the father...



Ravissante minister Dati blijkt zwanger

Bron: de Volkskrant - Buitenland - Van onze correspondent Ariejan Korteweg - 5 september 2008 09:12

PARIJS - Het privéleven van de Franse minister van Justitie, Rachida Dati, lijkt niet zonder politieke gevolgen te blijven.

Even nog heeft ze geprobeerd met wijde gewaden te doen alsof het niet zo was. Maar haar figuur van mannequin en haar voorkeur voor afkledende couture laten geen ruimte om lang verstoppertje te spelen: Rachida Dati (42), de ravissante Franse minister van Justitie met de donkere ogen die vuur kunnen spuwen, is zwanger.

Ze zorgt daarmee andermaal voor een unicum. Niet eerder had Frankrijk een ongehuwde zwangere vrouw als minister. Over wie de vader is doen de wildste geruchten de ronde. Dati wil er niet meer over kwijt dan dat haar privéleven ‘gecompliceerd’ is.

Op haar werk mag een en ander geen invloed hebben, heeft ze zich voorgenomen. Dati wil als minister van Justitie haar verlof zo veel mogelijk beperken. Voor dit jaar staat een nieuwe wet op het gevangeniswezen op het programma. Ze is daarnaast sinds het voorjaar burgemeester van het zevende arrondissement van Parijs.

De zwangerschap komt op een moment dat de politieke carrière van Dati pas op de plaats lijkt te hebben gemaakt. Haar entree in de regering maakte ze met vliegend vaandel. Haar profiel was dat van het mooie Marokkaanse meisje dat zich uit de banlieues omhoog had geknokt tot vertrouweling van Sarkozy.

In haar eerste jaar als minister saneerde ze het stelsel van rechtbanken in Frankrijk, trotseerde de woede van heel wat lokale magistraten en hield daarnaast tijd over om zichzelf tot in de puntjes te verzorgen. Met Rama Yade en Nathalie Kosciusko-Morizet behoort ze tot de schoonheden van de regering, door Sarkozy bij al zijn staatsreizen gretig in de etalage gezet.

Maar toen de president zijn vrouw Cécilia inruilde voor Carla Bruni, veranderde haar positie. Dati is een hartsvriendin van de ex van Sarkozy.

President Sarkozy heeft de gewoonte van tijd tot tijd een vast groepje van zeven ministers voor advies op het Elysée uit te nodigen. Die bijeenkomsten zorgen voor scheve blikken in de regering, omdat contacten met ministers in beginsel via de premier, horen te lopen. Dat Dati niet tot de zeven uitverkorenen behoort, geeft aan dat veranderingen in de privésfeer niet zonder politieke gevolgen blijven.

'Sarkozy-babe' zwanger, maar van wie?

Bron: Telegraaf - Buitenland - do 04 sep 2008, 15:43

Foto: EPA/AFP

AMSTERDAM - De knappe Franse minster van Justitie Rachida Dati is zwanger. Ze weigert te vertellen wie de vader is.

Dati wordt gezien als een van de sterren uit de regering Sarkozy. Ze wordt veel in het openbaar gezien met de president en is het gezicht van de ' zo gewilde' multiculturele Franse regering. De 42-jarige van oorsprong Algerijnse staat vaak in de Franse glamourbladen. Critici verwijten haar dat laatste en denken dat ze uit is op een celebrity-status.

Foto: AFP

In het verleden werd al gespeculeerd dat ze een liefdesrelatie met Sarkozy zou hebben gehad. Nu ze zwanger is en niemand weet van wie, springt de pers bovenop haar.

Dati, dochter van Noord-Afrikaanse immigranten, is gescheiden. De moederwens van de minister was altijd al erg groot en nu het eindelijk zover is, wil Dati voorzichtig zijn. "Ik ben nog niet zo lang zwanger en mijn privéleven steekt erg complex in elkaar", zegt ze in de krant Le Monde. Als journalisten vragen naar de vader van het ongeboren kind, wimpelt ze hen resoluut af. "Daar wil ik niets over zeggen."

Het blijft voorlopig dus nog 'een mysterieus liefdeskind'.

De 42-jarige minister van Justitie Rachida Dati maakte vorige week haar zwangerschap wereldkundig maar wil de naam van de vader van haar kind niet prijsgeven. foto Olivier Hoslet/EPAPrivéleven Franse politici op straat

Bron: bndestem | Algemeen | Buitenland | door onze correspondent Olivier van Beemen | Reageren(0) | woensdag 10 september 2008

De 42-jarige minister van Justitie Rachida Dati maakte vorige week haar zwangerschap wereldkundig maar wil de naam van de vader van haar kind niet prijsgeven. foto Olivier Hoslet/EPA

PARIJS - Wie is de vader van het kind dat de Franse minister van Justitie Rachida Dati (42) verwacht? De Spaanse oud-premier José-María Aznar heeft in een officieel communiqué ontkend.

Is het dan casinohouder Dominique Desseigne? Of topman Henri Proglio van multinational Veolia Environnement? Het zijn kwesties die niet alleen de Franse roddelpers bezighouden. Ook serieuze kranten en tijdschriften speculeren er lustig op los. Dagblad Le Monde onthulde vorige week dat vrijgezel Dati er, volgens haar eigen woorden, 'een ingewikkeld privéleven' op nahoudt. De naam van de vader houdt ze voor zich, met als resultaat dat de media blijven spitten.

Een Frans taboe lijkt definitief doorbroken. Ingewikkelde privélevens mogen onder Franse toppolitici al decennia lang eerder regel zijn dan uitzondering, tot nog toe bleven ze buiten het publieke domein. Journalisten en vele anderen wisten dat oud-president Jacques Chirac niet iedere nacht bij zijn echtgenote Bernadette doorbracht. Maar zolang hij zich discreet toonde, maakte niemand daar een probleem van.

Zijn voorganger François Mitterrand (1916-1996) slaagde er in zijn buitenechtelijke dochter Mazarine Pingeot twintig jaar lang, tot vlak voor zijn dood, verborgen te houden. Diverse journalisten wisten van Mazarine, maar waagden het niet over haar te publiceren.

De mentaliteitsverandering was al een jaar of tien aan de gang, maar president Nicolas Sarkozy heeft het in een stroomversnelling gebracht. Hij vindt dat het volk best op de hoogte mag zijn van zijn leven buiten de politiek. Zijn ex- vrouw Cécilia verscheen meermalen met hem in tv-programma's om te vertellen wat een fijne echtgenoot zij had. Sarkozy maakte al snel kennis met de keerzijde; ook in mindere tijden bleef de pers interesse tonen. Niet alleen het geluk van Nicolas en Cécilia werd op de voet gevolgd, ook de scheiding en de nieuwe relaties van beiden kregen alle aandacht.

Sarkozy gaf toe dat hij zijn privéleven meer voor zichzelf had moeten houden, maar viel in herhaling toen hij een verhouding kreeg met ex-topmodel en zangeres Carla Bruni, met wie hij inmiddels getrouwd is. Opnieuw kregen de media alle gelegenheid zijn hervonden geluk aan het volk te tonen.

En nu is er de zwangerschap van Dati, een van de opvallendste en meest bekritiseerde ministers van het huidige kabinet. Ze is overigens niet de eerste zwangere bewindsvrouw in Frankrijk. Dat was Ségolène Royal in 1992. Haar dikke buik leidde destijds nauwelijks tot ophef, iedereen wist dat François Hollande, de huidige leider van de Socialistische Partij, de vader was. De liefde bleek niet bestendig en beiden hebben inmiddels een nieuwe minnaar.

Cherchez le père - Wie maakte Franse minister zwanger?
Het Laatste Nieuws - 5 sept 2008
Frankrijk is op zoek naar de man die Rachida Dati, de Franse minister van Justitie, zwanger maakte. De 42-jarige minister is ongehuwd en verwacht haar ...