donderdag, april 24, 2008

84. Oma's laatste wens en Bureau Jeugdzorg - Over het walgelijke gechicaneer van de Nederlandse Jeugdzorg

YouTube - Oma's laatste wens - Deel 1

Oma wil voordat zij sterft nog een keer haar kleinkind Camilla spreken. Camilla zit echter bij Bureau Jeugdzorg in een kindertehuis. Deel 1


Zie voor Deel 2 hieronder.

YouTube - Oma's laatste wens Deel 2

Kleindochter Camilla zit echter bij Bureau Jeugdzorg in een kindertehuis. Krijgt oma haar kleinkind aan de telefoon? U ziet hier het vervolg van Deel 1.




Gerelateerde artikelen over de doorgeschoten Jeugdzorg bij Vaderkenniscentrum:

2 opmerkingen:

TestBlog zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
TestBlog zei

Beste Familie,

Goed dat je deze video op YouTube hebt geplaatst, hoe schrijnend ook. Ik hoop dat door dit soort acties Jeugdzorg (JZ) en Raden voor de Kinderbescherming (RvdKb) ook zelf gaan inzien dat dit niet zou moeten kunnen gebeuren. Een stervende grootmoeder die vanwege allerlei redenen haar kleinkind niet kan spreken of een gevecht aan grootmoeders bed met JZ hierover. In het kort twee oorzaken: beleid wat geen plaats heeft voor medemenselijkheid, en het idee dat je het kinderen zelf laat bepalen.

Beleid zonder medemenselijkheid is realiteit maar out of date.
Met een beetje inzicht en overredingkracht had de medewerkster kleindochter best kunnen laten komen. De reden waarom kinderen een ouder of grootouder meestal niet willen zien is omdat door de verzorgers hier meestal strijd over gevoerd wordt en het kind zich door loyaliteit gebonden voelt. Door een medemenselijke benadering had kleinkind grootouder kunnen spreken en was achteraf heel blij geweest. Iedereen trouwens. JZ zou voor dit soort situaties beleid moeten hebben: Beleied bij Buitengewone Sitiuaties

Kinderen zelf laten bepalen.
Nog staat me een fragment voor ogen van een documentaire waarbij een zoontje van 7 jaar bij de Raad van de Kinderbescherming op bezoek ging en in uitstekend Nederlands liet weten dat hij die hufter van een vader nooit meer wilde zien. Een echt mannetje, dat stond voor zijn moeder. De medewerksters luisterden aandachtig en informeerden hem over hoe hij dat moest aanpakken. Met de uitstraling van 'wij doen iets goed'. Hij kreeg een folder en hoorde over een nieuw beleid. Helemaal begrijpelijk. maar.. we hadden al een interview met vader gezien. De man stond tegen de muur, had vaderliefde voor zijn zoon en hem nooit iets misdaan. Hartverscheurend hoe BELEID op dergelijke manier relaties voor het leven beschadigt en verbreekt. Het is in de lijn van kinderen serieus nemen, privacy, maar ook de aanval op het ouderschap en een blindheid voor loyaliteitsgedrag van kinderen of het PAS (Parental Alienation Syndrome) of Ouderverstotingssyndroom.

Oplossing:
Wees als ouder/deskundige verantwoordelijk voor het kind. Laat in de strijd tussen volwassenen het kind niets beslissen, maar dirigeer. Bepaal wat er gebeurt en neem daar verantwoordelijkheid voor. Je vernietigt de identiteit van een kind door het in een positie te brengen om te kiezen TEGEN een ouder of tegen het aan de telefoon komen van een stervende grootouder. Dus volwassenen en deskundigen neem je verantwoordelijkheid en houdt het kind in de luwte. En voor JZ: bedenk beleid waarin dit soort situaties gewoon niet meer kunnen voorkomen.

Nog iets, Wellicht zult u bekritiseerd worden omdat u deze video gepubliceerd heeft. Het is een gewoonte van journalisten om afschrikwekkende foto's films NIET te publiceren. Ik denk dat de reden voor kritiek bij veel mensen ingegeven wordt doordat zij niet willen zien hoe de werkelijkheid zelf is.

Hoe privé dit moment ook geweest is, mijn respect om dit zo te publiceren.

Wouter Hanhart

Een reactie posten