woensdag, maart 31, 2010

467. Nova uitzending over 'civiele gijzeling' van een kwaadwillende moeder uit Drenthe

Vanavond besteed NOVA opnieuw aandacht aan gevangenisstraffen voor kwaadwillende moeders die systematisch en opzettelijk de omgangsregelingen van de kinderen met hun vader frustreren. Deze keer in de vorm van een door de Kort Geding rechter van de Rechtbank Assen aan vader Peter Engberts toegewezen civiele gijzelingsbeschikking voor zijn ex, de omgangsfrusterende moeder Gea van de Beld uit Hollandscheveld.

Uitgebreid aan het woord in het Nova programma item van vanavond komt prof. mr. Paul Vlaardingerbroek die, naast hoogleraar in het familierecht in Tilburg, ook nog Raadsheer-plaatsvervanger is aan het Gerechtshof Den Bosch.

Vlaardingerbroek werpt zich daarbij nu al sinds jaar en dag ook op als de vaste professor buitenspreekbuis van het Ministerie van Justitie, die ons namens het ministerie van justitie in steeds wisselende toonaarden steeds komt vertellen dat er niets gedaan kan of moet worden aan omgangsfrustrerende en kindermishandelende moeders.

Geconfronteerd met de jarenlange ongemoeide kindermishandelingen door de omgangsfrustrerende moeder die de zoon tegen alle rechterlijke uitspraken in bij zijn vader weg houdt, komt Vlaardingerbroek dan ook niet veel verder dan wat gestamel over dat vaders daar maar in zouden moeten berusten, waarbij hij het wel aandurft om kinderen en hun vaders die hiervan het slachtoffer worden met een ernstig gezicht te adviseren om kindermishandelende en kwaadwillende moeders maar met rust te laten, want oppert deze prof, dan bedenken ze zich misschien nog wel eens een keer.

Als uitsmijter weet de prof in het familierecht verder te verzinnen dat kinderen ondanks een niet aflatende negatieve programmering door een ouderverstotende moeder later - vooral veel later - misschien toch nog wel eens een keertje terug zouden kunnen komen bij hun vader. Daar moeten vaders dan maar op hopen vindt Vlaardingerbroek. Hij waarschuwt vaders daarom om toch vooral maar alles gelaten over zich heen te laten komen, want zegt de prof straks verwijt u kind u nog dat u bent opgekomen voor het contact van uw kind met u als vader en dan krijgt u ook dat nog op uw brood (ai toch).

Het is duidelijk: van de familierechtspraak van Vlaardingerbroek, of het nu als adviseur van de minister van justitie, als hoogleraar familierecht in Tilburg of als raadsheer plaatsvervanger aan het gerechtshof Den Bosch is, hebben kinderen en hun vaders in elk geval helemaal niets te verwachten. Anders dan wat gestamel over het ongemoeid of met rust laten van de ouderverstotende en kindermishandelende moeder in de hoop dat moeder misschien dan eens 'bijdraait' bedoel ik dan.

Vlaardingerbroek neemt het daarbij verder bovendien niet erg nauw met de geschiedenis. Want in het artikel op de NOVA website weet Vlaardingerbroek ons plotseling ook nog abusievelijk en geschiedvervalsend te melden dat de vaderacties van enkele jaren terug niet door de Fathers4Justice en Family4Justice zijn georganiseerd en gehouden, maar z.i. nu met terugwerkende kracht aan de Dwaze Vaders zouden moeten worden toegeschreven. Dit terwijl de Dwaze Vaders daar nu ook werkelijk helemaal niets mee te maken hebben gehad. Maar misschien is dat ook wel juist de reden waarom de prof ze nu graag op dat schild wil hijsen, wie zal het zeggen. De waarheid en realiteit is daarbij even van secundair belang voor de prof blijkt hier, of hij moet inderdaad zo onwetend zijn.
Opvallend is hierbij overigens dat Dwaze Vaders zelf ook niet erg lijkt te zitten met deze geschiedvervalsing achteraf wat betreft de door de prof in het NOVA artikel abusievelijk aan hen toegeschreven 'vaderacties'. Want zij hebben kennelijk (nog) niet aangedrongen op rectificatie van de in het bericht op de NOVA website abusievelijk aan hen toegeschreven acties. (Zie hiervoor verder het kwalitatief toch wat povere en van fouten wemelende bericht op de website waarmee Nova zijn uitzending van vanavond heeft aangekondigd. Zo schrijft Nova daar bv. ook abusievelijk dat meer dan 60.000 kinderen hun 'moeder' niet meer mogen zien, waar toch vermoedelijk bedoeld wordt, dat meer dan 60.000 kinderen hun 'vader' niet meer mogen zien. Afijn een kniesoor die daar over valt.)

Waar je wel over valt en ook moet vallen zijn de werkelijk stuitende uitspraken van dorknoper Vlaardingerbroek. De hypocrisie druipt daarbij ook bijna van 's mans gezicht. Soms zou je van deze man bijna eens hardop en rechtuit willen zeggen "Wat is die Vlaardingerbroek, die aan de 'belangen van kinderen op hun vader' zulk een volstrekte maling heeft, eigenlijk een ongelovelijke @#$%^* ...". Maar dat hoort natuurlijk niet, dus, i.t.t. Vlaardingerbroek zelf, houden we het maar netjes. Maar je kunt je wel 'op recht' afvragen wat deze man nu eigenlijk in het familierecht, waar het per slot om kinderen en de banden met hun familie gaat, te zoeken heeft. Hij hoort daar gewoon niet thuis en heeft werkelijk geen idee waar het hier voor de betrokken scheidingskinderen over gaat.

Veel kijkplezier met NOVA vanavond dus. En hieronder vindt u nog mijn open brief aan de NOVA redactie van vanmiddag waarin meer over de sexejustitie door het Ministerie van Justitie en het onderscheid tussen strafvervolging van omgangsfrustrerende moeders via politie en justitie en de onderhavige civiele gijzelingszaak via het familierecht.

Peter Tromp
Vaderkenniscentrum


Gerelateerde berichten:

_____

Open brief aan Nova

Aan: Nova redactie, t.a.v. Lieke Kwant
Van: Peter Tromp, Vaderkenniscentrum
C.c.: Abonnees van de Nieuwsbrief Gescheiden Ouders en Kinderen van het Vaderkenniscentrum
Betreft: Assense 'civiele gijzeling'

Beste Nova-redactie, beste Lieke,

Omdat NOVA vanavond aandacht besteedt aan de Assense civiele gijzeling van een criminele moeder van enkele daagjes, graag mijn - en ik geef het toe stevig geformuleerde (maar soms is het goed en nodig om klare wijn te schenken) - kanttekeningen bij de civiele gijzeling van de moeder door de Rechtbank Assen:

1. Sexejustitie door OM en politie bij de aangiften en de vervolging van het misdrijf onttrekking ad WvS, art 279: Moeders gaan vrijuit, vaders worden vervolgd
Ik hoop dat NOVA daar in elk geval ook in meeneemt het feit dat het landelijke Openbaar Ministerie, en daarmee de regionale parketten en de politieregio's, ondanks de heldere uitspraken van de Hoge Raad hierover uit 2005 momenteel de strafrechterlijke aangiften van onttrekking (Wetboek van Strafrecht, art. 279) van vaders tegen omgangsfrustrerende moeders bij gezamenlijk gezag na een scheiding op eigen houtje systematisch tegenwerkt, niet ontvankelijk verklaart en ondermijnt.

Men wil het strafbare onttrekkende en omgangsfrustrerende gedrag van moeders niet aanpakken in het strafrecht, maar alleen onttrekkende vaders met extreme straffen en maatregelen aanpakken.
Dit terwijl de moeders in verreweg de hoofdmoot DADER zijn zijn van onttrekking. Zij gaan vrijuit. De paar vaders die het doen echter niet. Dat heet sexejustitie.

Het is immers sexejustitie wanneer de aangiften van het misdrijf van onttrekking door moeders tegen vaders wel, maar die van vaders tegen moeders niet door de Nederlandse politiekorpsen worden opgenomen. wel voor het misdrijf onttrekking worden vervolgd (extreem verschil in bereidheid politie tot opname van aangiften naar sexe).
En het is immers dubbele sexejustitie wanneer moeders niet en vaders wel door justitie voor het misdrijf onttrekking worden vervolgd (extreem verschil in bereidheid justitie tot vervolging van aangiften naar sexe).
En het is driedubbele sexejustitie wanneer vaders extreem gestraft worden en tot steeds verlengde tot meer dan 10 jaar durende gevangenisstraffen veroordeeld worden, terwijl moeders vrijuit gaan, en in de media hun criminele gedrag als normaal mogen toelichten en daarbij een doos taart van hun burgemeester toe krijgen met een actierekening om een advocaat te kunnen in huren om uit de gevangenis te blijven en alle mediaruimte om hun criminele gedrag toe te lichten onder een litanie aan vuil en ongeverifieerde valse beschuldigingen aan het adres van betrokken vaders.
En het is vierdubbele sexejustitie als moeders de paar keer dat ze wel vervolgd werden slechts 40 dagen taakstraf krijgen terwijl vaders voor een vergelijkbaar vergrijp tien jaar of langer worden opgesloten (extreem verschil in strafmaat van de rechter naar sexe).
En het is vijfdubbele sexejustitie tot slot als de Nederlandse justitie en politie deze criminele moeders in feite faciliteren en helpen om hun misdrijf tot in lengte van jaren in de toekomst ongestraft laten voortzetten.

Een en ander vooral bezien in het licht dat naar schatting ca. 95% van de daders van het misdrijf van ouderlijke onttrekking criminele moeders betreft, tegen slechts 5% vaderdaders. Moeders, als de werkelijke daders van onttrekking, gaan in Nederland geheel vrijuit.

2. De bij voorbaat gebakken lucht van de Assense civiele gijzeling als handhavingsmiddel
Men wil vaders nu met deze gebakken luchtgijzeling uit Assen weer terugvoeren in het totaal ineffeciente en compleet frustrerende CIVIELE familierechtssysteem met zijn niet functionerende handhavingsmiddelen zoals dwangsommen en nu weer deze civiele gijzelingsbeschikking in Drenthe.
Vaders kunnen daarbij niet meer direct bij de politie en justitie terecht, maar worden weer de onbegaanbare weg van het familierecht ingestuurd en moeten met eindeloos trage procedures eerst een dure advocaat inschakelen die dan eerst naar de familierechter moet met vervolgens weer eindeloze beroepsprocedures.
Ze zijn daarbij extreem grote scheppen met geld (ca. 10.000 euro per procedure, en opnieuw ca 10.000 euro bij elk beroep) en tijd kwijt (er gaan jaren aan gerechtsprocedures overheen voor het tot een civiele gijzeling komt) en er gebeurd uiteindelijk weer helemaal niets. Hun kinderen krijgen zij nooit te zien.

De civielrechtelijke weg is kortom een onbegaanbare gebakken luchtweg en ik hoop dat jullie in je uitzending vanavond ook het fatsoen hebben om daar de juiste vragen over te stellen.

Ik heb persoonlijk in 1995/96 ook voor het eerst zo'n gijzelingsbeschikking toegewezen gekregen op mijn ex. Die gijzeling bleek een onbegaanbare weg en is nooit tot uitvoering gekomen. Met het middel wordt dus al tientallen jaren gezwaaid, maar het is nu pas voor het eerst na decennia dat zo'n ding plotseling weer afgestoft wordt en 'een keertje' voor een paar luttele dagen tot een feitelijke gijzeling heeft geleid. Het zal de eerste en de laatste keer zijn en dient voor justitie en familierechters alleen als kortdurende afleidingsmanoevre van de strafrechterlijke vervolging art. 279 via politie en justitie.

Mark my words: Volgende week of de week daarna - wanneer de Assense moeder de omgang weer niet zal nakomen en alle berichten wijzen daar nu al op - wordt zij NIET conform de beschikking van de rechter weer opnieuw voor 2 dagen gegijzeld. Want dan is het mediacircus weer over en wordt de zaak stilletjes afgevoerd.
En deze vader zal ondanks het huidige getetter in de media over deze civiele gijzeling zijn kind niet en nooit te zien krijgen. Want moeders wil is in Nederland wet, ook de wil van criminele moeders die de wet aan hun laars lappen.

Want over de sexejustitie en de systematische weigering van politie en justitie om van vaders aangiften van onttrekking (art. 279) tegen moeders op te nemen, als zijnde een wel voor vaders begaanbare weg, daarover berichten de media helaas in het geheel niet.

Laat ik het zo samenvatten.
Vaders zijn de nu decennia durende ongestrafte omgangsfrustratie in het compleet falende en gender racistische Nederlandse familierechts- en justitiesysteem, waardoor momenteel in Nederland ca. 17% van alle kinderen (inderdaad dat zijn in elke Nederlandse schoolklas ca. 4 kinderen en in totaal zo'n 550.000 scheidingskinderen) nagenoeg vaderloos opgroeit door de ongestrafte omgangsfrustratie van criminele moeders, echt meer dan zat.

Aan de gebakken lucht van het bloed zuigende familierecht hebben deze vaders geen enkele behoefte meer.

Hartelijks,

Peter Tromp
Voorzitter

Vaderkenniscentrum
Stichting Kind en Omgangsrecht
_____
Vaderkenniscentrum/KO:
Tel. 030 - 238 3636
_____

Meld- en adviespunt Aangifte Onttrekking Ouderlijk Gezag (art279) bij niet nakomen omgangsregeling bij gezamenlijk gezag van Vader Kennis Centrum:

maandag, maart 29, 2010

466. Gezocht: Serieus glossy vrouwenmagazine zoekt naar drie vaders wier kind naar het buitenland is ontvoerd door de moeder

Zoektocht naar drie vaders

Als freelancende journaliste ben ik in opdracht van een serieus glossy magazine op zoek naar drie vaders wier kind is ontvoerd door de moeder.

Ik ben op zoek naar vaders wier kind is ontvoerd naar het buitenland. Dit omdat we vaak lezen en in de media zien, dat kinderen naar Egypte, Irak, of Amerika zijn meegenomen door de vader, en moeilijk door de moeder zijn terug te halen, terwijl uit onderzoek blijkt dat het vaker de moeder is, die het kind (of de kinderen) over de grens meeneemt.

Wij willen dit graag onder de aandacht brengen omdat de beschuldigende vinger vaak op de vader wordt gericht. Aan de hand van mijn gesprekken met de vaders zou ik graag hun onmacht, verdriet, gemis en hoop willen schetsen.

Met vriendelijke groet,
Marieke Sibarani
29 maart 2010 10:18


Marieke Sibarani
E. m.sibarani @ hetnet . nl
I. www.woordstudio.nl

vrijdag, maart 26, 2010

465. Rechtbank Assen zet Drentse moeder vast na weigeren omgangregeling

Vrouw vast na weigeren omgangsregeling

Bron: Telegraaf - Binnenland - vr 26 mrt 2010, 09:34

ASSEN - Een Drentse moeder is in gijzeling genomen door de rechtbank van Assen omdat ze weigert haar zoontje mee te geven aan haar ex.

De vrouw uit Hollandscheveld wil niet aan de omgangsregeling meewerken omdat ze bang is dat de vader geweld gebruikt tegenover de 7-jarige jongen. Omdat de rechter echter eerder bepaalde dat de man zijn kind vijf keer per jaar drie uur mag zien op zaterdagmiddag, werd de vrouw in gijzeling genomen.

Het gerechtshof in Leeuwarden haalde daar onlangs een streep door.

Hollandscheveldse gegijzeld voor omgangsregeling

Bron: Dagblad van het Noorden DVHN | Drenthe | 2 reacties | Gepubliceerd op 25 maart 2010, 18:13 - Laatst bijgewerkt op 26 maart 2010, 11:07

Hollandscheveld - Een inwoonster van Hollandscheveld is dinsdag door de rechtbank in Assen gegijzeld omdat ze weigert mee te werken aan een omgangsregeling voor haar 7-jarige zoon. De vrouw wil het kind niet naar haar ex-man laten gaan omdat hij geweld tegen de jongen zou gebruiken.

De vader zegt dat hij al vijf jaar knokt om zijn zoon te mogen zien. Hij ontkent elke vorm van geweld en seksueel misbruik. Sinds 2008 mag hij de jongen eens in de veertien dagen ontmoeten. De vrouw komt die omgangsregeling echter niet na. Ze wordt nu elke keer dat ze in gebreke blijft twee dagen gevangen genomen. Ook moet ze een dwangsom van 500 euro aan de vader betalen.

Moeder in gijzeling - Update

Bron: Regio Hoogeveen - Donderdag, 25 Maart om 10:35:59 | 2165 keer bekeken

Moeder in gijzeling - Update

Hollandscheveld – Bij een rechtszaak omtrent een omgangsregeling met een 7-jarig jongetje is de moeder in hechtenis genomen nadat ze weigerde het kind mee te geven aan haar ex-man. Ondanks een dwangsom blijft ze weigeren omdat de moeder van mening is dat haar ex een fysiek gevaar is voor het jongetje. Nadat de rechter zich had vergewist dat het jongetje goed zou worden opgevangen door familie werd de inhechtenisneming gelast.

...Vrouw acht vader een fysiek gevaar...

De advocaat van de vrouw kon niet achterhalen waar de vrouw naartoe is gebracht. Hij bekritiseerde het besluit van de rechter omdat de rechtbanken in Nederland de lijn hebben dat een omgangsregeling moet. Daarbij zijn er verschillende uitspraken bij vergelijkbare zaken. Hij is van mening dat in eerste instantie naar het belang van het kind moet worden gekeken. Er zal hoger beroep worden aangetekend.

Update:26-3-2010


De vader strijdt al 5 jaar om zijn zoon te mogen zien. Hij ontkent een fysiek gevaar voor de jongen te zijn. De omgangsregeling die door de rechter was uitgesproken in 2008, één ontmoeting per 2 weken, komt zijn ex-vrouw niet na. Bij elke weigering zal zij nu 2 dagen in hechtenis worden genomen en moet zij 500 euro vergoeding betalen.

461. Belgische scheidende ouders kiezen in 4 op 10 gevallen voor verblijfsco-ouderschap sinds invoering van wet op beurtelingse huisvesting (bilocatie) in 2006

Vier op de tien kiezen co-verblijf

Bron: België - De Standaard - Van onze redactrice Veerle Beel - donderdag 25 maart 2010

GENT - In vier op de tien gevallen kiezen (Belgische) scheidende ouders voor verblijfsco-ouderschap. Als de rechter de knoop moet doorhakken, is dat slechts in een kwart van de gevallen.

Verblijfsco-ouderschap is goed voor het welzijn van de ouders die ervoor kiezen en ertoe in staat zijn.

Maar voor de kinderen maakt het niet zoveel uit waar ze wonen. Belangrijker is of ze een goed contact behouden met de beide ouders. Dat is een van de opvallendste conclusies uit het grote Ipos-onderzoek naar de levenskwaliteit van gezinnen in scheiding. Het gaat om een samenwerking tussen meerdere universiteiten.

Een jaar lang, van maart 2008 tot maart 2009, hebben onderzoekers elke dag postgevat in de rechtbanken van Antwerpen, Gent, Mechelen en Kortrijk. Ze nodigden iedereen die voor een scheidingszaak kwam uit om mee te doen. Doel: achterhalen welke elementen de levenskwaliteit van mensen tijdens een scheiding verhogen of verlagen. 1.865 volwassenen deden mee en 175 van hun kinderen, tussen 11 en 17 jaar.

Vier op de tien kinderen zeggen dat ze beurtelings bij elk van de ouders gaan wonen en dat strookt ook met wat de ouders zeggen die zelf tot een overeenkomst komen. Ouders die het op dit punt niet eens geraken, laten de knoop doorhakken door de rechter. Die beslist in een kwart van de gevallen tot verblijfsco-ouderschap. De nieuwe echtscheidingswet van 2007 schuift dit gedeelde verblijf nochtans als ‘prioritair te onderzoeken' naar voren.

‘Het is goed dat magistraten de wet niet als “norm” hanteren en dat het hen niet tegenhoudt om op maat van de gezinnen te werken, want dat is belangrijk voor de levenskwaliteit', zegt de Gentse professor Ann Buysse, die het Ipos-onderzoek coördineert. Verblijfsco-ouderschap blijkt vooral aan te slaan waar weinig ouderlijk conflict leeft en bij bedienden. Minder bij arbeiders, en ook minder bij hogere kaderleden. Wellicht heeft dit ook te maken met de haalbaarheid en de praktische organisatie van het gedeelde verblijf.

Nog opvallend: ouders die midden in een scheidingsprocedure zitten, melden een eerder laag gevoel van welbevinden. Kinderen niet. Het overheersende gevoel bij hen is er een van opluchting. Al is het ook mogelijk dat alleen die kinderen meededen die zich niet bijzonder verdrietig of verward voelen.

Blz. 7 Ouderconflict erger dan scheiding zelf.

Veerle Beel

Ouderconflict is erger dan scheiding zelf

Bron: België - De Standaard - (vbr) - donderdag 25 maart 2010

GENT - Kinderen kunnen het best met de scheiding van hun ouders overweg als ze begrijpen waarom.

‘Voor ouders is het wellicht erger dat ze hun kinderen niet meer elke avond kunnen onderstoppen dan voor hun kinderen', zegt de Gentse professor Ann Buysse. ‘Niet waar en bij wie ze wonen, is voor hen het belangrijkste, maar de kwaliteit van de relaties die ze met hun beide ouders blijven hebben.'

Professor Buysse, die psychologe is, verdedigt die stelling al een tijdje, en ziet ze nu ook voorzichtig bevestigd in de eerste resultaten van het grote IPOS-scheidingsonderzoek.

‘Hoe beter de relatie met hun moeder én hun vader, hoe beter kinderen zich ook voelen', aldus Buysse.

‘Ze moeten het idee hebben dat ze altijd een beroep op hen kunnen doen. En ook dat er bij de beslissingen over de scheiding rekening wordt gehouden met wat voor hen belangrijk is. Een jongen wil blijven voetballen. Iemand anders wil naar de muziekles blijven gaan, of samen met opa piano blijven spelen. De vraag die telt, is: hebben mijn ouders gedacht aan wat voor mij belangrijk is om gelukkig te zijn? Tel ik nog mee?'

Over het algemeen boeten ouders tijdens het scheidingsproces meer aan levenskwaliteit in dan hun kinderen: ze zijn minder tevreden met hun leven op emotioneel, materieel, fysiek en relationeel gebied, en rapporteren een lagere productiviteit en maatschappelijke participatie. Wie in een echtscheiding door onderlinge toestemming (EOT) is verwikkeld, ervaart minder conflicten dan wie voor de rechter verschijnt in een procedure op grond van onherstelbare ontwrichting (EOO).

‘Voor kinderen is ouderlijk conflict altijd moeilijk', zegt Buysse. Ze plaatst wel een kanttekening: ‘Alle kinderen krijgen wel eens te maken met ouders die ruzie maken. Als het gaat om intens en frequent conflict, wordt het lastig voor hen. Maar als kinderen begrijpen wat er gebeurt en waarom hun ouders ruzie maken, kunnen ze er beter mee omgaan. Daarom moeten scheidingsdeskundigen ouders aanmoedigen om met hun kinderen over de scheiding te praten. Kinderen hebben recht op een duidelijke en correcte uitleg.'

Een op de vijf scheidende volwassenen gaat in bemiddeling, maar slechts een derde regelt ook alles via die bemiddeling. Er zijn aanwijzingen in het onderzoek dat bemiddeling een goed traject is voor kinderen, omdat ze minder ouderconflict meemaken. Voor de levenskwaliteit van de ouders maakt het niet uit.

Deskundigen, die ook massaal werden ondervraagd, zijn verdeeld over de zin van bemiddeling.

Justitieassistenten, die meestal met moeilijke scheidingen worden geconfronteerd, zijn er helemaal voorstander van dat scheidenden vanaf het begin naar bemiddeling worden gestuurd. Hulpverleners en bemiddelaars zijn veeleer akkoord. Magistraten en notarissen antwoorden neutraal. Advocaten gaan eerder niet akkoord.

Buysse stelt vast dat de scheidingsdeskundigen vooral op hun eigen terrein blijven. ‘Het zou niet slecht zijn als er meer werd samengewerkt. Ieder heeft zijn specialiteit en de context waarin mensen scheiden is complex.'

De resultaten van dit onderzoek worden vandaag voorgesteld in het Vlaams Parlement.

(vbr)

woensdag, maart 24, 2010

460. Vaderschap versus stiefvaderschap
(Opinie en visie)

Maakt een bloedband het verschil? Ik denk dat het per persoon weer verschilt. Ik zal niet zeggen dat het hebben van een bloedband je een goede vader maakt en het tegendeel zal ik ook niet beweren. Ik ben er sowieso huiverig voor een oordeel te vellen over de levens, dromen en drijfveren van anderen. Ik kan wel vertellen over mijn leven. Mijn ervaring met de groepen boven dit stuk.

Ik ben moeder van twee kinderen en daarnaast ben ik stiefmoeder van een derde kind. Ik ben gescheiden van de vader van mijn twee kinderen, en heb altijd de band tussen mijn kinderen en hun vader willen stimuleren. Tijdens ons huwelijk was hij altijd druk met zijn werk en eigen leven, en liet de zorg voor de kinderen aan mij over, ‘omdat ik dat toch beter kon’. Hij had geen band met hen en stak ook geen tijd in hen, deed geen moeite om iets op te bouwen. Pas na de scheiding is daar verandering in gekomen, toen hij de kinderen drie weekenden per maand voor zich alleen had en ik er niet was om op terug te vallen.

Hij ontwikkelde een band met de kinderen door de tijd die ze samen doorbrachten, een band die er niet logischerwijs was door de bloedband. Nu vinden de kinderen het fijn om naar hun vader te gaan, al vinden ze de overgang elke keer weer moeilijk.

Mijn huidige man leerde mij kennen met twee kinderen. Drie voor de prijs van één, zullen we maar zeggen. Dat was zo, en hij sloot hen meteen in zijn hart. Zelf is hij ook vader van een jongetje, wat hij bijna niet ziet, ondanks advocaten en rechtszaken. Of misschien wel dankzij ...

Wij zijn een gezin, en als mensen aan ons vragen hoeveel kinderen we hebben, is ons antwoord: drie (en een vierde op komst). En zo voelt het ook.

Hij is voor mijn kinderen ‘papa 2’, een titel die hij zelf van de kinderen heeft gekregen en ik denk dat dat alles zegt. Hij is hun tweede vader en zal nooit proberen zich op de eerste plaats te werken. Wij zijn een team samen, ouders van ons bijzondere gezin. We geven hun vader alle ruimte, omdat hij dat verdiend. Ik ben van hem gescheiden, mijn kinderen niet.

Als je op Wikipedia de term ‘stiefouder’ opzoekt, krijg je de volgende definitie: Stief betekent oorspronkelijk 'beroofd van de bloedband', 'iets missend'. Dat geeft al aan dat de term ongelukkig gekozen is.

‘Vaderschap’ levert op Wikipedia het volgende op: Vaderschap is de relatie tussen een man en zijn kind. Deze relatie heeft emotionele, sociale, juridische en biologische componenten.

In die zin kan een stiefvader nooit de vader vervangen, want behalve dat hij een deel van de kosten nu voor zijn rekening neemt en in die zin, wettelijk gezien, financieel mede-verantwoordelijk voor hen is, emotioneel zeer betrokken is en van ze houdt als van zijn eigen zoon, zal hij nooit de biologische vader kunnen worden. Maar hij zal de laatste zijn om de vader van mijn kinderen te bestempelen als de ‘zaadschieter’. Dat heeft alles met respect te maken.

Ik denk dat het de kunst is als stiefouder je ruimte in te nemen in het gezin, naast je partner te staan ook in opvoedingstaken, en tegelijk te beseffen dat de kinderen een vader hebben, die een grote plek in hun levens inneemt en hem die plaats ook gunnen.

Kinderen in een loyaliteitsconflict plaatsen of een te grote plek voor jezelf opeisen als stiefouder is schadelijk voor de kinderen. Het is een plek die je kan verdienen, op een waardevolle en eervolle manier. Liefde van kinderen is onvoorwaardelijk, maar wel in volledige vrijheid en onafdwingbaar.

J.K.

453. R. Kay ft. Kempi - Mama Zei


Hier horen we twee van Nederlands allerbeste rappers vanuit hun vaderschap aan het werk: R.Kay en Kempi in het nummer "Mama zei" van R. Kay. De lyrics staan hieronder.

In een interview met Vincent Reinders in Statemagazine van 23 maart 2010 zegt de zelf vaderloos in de Eindhovense achterstandswijk Woensel-West opgegroeide straatrapper Kempi (Jerrely Slijger) over dit nummer met R.Kay:

"Het was R.Kay's idee om dat nummer te maken, ik voelde zijn plan wel. Weet je nog wat je moeder zei, ongeacht of je het wilde horen of niet, meestal had ze gelijk. Achteraf weet je dat het beter was wat je moeder zei. Maar je bent caught up in je eigen ding en moet nog veel leren. Je wordt ouder, krijgt vrienden, gaat de maatschappij in en creëert een eigen visie op dingen en dan laat je bepaalde dingen los. Wij proberen die kids nu een stap voor te zijn."

Kempi is zelf ook vader over twee kinderen bij zijn ex-vriendin. Hij worstelt met het (kunnen) invullen van zijn vaderrol, iets waarover hij zich geregeld ook in zijn raps uitlaat. Hij zegt daarover in hetzelfde interview:
"Hmm.. 't Is lastig, moeilijk te combineren ook. Maar ik hou dood van mijn kinderen. De eerste lijkt sprekend op z'n vader. Dat is precies mijn gezicht, mensen zeggen steeds: 'hoe kan iemand zó op je lijken?' Die andere lijkt totaal niet op mij, maar zijn karakter is weer identiek. Alles wat ik doe, moet hij ook doen. Ik probeer zoveel mogelijk liefde te geven zodat ze straks echt tegen hun vader opkijken en trots op me zijn. Ik hoop dat ze het beste uit hun leven halen."

R. Kay ft. Kempi - Mama Zei

Bron: 101BARZ :: 209.568 views - 150 comments - 2.393 votes - 9.19 punten - 08-02-2010

Je kent em nog van de studiosessie of de EP 100% damage. Deze videoclip/track komt van dezelfde EP. Samen met Kempi check je R. Kay in de videoclip Mama Zei. Sterrenlaan baby! (via State)



Mama zei - R. Kay ft. Kempi - 100% Damage, Track 9 [HQ]

Bron: YouTube - DaanBiemans — 31 mei 2009

Het lange wachten is eindelijk voorbij, de Eindhovense rapper R. Kay dropt zijn eerste wapenfeit 100% Damage. Na zijn verschijning op Du Boeruh Vla tape is het nu even genieten van R.Kay als solo-artiest. Op de EP heeft hij dan ook maar twee samenwerkingen staan, waarvan een met Turk en een met Kempi. Beats komen voornamelijk uit de fabriek van zijn neef Mac Peretti, kortom geniet ervan



Lyrics - Mama zei - R. Kay Ft. Kempi (van 100% Damage EP van R. Kay)

[Refrein, Kempi]
Jongetje please doe je best toch op school
hang niet met die boys op de hoek van de straat
er is meer voor jou in het leven
wat ik kan, wat ik heb, zal ik geven
want jij bent het beste uit mij
is wat me mama vroeger altijd tot me zei
wat ik kan, wat ik heb, zal ik delen
met m'n ma, met m'n ma en m'n baby

[Couplet, R. Kay] Yeah Ja ik ben klaar man
Voel met me mee, ik neem je mee voor wat minutes
Alles lijkt oke maar zeg je hoe het voelt van binnen
Beter nu, dan wat later, gooi m'n kaarten op de tafel
en het doet me niks, ik draai er niet omheen, ik zeg je hoe het zit
(mama zei) doe niet eigenwijs, baby doe het anders
Ben een man van de maatschappij, ik zeg je doe het anders
(mama zei) Boy zet je focus op de school
ik heb het beste met je voor en nu dringt het tot me door
dat die twee banen die ze had alleen voor studie was
niet voor het slapen en pennen van teksten in de klas
Ken je dat, iemand zegt je iets maar jij zegt wedden dat
ik kom er wel, achteraf blijkt het toch, dat het anders was
(mama zei) fouten maken jij en ik, dus maakt niet uit
zet m'n beste been voor en haal het beste uit mij, zet het slechte opzij
God kijkt en zegt het leven is een strijd, ga het aan voor m'n paradijs
(mama zei)

[Refrein, Kempi]
Jongetje please doe je best op school
hang niet met die boys op de hoek van de straat
er is meer voor jou in het leven
wat ik kan, wat ik heb, zal ik geven
want jij bent het beste uit mij
is wat me mama vroeger altijd tot me zei
wat ik kan, wat ik heb, zal ik delen
met m'n ma, met m'n ma en m'n baby (x2)

[Couplet, R. Kay]
yeah, het ging van 1, 2, 3 ,4, 5, 6 dagen in de week slapen op de bank
zitten op m’n reet, zo van morgen is het beter
ben ik uit die dip en ben ik alles vergeten en ben ik uit die shit
hield me rustig, voor de buitenwereld, maar van binnen ging ik stuk
dus dacht niet aan m'n broeders en m'n zusters
alleen maar aan m'n pokoes en m'n blow
alleen maar aan muziek en money maken voor me shows
verhuisde van de bijlmer naar de low, eindhoven
prinsenjacht, woensel-west, jagershoef, bracht me groot
dus doe ik m'n kin omhoog en kijk alleen maar vooruit
en kijk niet meer naar toen en kijk niet meer achteruit
het is de kid now
(mama zei) fouten maken jij en ik, dus maakt niet uit
dus zet m'n beste been voor en haal het beste uit mij, zet het slechte opzij
God kijkt en zegt het leven is een strijd, ga het aan voor m'n paradijs
(mama zei)

[Refrein, Kempi]
Jongetje please doe je best toch op school
hang niet met die boys op de hoek van de straat
er is meer voor jou in het leven
wat ik kan, wat ik heb, zal ik geven
want jij bent het beste uit mij
is wat me mama vroeger altijd tot me zei
wat ik kan, wat ik heb, zal ik delen
met m'n ma, met m'n ma en m'n baby
(x2)

Gerelateerde artikelen:

453. R. Kay ft. Kempi - Mama Zei


Hier horen we twee van Nederlands allerbeste rappers vanuit hun vaderschap aan het werk: R.Kay en Kempi in het nummer "Mama zei" van R. Kay. De lyrics staan hieronder.

In een interview met Vincent Reinders in Statemagazine van 23 maart 2010 zegt de zelf vaderloos in de Eindhovense achterstandswijk Woensel-West opgegroeide straatrapper Kempi (Jerrely Slijger) over dit nummer met R.Kay:

"Het was R.Kay's idee om dat nummer te maken, ik voelde zijn plan wel. Weet je nog wat je moeder zei, ongeacht of je het wilde horen of niet, meestal had ze gelijk. Achteraf weet je dat het beter was wat je moeder zei. Maar je bent caught up in je eigen ding en moet nog veel leren. Je wordt ouder, krijgt vrienden, gaat de maatschappij in en creëert een eigen visie op dingen en dan laat je bepaalde dingen los. Wij proberen die kids nu een stap voor te zijn."

Kempi is zelf ook vader over twee kinderen bij zijn ex-vriendin. Hij worstelt met het (kunnen) invullen van zijn vaderrol, iets waarover hij zich geregeld ook in zijn raps uitlaat. Hij zegt daarover in hetzelfde interview:
"Hmm.. 't Is lastig, moeilijk te combineren ook. Maar ik hou dood van mijn kinderen. De eerste lijkt sprekend op z'n vader. Dat is precies mijn gezicht, mensen zeggen steeds: 'hoe kan iemand zó op je lijken?' Die andere lijkt totaal niet op mij, maar zijn karakter is weer identiek. Alles wat ik doe, moet hij ook doen. Ik probeer zoveel mogelijk liefde te geven zodat ze straks echt tegen hun vader opkijken en trots op me zijn. Ik hoop dat ze het beste uit hun leven halen."

R. Kay ft. Kempi - Mama Zei

Bron: 101BARZ :: 209.568 views - 150 comments - 2.393 votes - 9.19 punten - 08-02-2010

Je kent em nog van de studiosessie of de EP 100% damage. Deze videoclip/track komt van dezelfde EP. Samen met Kempi check je R. Kay in de videoclip Mama Zei. Sterrenlaan baby! (via State)



Mama zei - R. Kay ft. Kempi - 100% Damage, Track 9 [HQ]

Bron: YouTube - DaanBiemans — 31 mei 2009

Het lange wachten is eindelijk voorbij, de Eindhovense rapper R. Kay dropt zijn eerste wapenfeit 100% Damage. Na zijn verschijning op Du Boeruh Vla tape is het nu even genieten van R.Kay als solo-artiest. Op de EP heeft hij dan ook maar twee samenwerkingen staan, waarvan een met Turk en een met Kempi. Beats komen voornamelijk uit de fabriek van zijn neef Mac Peretti, kortom geniet ervan



Lyrics - Mama zei - R. Kay Ft. Kempi (van 100% Damage EP van R. Kay)

[Refrein, Kempi]
Jongetje please doe je best toch op school
hang niet met die boys op de hoek van de straat
er is meer voor jou in het leven
wat ik kan, wat ik heb, zal ik geven
want jij bent het beste uit mij
is wat me mama vroeger altijd tot me zei
wat ik kan, wat ik heb, zal ik delen
met m'n ma, met m'n ma en m'n baby

[Couplet, R. Kay] Yeah Ja ik ben klaar man
Voel met me mee, ik neem je mee voor wat minutes
Alles lijkt oke maar zeg je hoe het voelt van binnen
Beter nu, dan wat later, gooi m'n kaarten op de tafel
en het doet me niks, ik draai er niet omheen, ik zeg je hoe het zit
(mama zei) doe niet eigenwijs, baby doe het anders
Ben een man van de maatschappij, ik zeg je doe het anders
(mama zei) Boy zet je focus op de school
ik heb het beste met je voor en nu dringt het tot me door
dat die twee banen die ze had alleen voor studie was
niet voor het slapen en pennen van teksten in de klas
Ken je dat, iemand zegt je iets maar jij zegt wedden dat
ik kom er wel, achteraf blijkt het toch, dat het anders was
(mama zei) fouten maken jij en ik, dus maakt niet uit
zet m'n beste been voor en haal het beste uit mij, zet het slechte opzij
God kijkt en zegt het leven is een strijd, ga het aan voor m'n paradijs
(mama zei)

[Refrein, Kempi]
Jongetje please doe je best op school
hang niet met die boys op de hoek van de straat
er is meer voor jou in het leven
wat ik kan, wat ik heb, zal ik geven
want jij bent het beste uit mij
is wat me mama vroeger altijd tot me zei
wat ik kan, wat ik heb, zal ik delen
met m'n ma, met m'n ma en m'n baby (x2)

[Couplet, R. Kay]
yeah, het ging van 1, 2, 3 ,4, 5, 6 dagen in de week slapen op de bank
zitten op m’n reet, zo van morgen is het beter
ben ik uit die dip en ben ik alles vergeten en ben ik uit die shit
hield me rustig, voor de buitenwereld, maar van binnen ging ik stuk
dus dacht niet aan m'n broeders en m'n zusters
alleen maar aan m'n pokoes en m'n blow
alleen maar aan muziek en money maken voor me shows
verhuisde van de bijlmer naar de low, eindhoven
prinsenjacht, woensel-west, jagershoef, bracht me groot
dus doe ik m'n kin omhoog en kijk alleen maar vooruit
en kijk niet meer naar toen en kijk niet meer achteruit
het is de kid now
(mama zei) fouten maken jij en ik, dus maakt niet uit
dus zet m'n beste been voor en haal het beste uit mij, zet het slechte opzij
God kijkt en zegt het leven is een strijd, ga het aan voor m'n paradijs
(mama zei)

[Refrein, Kempi]
Jongetje please doe je best toch op school
hang niet met die boys op de hoek van de straat
er is meer voor jou in het leven
wat ik kan, wat ik heb, zal ik geven
want jij bent het beste uit mij
is wat me mama vroeger altijd tot me zei
wat ik kan, wat ik heb, zal ik delen
met m'n ma, met m'n ma en m'n baby
(x2)

Gerelateerde artikelen:

452. Vlaams Scheidingsonderzoek IPOS: Programma studiedag "Scheiden anders bekeken" op 25 maart 2010 in het Vlaams Parlement in Brussel

Scheiden anders bekeken

Het scheidingsproces in Vlaanderen multidisciplinair onderzocht

Colloquium

U bent van harte welkom op colloquium georganiseerd door het IPOS onderzoeksteam, dat plaats vindt op 25 maart 2010 van 13u30 tot 18u00 in zaal ‘De Schelp’, Vlaams Parlement te Brussel.

Na een korte inleiding door prof. dr. Ann Buysse, hoofdpromotor, zal Jo Vandeurzen, Vlaams Minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin het congres openen. Aansluitend worden de resultaten van het onderzoek bij gezinnen-in-scheiding voorgesteld, met deskundig commentaar van prof. dr. Robert Emery1. Na de pauze worden de resultaten van het onderzoek bij de scheidingsdeskundigen besproken, in perspectief geplaatst door prof. dr. Edward Kruk2. Als afsluiting wordt een debat georganiseerd met vertegenwoordigers uit praktijk, beleid en onderzoek, waarbij de onderzoeksresultaten worden bekeken vanuit hun betekenis voor het beleid en de scheidingspraktijk. Nadien volgt een receptie.

De voertaal is Nederlands. De Engelstalige lezingen door prof. Emery en prof. Kruk worden voorzien van Nederlandstalige slides.

Hierna vindt u het gedetailleerde programma.

Als blijk van onze waardering voor uw betrokkenheid bij IPOS nodigen wij u uit om gratis deel te nemen aan dit colloquium. Inschrijven is verplicht. De inschrijving is op naam en niet overdraagbaar.

workshop

Op vrijdag 26 maart 2010, van 10 tot 17u, worden twee workshops georganiseerd.

Plaats: faculteit Psychologie en Pedagogische Wetenschappen, te Gent.

Workshop 1 olv prof. dr. Robert Emery

“Kinderen, scheiding en bemiddeling: regelingen onderhandelen en relaties herdefiniëren”

Workshop 2 olv prof. dr. Edward Kruk

“Ouderlijk gezag en verblijfsregeling na scheiding: een kindgerichte benadering”

Het aantal deelnemers is beperkt tot 30. De voertaal is Engels. Deelname aan één van de workshops kan door overschrijving van 150,00 euro op rekening 390-0965800-26, met vermelding van 1000100347. Uw inschrijving is pas definitief na ontvangst van de betaling.

1 Robert Emery, Ph.D. is Professor in de psychologie en directeur van het ‘Center for Children, Families, and the Law’ aan de Universiteit van Virginia, V.S. Hij is eveneens verbonden aan het ‘Institute of Law, Psychiatry, and Public Policy’.

2 Edward Kruk, Ph.D. is als Professor in de sociologie, sociaal werk en gezinsstudies verbonden aan de Universiteit van British Columbia en is de expert inzake professioneel tussenkomen in scheidingen én kinderen en scheiding.

Programma

Scheiden anders bekeken

Het scheidingsproces in Vlaanderen multidisciplinair onderzocht

Donderdag 25 maart 2010

Plaats: ‘De Schelp’, Vlaams Parlement, Hertogsstraat 6, 1000 Brussel (wegbeschrijving)

Prijs: gratis

13u30 - 14u00 - onthaal

14u00 - 14u10 - welkom door Ann Buysse (hoofdpromotor)

14u10 - 14u30 - speech door Vlaams Minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin Jo Vandeurzen

14u30 - 15u30 - voorstelling resultaten grootschalige bevraging bij gezinnen in scheiding en reflectie
door prof. dr. Robert Emery

15u30 - 16u00 - pauze

16u00 - 17u00 - voorstelling resultaten onderzoek bij deskundigen en reflectie
door prof. dr. Edward Kruk

17u00 - 18u00 - debat tussen vertegenwoordigers van beleid en praktijk en de onderzoekers

18u00 - 19u30 receptie

Vrijdag 26 maart 2010

Plaats: Faculteit Psychologische en Pedagogische wetenschappen,
Henri Dunantlaan 2, 9000 Gent

Prijs: 150,00 euro (lunch inbegrepen)

Paralelle workshops van 10u-17u:

Ouderlijk gezag en verblijfsregeling na scheiding: een kindgerichte benadering
(prof. dr. Edward Kruk)

Kinderen, scheiding en bemiddeling: regelingen onderhandelen en relaties herdefiniëren
(prof. dr. Robert Emery)

maandag, maart 22, 2010

451. Vaderschap of excuus? Gezin of politiek?

Bron: NOS Nieuws - 2738 keer bekeken - Duur: 01:35 - vrijdag 12 maart 2010, 21:00
http://nos.nl/video/143521-vaderschap-of-excuus.html



Video Vandaag Bos, gisteren Eurlings: twee politici die zeggen te stoppen omdat ze meer tijd willen doorbrengen met hun gezin. Is dat een mooi voorbeeld van mannenemancipatie of gewoon een excuus dat goed klinkt? Een goeie vraag voor de huidige en de vorige hoofdredacteur van het blad Opzij.

donderdag, maart 11, 2010

450. Oproep gesloten: Gescheiden vaders voor onderzoek (Opvoedpoli van de Universiteit van Amsterdam)

Inschrijving gesloten

Inmiddels is de inschrijving voor onderstaand onderzoek naar 'Gescheiden vaders en de behoefte aan (opvoedings-)ondersteuning' gesloten. Zie het bericht hieronder van onderzoekster Suzan van Dijk:

Begin maart heeft Vaderkenniscentrum een oproep tot deelname aan het onderzoek naar 'Gescheiden vaders en de behoefte aan (opvoedings-)ondersteuning' geplaatst. Hier ben ik erg dankbaar voor aangezien ik hele goede reacties van zo'n 20 vaders heb mogen ontvangen.Ik heb nu in totaal genoeg vragenlijsten om te beginnen met het analyseren van de data. U kunt de oproep van uw website verwijderen. Eind juni 2010 zal ik mijn scriptie afronden en het Vaderkenniscentrum (en alle vaders die hebben deelgenomen) een digitale versie toesturen. Nogmaals hartelijk dank en met vriendelijke groet,

Suzan van Dijk
Onderzoekster
Universiteit van Amsterdam

Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen
Onderwijsinstituut voor Pedagogische- en Onderwijskundige Wetenschappen

Gescheiden vaders in de schijnwerpers !
Onderzoek naar gescheiden vaders en de behoefte aan (opvoedings-)ondersteuning

Vaders spelen een uitermate belangrijke rol binnen de opvoeding. Ook vaders kunnen behoefte hebben aan ondersteuning bij de opvoeding, voor henzelf of voor de situatie waarin zij opvoeden. Dit onderzoek wordt uitgevoerd vanuit de Universiteit van Amsterdam, in opdracht van de Opvoedpoli.

Klik op de afbeelding voor vergrote weergave !

Doel van het onderzoek

Het doel van het onderzoek is om na te gaan of gescheiden vaders behoefte hebben aan (opvoedings-)ondersteuning.

Onderzoeksgroep vaders met een kind tussen de 0-12 jaar oud
  • Gescheiden vaders
  • Vaders die in scheiding liggen
  • Vaders die een samenlevingscontract hebben verbroken
  • Vaders die ongehuwd hebben samengewoond

449. Gezocht: Part-time werkende (gescheiden) papa’s

Wanneer u als (gescheiden) vader part-time bent gaan werken om ook voor de kinderen te kunnen zorgen wanneer ze bij u zijn, dan wilt u misschien wel meewerken aan en reageren op de oproep hieronder voor dit onderzoek van Willemijn van der Vliet van de Vrije Universiteit te Amsterdam naar part-time werkende vaders:

Beste vaders,

Misschien hebben jullie het gemerkt: in de media neemt de aandacht voor de part-time werkende vader toe. Intermediair en Nu.nl hebben recentelijk artikelen over dit onderwerp gepubliceerd.

Ook ik vind het een interessant thema.

Daarom richt mijn onderzoek ter afronding van mijn studie zich op mannen in loondienst die bewust part-time (zijn gaan) werken om een grotere zorgtaak op zich te nemen. Ik wil kijken naar de betekenis die vaders geven aan hun rol als werknemer en hun rol als ouder en hoe er tussen beide rollen een balans wordt gezocht/is gevonden. Dit onderzoek gaat de basis vormen voor de thesis om mijn studie Culture, Organization and Management aan de VU Amsterdam af te ronden.

Om de data te verzamelen, neem ik diepte-interviews af met vaders die part-time werken. Een interview zal ongeveer een uur duren.

Om mijn onderzoek naar part-time werkende vaders in Nederland met goed gevolg te kunnen uitvoeren, heb ik jullie hulp nodig.

Ben je een vader die zich herkent in dit profiel en wil je meewerken? Ken je iemand die in dit profiel past? Neem dan contact met mij op via willemijnvandervliet @ yahoo . com.

Alvast vriendelijke en grote dank!
Willemijn van der Vliet

448. Ongelijke beoordeling (m/v) van kinderontvoerders (door Rob van Altena, februari 2010)

Door Rob van Altena (*)

Volgens recent onderzoek zou wel 86 procent van de kinderontvoeringen worden begaan door de eigen moeder (Trouw, 10 februari). Dat roept opnieuw de vraag op waarom er zo geheel verschillend gereageerd wordt op kinderontvoering door de moeder resp. de vader.

In 1980, toen het Haags Kinderontvoeringsverdrag tot stand kwam, hadden vaders na scheiding geen gezag (meer) over hun kind en daardoor viel het naar een ander land meenemen door de gescheiden moeder toen niet onder dat Verdrag. Alleen als vader zoiets deed heette het ontvoeren en crimineel, als moeder hetzelfde deed heette het gewoon meenemen.

Dat veranderde op slag in 1998 met de wet op het gezamenlijk ouderlijk gezag na scheiding. Nu bleven ook vaders gezagouder waardoor ook gescheiden moeders voortaan onder toepassing van het Haags Verdrag vielen. Die nieuwe gelijkwaardigheid (v/m) heeft tot aanpassingsmoeilijkheden geleid: “Verdrag maakt van moeder ontvoerder” kopte NRC/Handelsblad (NRC, Binnenland, 27 sept. 2008). Nee natuurlijk niet: alleen het ontvoeren maakt een moeder tot ontvoerder en dat niet sinds het Haags Verdrag maar sinds de emancipatie van de gescheiden vader in 1998.

Een breed offensief tegen het Haags Verdrag - dat voordien louter geprezen werd - is in 2002 ingezet met een rapport van de Stichting De Ombudsman (niet te verwarren met de nationale ombudsman) te Hilversum. Die stichting behoort tot de PvdA-familie en werd landelijk bekend door de VARA-tv ombudsmannen Frits Bom en Marcel van Dam. Genoemd rapport beschreef zeven zaken van Nederlandse moeders die getrouwd in het buitenland woonden en na mislukking van het huwelijk met de kinderen naar Nederland terugkwamen omdat “zij zich in het buitenland niet zelfstandig met kinderen kunnen of willen redden”. Het rapport vond dat zij daarin vrij zouden moeten zijn en omschreef de moeders als de verzorgende ouders. Onder de voorbeelden waren ook grotere kinderen die nooit in Nederland gewoond hadden. “Vooral voor kleine kinderen is de aanwezigheid van de verzorgende ouder veel belangrijker dan terugkeer naar een bepaald land”. Maar dat is de tegenstelling niet: ook in het andere land zouden de kinderen na scheiding immers bij de verzorgende ouder blijven wonen. De strekking van het feministische rapport is dat het begrip ontvoering niet zou moeten gelden voor moeders.

Dat ligt ook in de lijn van het Openbaar Ministerie (OM) dat als vanouds klachten over ontvoerende moeders standaard afwijst als zijnde ‘civiele zaken’ terwijl ontvoerende vaders wel onder het strafrecht vallen. Zo zit de Frans-Algerijn Hadi Deliba al een jaar of tien in Nederland vast wegens ontvoering en ontvoerd houden, terwijl het zwaarst bekende vonnis tegen een moeder (de niet-verzorgende ouder Marjorie D. die haar zoontje uit Spanje ontvoerde en drie jaar in Nederland ondergedoken hield) enkele maanden voorwaardelijk bedroeg. Geen wonder dat 86% van de ontvoeringen door moeders begaan worden.

De Tweede Kamer vertoont opvallend zwenkend gedrag al naar gelang welke ontvoeringszaak net in de schijnwerpers staat. Is dat een ontvoering door een moeder dan wordt er aangedrongen op verzachting van het Haags Verdrag, als wat later weer eens een vader het gedaan heeft dan moet alles tegen hem worden ingezet en hetzelfde Verdrag juist aangescherpt. Enkele markante voorbeelden:

Moeder. Met kerstmis 1998 kwam de Amerikaan Les F. met zijn Nederlandse vrouw en drie grotere kinderen naar Nederland voor vakantie. Op de dag voor de terugreis deelde zijn vrouw hem mede dat zij wilde scheiden en met de kinderen in Nederland blijven. Blijkbaar had de man toen meteen moeten terugzeggen dat de kinderen de volgende dag met hem mee naar Amerika moesten anders gold hun blijven niet meer als achterhouden in de zin van het Haags Verdrag. Toen hij kort daarna, na raadplegen van zijn advocaat, vanuit Amerika toepassing van dat Verdrag eiste, was dat volgens het gerechtshof Den Bosch te laat. Niettemin had de moeder in eerste instantie bij de rechtbank Breda ongelijk gekregen waarop zij met de kinderen een paar maanden had ‘moeten’ onderduiken. Naar aanleiding van dat laatste vroegen de fractievoorzitters Verhagen en Dittrich in de Tweede Kamer versoepeling van het Haags Verdrag: “de huidige regeling is te knellend”.

Vader. Bepaald tegengesteld waren de reacties op de ontvoering van Sarah en Ammar door hun Syrische vader in augustus 2004. Zoals bekend was er een aangestuurde taxirit van de kinderen (‘vlucht’) naar de Nederlandse Ambassade in Damascus, waar zij toen zeven maanden verbleven. Eind 2006 stond de Syrische vader hen toe vandaar naar Nederland terug te keren onder schriftelijke toezegging dat hijzelf niet opgesloten zou worden als hij hen in Nederland zou bezoeken. Toch begon het OM de vervolging alvast voor te bereiden, de civiele rechter was het OM nog voor en schrapte vaders gezag en bezoekrecht. Met deze zaak voor ogen had het Kamerlid Anja Timmer (PvdA) ondertussen al een initiatiefwet ingediend om de maximumstraf voor ontvoering op te trekken van 7 naar 9 jaar en ook het voorbereiden van ontvoering strafbaar te stellen. Haar voorstel is op de lange baan geschoven maar nooit ingetrokken.

Moeder. Een ontvoerende moeder was dan weer de Canadese Lalena L. die 11 jaar lang getrouwd in Nederland woonde en in oktober 2005 met haar drie Nederlandse kinderen op een vliegtuig stapte om hun leven in Canada voort te zetten. Volgens haar had haar Nederlandse man daarmee ingestemd, volgens hem wist hij niet beter of zij gingen met vakantie. Terwijl deze zaak zich door de Canadese rechtspraak voortsleepte kwam op grond van een Kamermotie in juni 2006 in Hilversum het zwaar gesubsidieerde Centrum Internationale Kinderontvoering tot stand. Dat Centrum is niet anders dan een gespecialiseerde afdeling van de al genoemde Stichting De Ombudsman en werkt op basis van het feministische Ombudsman-rapport uit 2002, zodat het ondanks de neutrale benaming niet als een onafhankelijk kenniscentrum kan worden beschouwd. Directeur Els Prins is ook directeur van de Stichting De Ombudsman. In het eerste jaarverslag werd ook het standpunt van de Canadese Lalena L. kritiekloos overgenomen. Meteen nadat deze door de Canadese rechter aangezegd kreeg de kinderen naar Nederland te laten teruggaan, stelde het Kamerlid Teeven (VVD) op 31 januari 2007 onder verwijzing naar de Stichting De Ombudsman vragen aan de minister omdat een “legalistische” uitleg van het Haags Verdrag niet in het belang van de kinderen zou zijn. De crimefighter Teeven komt van het vrouwvriendelijke OM maar zelfs dan is deze opstelling onbegrijpelijk: waarom zou het niet in het belang zijn van Nederlandse kinderen die uitsluitend in Nederland waren opgegroeid (de oudste had hier de basisschool al doorlopen) om in Nederland te blijven? Omdat moeder liever in Canada woonde?

Moeder. Nog veel meer emoties kwamen los toen Margot B. met de in Australië opgegroeide dochter van acht in april 2007 naar Nederland terugkeerde en de Australische vader een verzoek tot teruggeleiding indiende dat betwist werd omdat hij eerder met hun vertrek zou hebben ingestemd. Om dat twistpunt gaat het hier niet, wel om de reacties. Zo sneed de burgemeester van haar woongemeente een felicitatietaart aan met de woorden dat “moeder en kind in principe nooit van elkaar gescheiden mogen worden” en werd B. door een gerechtshof aangemerkt als de ‘verzorgende ouder’ terwijl zij toch altijd in haar beroep gewerkt had en dat alleen een jaar had opgeschort om zich op haar proces te concentreren. De Tweede Kamer was nu helemaal ontketend: in november 2008 werden zes moties aangenomen, vooral om ontvoerende moeders te steunen, de meest verstrekkende die van Khadija Arib (PvdA) - die van zichzelf bericht dat zij als sterke vrouw gelijktijdig kon werken, studeren en drie kinderen opvoeden. Haar motie verzoekt de regering het Haags Verdrag niet toe te passen wanneer dat niet in het belang van het kind is (zulks gezien als wonen bij de moeder). De actieve Teeven stelde in februari en maart 2009 opnieuw Kamervragen, met name over het vooraf afspreken van een omgangsregeling tussen het teruggeleide kind en de ouder die achterblijft. Op zich prima, maar wel met verwijzing naar twee gevallen van achtergebleven moeders, niet naar b.v. de achtergebleven Syrische vader.

Vader. De jongste nationaal bekend geworden ontvoering, door de Nederlandse Amerikaan Paul L. in mei 2009 uit Ede, riep dan juist weer verontwaardiging over de daad op. Cörüz (CDA) eist in Kamervragen strikte toepassing van het Haags Verdrag! Slachtofferhulp ontfermt zich over de Oekrainse moeder, een steuncomité zamelt geld in. Els Prins: “Ontvoeren kan echt niet”.

De gelijkheid van vader en moeder voor het Haags verdrag heeft het nog maar moeilijk, de moeder wordt als vanzelfsprekend als de betere ouder gezien. Maar zijn kinderen werkelijk beter af bij hun gescheiden moeder? Over zowat alles zijn statistieken voorhanden maar juist aan deze heikele vraag lijken CBS en WODC zich niet te wagen. Toch is er hier en daar (bv. in het onderzoek door Borgers, Dronkers en van Praag, 1994) uitgekomen dat het gezin met gescheiden alleenstaande moeder nu juist het slechtste gezinstype zou zijn om in op te groeien. Het vadergezin doet het stukken beter, bijna zo goed als het beste gezinstype: dat met ouders die bij elkaar blijven.

(*) Rob van Altena is voormalig leraar en juridisch publicist.


Bronnen:

"Maar uit haar (juriste Aline Nederveen van de Universiteit van Utrecht) onderzoek blijkt dat nu zowel in Nederland als in Duitsland in verreweg de meeste gevallen de moeder de ontvoerende ouder is. „In Nederland is in 86 procent van de internationale kinderontvoeringszaken de moeder de ontvoerende ouder en in Duitsland in 82 procent”, zegt Nederveen."
Bron: Perdiep Ramesar, 'Kinderontvoering loont vaak', Trouw, De Verdieping, 10 februari 2010; http://www.trouw.nl/achtergrond/deverdieping/article2984393.ece/Kinderontvoering_loont_vaak_.html

maandag, maart 01, 2010

447. Gezocht: sneller-dan-verwacht-vaders voor portrettenserie voor Ouders van Nu

Journaliste Elke van Wageningen zoekt “sneller-dan-verwacht-vaders” voor portrettenserie in Ouders van Nu: Wil je meedoen, mail dan met creatiever @ hotmail . com of bel met 06 42582774.

-------------------------------
Gezocht: sneller-dan-verwacht-vaders

Voor een portrettenserie voor Ouders van Nu ben ik op zoek naar vaders die sneller dan verwacht vader zijn geworden. Die meteen heel blij waren, toen ze het nieuws hoorden – of er eerst aan moesten wennen. Of die het nog een hoop geregel vinden i.v.m. omgangsregelingen e.d.. Dus ben/ ken je een vader die het leuk vindt om zijn verhaal te vertellen, woon je in de Randstad en wil je wel met je kind(eren) op de foto? Stuur dan een mailtje, graag met recente foto naar creatiever @ hotmail . com. Of bel met 06-42582774.

Ik ben freelance journalist. Zelf heb ik een zoon van 9,5 uit een eerste relatie en eentje van net een jaar, die het me allebei flink druk maken en me ook veel lol bezorgen!

Voldoe je zelf niet aan het gezochte profiel, dan mag je mijn oproep graag doorsturen!

Alvast bedankt!
Elke van Wageningen

446. De rol van vaders bij de angstontwikkeling van kinderen

Flying Elliott! on Flickr - Photo Sharing!

Susan Bögels, hoogleraar Orthopedagogiek aan de Universiteit van Amsterdam en directeur van het Academisch Behandelcentrum voor Ouder en Kind, denkt dat de vader een cruciale rol speelt bij de angstontwikkeling van kinderen en zij doet daar ook grootschalig onderzoek naar.

Dit zou grote implicaties kunnen hebben.

Susan Bögels zegt daar zelf over:

‘Op dit moment is de kinderwereld heel erg vervrouwelijkt. De thuissituatie, de kinderopvang, het onderwijs: kinderen worden vooral door vrouwen opgevoed. Als mijn theorie klopt, zouden we daar nog eens goed naar moeten kijken. Dan moeten we ervoor zorgen dat vaders - of andere mannelijke rolmodellen - beter zichtbaar worden. En bij de behandeling van overmatige angst en angststoornissen van kinderen zou het betrekken van de vader bij de therapie een voorwaarde moeten zijn.'
Een toegevoegde implicatie kan verder zijn dat de huidige gang van zaken in het familierecht na scheiding, waar vaders juist op afstand van hun kinderen gezet en gemarginaliseerd worden, eveneens heroverweging behoeft.

Peter Tromp
Vaderkenniscentrum


Zie verder ook: