zondag, januari 25, 2009

257. Omgang is aan moeder, niet aan rechter? Dwaze vader Ronald Ostendorf vecht voor omgang met zijn beide kinderen

Vader start in Toolenburg verjaardagsactie voor dochter


INGEZONDEN
Na vier maanden geen contact met kinderen Stefan (13) en Elise (9) nam vader Ronald actie. Met zijn verzoek van persoonlijke aard riep hij vijftig buurtbewoners op zijn dochter een kaart te sturen voor haar negende verjaardag.

Als je als vader na een scheiding je kinderen niet krijgt te zien, is dat een zware pil om te slikken. Een omgangsregeling kan straffeloos genegeerd worden. En dan staat de vader machteloos. Ronald Ostendorf (40) zag zijn kinderen 18 september voor het laatst. De feestdagen gingen voorbij zonder enig contact. Hij kreeg enkel een kaart geadresseerd aan dhr. R.J. Ostendorf.

Op 13 januari werd zijn dochter Elise negen jaar. Ronald schreef 50 van zijn buurtgenoten aan met een brief getiteld "een verzoek van persoonlijke aard". In die brief legde hij uit dat hij zijn kinderen niet zag, dat de politie niets deed en de omgangsregeling keer op keer genegeerd werd. Zijn geloof in het systeem was hij verloren, maar het geloof in positieve energie niet. Bij de brief zat een felicitatiekaart. Hij vroeg de ontvangers met deze kaart zijn dochter een fijne verjaardag toe te wensen.

"Ik kan haar zelf geen knuffel geven en een fijne verjaardag wensen, maar ik hoop dat ik zo toch iets bijzonders voor haar heb kunnen doen", aldus Ronald. Of de kaartenactie geslaagd is, weet Ronald niet. Voor hem is het belangrijk iets te hebben gedaan.

Reacties

Anneliesdw:
Zaterdag 17 januari 2009 20:20 uur
Elke moeder die een vader zijn kinderen niet laat zien is stom bezig! Die kinderen hebben hun vader nodig! Hoe stom kan die vrouw zijn?? Ik snap dit niet. Denkt deze vrouw wel aan haar kinderen???? Niet dus! Wat een dom mens. Zij mag boos zijn op hem, maar kom op. De kinderen willen nog steeds hun papa. Die van mij wil geen eens zijn kinderen zien. Deze man wil zijn kinderen. Dus waarom zou je dat in godesnaam tegenhouden?

seberdina: Zondag 18 januari 2009 09:29 uur
Ronald, volhouden hoor!
Jammergenoeg ben je niet de enige man, die op deze manier bij zijn kinderen weggehouden wordt.Vrouwen hebben helaas zo een hele sterke troef in handen,hun ex-man te straffen over de rug van de kinderen.Wat natuurlijk ook heel vaak gebeurd. Triest maar wel realiteit.
Hopelijk zien we je binnenkort toch samen met je zoon en dochter weer een keertje bij opa en oma in Duiven.
Sterkte
groetjes Wim en Ineke

DjinoSabrinaSilke: Zondag 18 januari 2009 13:14 uur
Heel veel succes met de strijd om je kinderen! Dit onrecht mag je niet aangedaan worden als vader!
Heel veel sterkte,
Djino, Sabrina en Silke (uit Duiven)

peteros23: Maandag 19 januari 2009 14:31 uur
Wij zijn blij dat de waarheid nu eens boven tafel komt.
Zo'n gedrag moet stevig worden aangepakt, desnoods metdwang richting de moeder. Zo kan ze toch niet door blijven gaan over de ruggen van haar minderjarige weerloze kinderen !!!
Rechtelijke macht en politiek DOE IETS !!!!!


Omgang is aan moeder, niet aan rechter?

INGEZONDEN In geval van scheiding spreekt de rechtbank altijd een omgangsregeling uit. Maar is deze in het belang van de kinderen? M.P. (40) uit Hoofddorp stelt dat zij weet wat het beste is voor haar twee kinderen, Stefan (13) en Elise (9). ‚Een paar uurtjes is genoeg, maar met mij erbij’ en ‚omgang vindt alleen in overleg met mij plaats’. De rechter weet het volgens deze dame immers ook niet. Op het moment dat zij met haar ex man onenigheid heeft, ziet hij de kinderen niet. Dat is immers aan haar om te bepalen.

De rechtbank deed na een mislukte mediation poging al vijf keer uitspraak over omgang. Maar toch was dat voor deze mevrouw P. geen reden om omgang toe te staan. Van mislukte onderhandelingen aan de deur tot botte telefonische afwijzingen. Omgang gebeurt alleen in overleg met haar, wat de rechter ook zegt.

Haar ex man staat machteloos, al bijna twee jaar lang. Als de politie belde, kreeg ook die te horen dat hij de kinderen niet krijgt. Hij ontving wel een keer direct na de oproep van de politie een telefoontje van M.. Hij mocht wel even langskomen, maar van mee krijgen was geen sprake. De rechter weet immers niet wat het beste is voor haar kinderen.

Omgang ontzeggen is voor M.P. misschien wel de manier om haar ex man te straffen. Maar ziet zhelaas is zij daardoor blind voor wat het met haar kinderen doet. Dertienjarige Stefan stuurt zijn vader nu al sms-jes dat hij niet meer wil dat hij belt. Dat hij dat vervelend vindt. En als hij belt, dan gooit Stefan de haak erop. Waarom doet een dertienjarig kind dat bij zijn vader? Precies weten doen we het niet, maar we kunnen het wel raden. Wellicht dat de opmerking van moeder ‚papa vindt het ergens anders leuker’ er iets mee te doen heeft? Of de uitspraak van Stefan zelf "dat papa niet voor hem en zijn zusje wil betalen". Kans om de afschrijvingen te overleggen, heeft zijn vader niet als hij ze niet ziet. Dus moeder kan alles zeggen.

Er bestaat een stichting genaamd dwaze vaders die zich over het lot van deze mannen buigt. En rechten van vaders nemen toe. Als ze maar genoeg geld hebben om hun recht te behalen. En daar wringt de schoen. Deze mannen moeten vaak hun hele salaris aan hun ex vrouw afdragen. Waarbij ze dan zelf kunnen leven van het beetje belastingvoordeel wat ze daarvoor terug krijgen. Zo ook in geval van M.P. en haar ex man. Echter, zij vond dat zij aanspraak kon maken op de helft van dat belastingvoordeel. En zolang haar ex man daar niet mee instemde, kreeg hij de kinderen niet te zien of te spreken.

Geen geld, geen kinderen.. Op de korte termijn zijn deze kinderen een ideaal machtsmiddel. Maar wat als zij doorkrijgen dat Manon ze enkel inzette om haar ex te straffen. Is dat dan de moederliefde die zij denken van haar te krijgen? Want toen de ex man van Manon de helft van het belastingvoordeel aan haar gaf, kreeg hij plotseling de kinderen mee. Totdat het volgende conflict zich aandiende. Een knap spelletje stratego, met heel veel bommen waarachter de kinderen vastzitten en waarop de vader stuk loopt. Hulde aan M., zij wint het spel. Deze ronde dan.

Wordt vervolgd..

NB Bovenstaande artikel is geschreven naar aanleiding van een zelf geplaatst artikel door dwaze vader Ronald Ostendorf die keihard vecht voor omgang met zijn kinderen. Zijn lot verdient onze aandacht. De gedane uitspraken worden onderbouwd door sms en email berichten van de hoofdpersonen.

Reacties

Peter Brons: Vrijdag 23 januari 2009 07:40 uur
Dit verhaal is een exacte copy van wat tienduizenden gescheiden vaders en hun kinderen elke jaar overkomt.
Beste Ronald; reken er maar op dat je niets via het civiele recht kunt regelen, immers er is geen enkele rechtshandhaving na een uitspraak als de vader daar om vraagt. Wel als de moeder om politie ingrijpen vraagt, dan weten ze niet hoe snel ze de zwaailichten aan moeten zetten.
In heel Nederland doen vaders nu na elke gemiste omgang op de afgesproken dagen aangifte bij de politie (art.279, ontrekking aan het ouderlijk gezag)Neem alle bewijzen mee naar het bureau. De politie is verplicht een aangifte op te nemen en de moeders zitten echt niet te wachten op een strafblad!!
Mijn ex vrouw moest 22 Januari in Leeuwarden voor de meervoudige strafkamer verschijnen en haar wacht een taakstraf en een justitieel aantekening.(uitspraak 5 Februari a.s.)
In dit land, waar dankzij de slappe haagse politiek, geen enkel respect is voor FAMILY LIFE, zullen de gescheiden vaders anno 2009 dit onrecht niet meer accepteren.
heel veel sterkte en rust in je leven toegewenst.
Peter Brons.

nathalya: Vrijdag 23 januari 2009 15:36 uur
Ben zelf een gescheden moeder met kind en omgangsregeling.
Omgang met de vader is vanaf het begin super slecht geweest, doet niets, wil niets, en betaald slecht.Maar ik verbied mijn kind niet om naar zijn vader te gaan.ga hier mee door.
Mijn zoon gaat er naar toe, meestal met plezier.
Dat er niet voor hem betaald wordt weet ik voor mij zelf en val hem er niet mee lastig ( maar lastig is het wel )
Ik modder nu al 9 jaar op deze manier en

3 opmerkingen:

VUQuiescant zei

Wanneer Rouvoet en Tweede Kamer pakken jullie deze soort van kindermishandeling eindelijk aan, en spreken rechters aan op oordelen die gebaseerd zijn op letterlijk niks in realiteit?
Hoe lang nog laten ze in dit land 1000-en kinderen zo mishandelen door die kindermishandelaars die gewoonweg per automatisme gezag konden en kunnen verkrijgen, omdat dan blijkbaar de hulpverleners als ze risico's allang moeten hebben geweten en kunnen weten, deze gewoonweg verzwijgen.
Vervolg ze allemaal voor kindermishandeling in feite is dat dit ook.

Unknown zei

Erol Saydam: ja ik herken mezelf hier ook in, mijn kinderen zijn zo tegen me opgezet, willen mij niet meer zien omdat mijn ex ze zo geestelijk bewerkt heeft. dat de kinderen zeggen mij niet meer te willen zien, ze zeggen dat ik ze al lang sla, (wat zeker niet waar is) als ik ze wil vast houden zie ik de angst in hun ogen, (IETS WAT NOOIT EERDER HEB GEZIEN), geestelijk en lichamelijke klachten heb ik ervan over wat ze mijn kinderen geestelijk aan doet ZE LIEGT BEDRIEGT alles voor der eigen egoisme, NIET denkende aan het welzijn van de kinderen wat ze er eventueel van overhouden en niet te vergeten het ONTHOUDEN van een vader!!!

Unknown zei

Wordt vervolgd….
Dat staat er onder dit artikel uit 2009.
En, nu 6 jaar later was een betere zin niet mogelijk.

Want, een vervolg kwam. Ik, Ronald Ostendorf, de vader van de twee genoemde kinderen, wil na 6 jaar eens schoon schip maken en vooral aan al die gescheiden vaders die in Nederland hun kinderen niet zien HOOP, HOOP, en nog eens HOOP geven.

Hoe onmogelijk het in 2009 ook leek, het is inmiddels zo dat mijn zoon ruim 4 jaar geleden koos om bij mij te wonen, waarbij ik enorm trots ben op de stappen die hij in zijn leven aan het maken is. Hij is keihard aan het werk, alles is gericht op een mooie toekomst en heeft passie voor hetgeen hij doet. Mijn dochter? Die volgt mogelijk zijn voorbeeld en heeft moeite in de wijze waarop haar moeder ‘altijd gelijk heeft’ en nooit eens ‘sorry’ zegt. “Waar hebben we dat vaker gehoord”.
Een herhaling van gedragingen waar blijkbaar nooit verandering in komt, maar wat uiteindelijk voor de moeder altijd al haar eigen probleem was en een probleem wat eigenlijk alleen maar groter is geworden.

Aan alle vaders die zich herkennen in mijn verhaal wil ik zeggen: “Blijf altijd positief in de communicatie naar je kinderen, doe er alles aan om hen te laten zien dat je van ze houdt, stimuleer hen zich te ontwikkelen, zie fouten als kansen op verbeteringen. Zolang jij dat doet en ‘de moeder’ niet, dan zullen je kinderen vanzelf volwassen worden. Durf naar de lange termijn te kijken in een situatie waarbij je geneigd bent alles op korte termijn te willen oplossen.

Een reactie posten