Kinderen verstoken van hulp na echtscheiding
Bron: VARA Ombudsman: Datum uitzending: vrijdag 18 maart 2011 op Nederland 2 om 19.25 uur; Tijdsduur: 23'55", Zie het TV-item hieronder vanaf 13’40’’
VARA Ombudsman uitzending van 18 maart 2011. Klik hierboven op de pijl om dit TV-item te bekijken. Het betreffende TV-Item vangt aan vanaf 13 min. en 40 sec. in de uitzending.
In deze aflevering:
Artsen, psychologen en andere hulpverleners kunnen pas met een onderzoek of behandeling van een kind beginnen als beide ouders hiervoor toestemming geven. Als één van hen weigert, blijft het kind verstoken van hulp. Hoeveel kinderen door de ruzie tussen hun ouders geen hulp krijgen is niet duidelijk. Wel blijkt uit cijfers van het CBS dat jaarlijks 33.000 minderjarige kinderen bij een echtscheiding betrokken zijn. Uit onderzoek blijkt verder dat “scheidingskinderen” twee keer zo veel psychische problemen vertonen dan kinderen uit gezinnen die nog intact zijn. Hulpverleners kunnen zich verder wenden tot het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK). Maar ook dat kan alleen in zeer ernstige situaties. Bovendien volgen in dat geval tijdrovende procedures, terwijl het kind steeds verder afglijdt. Een laatste mogelijkheid is dat ouders zelf naar de rechter stappen, maar ook dat kost tijd, geld en komt de vaak toch al slechte verhoudingen niet ten goede. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport erkent dat “zich lastige situaties kunnen voordoen”, maar ziet geen noodzaak hier iets aan te doen. Volgens Jeugdzorg Nederland kan het niet zo zijn dat een conflict tussen de ouders de behandeling van een kind in de weg staat. Vicevoorzitter Jan Dirk Sprokkereef pleit voor een aanpassing van de wet. Jeugdzorg Nederland gaat daarover in overleg met huisartsen, GGZ Nederland en de Raad voor de Kinderbescherming.
Kinderen verstoken van hulp na echtscheiding
Bron: VARA Ombudsman, 18-03-2011.
Kinderen van gescheiden ouders krijgen door de strijd tussen hun vader en moeder vaak niet de medische of psychische hulp die ze nodig hebben.
Artsen, psychologen en andere hulpverleners kunnen pas met een onderzoek of behandeling beginnen als beide ouders hiervoor toestemming geven. Als één van hen weigert, blijft het kind verstoken van hulp. Psychologen en jeugdhulpverleners zien met lede ogen aan hoe kinderen hierdoor verder in de knel komen. Zij roepen in ‘De Ombudsman’ op tot een wetswijziging.
Twee keer zo veel psychische problemen
Hoeveel kinderen door de ruzie tussen hun ouders geen hulp krijgen is niet duidelijk. Wel blijkt uit cijfers van het CBS dat jaarlijks 33.000 minderjarige kinderen bij een echtscheiding betrokken zijn. Uit onderzoek blijkt verder dat ‘scheidingskinderen’ twee keer zo veel psychische problemen vertonen dan kinderen uit gezinnen die nog intact zijn. Ze zijn vaker agressief, angstig of depressief.
Doorgaans houden na een echtscheiding beide ouders het ouderlijk gezag. Zij moeten samen de belangrijke beslissingen nemen in het leven van hun kind. Dit geldt ook voor besluiten over medische of psychische hulp. Artsen, psychologen en andere hulpverleners moeten daar rekening mee houden. Zo schrijft de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) voor dat een kind pas mag worden onderzocht of behandeld, als beide ouders hiervoor toestemming hebben gegeven. Als één van hen weigert, kan het kind niet worden geholpen.
Toestemming weigeren
Dit overkwam Natascha, die hulp zocht voor haar negenjarige zoon. Hij vertoonde suïcidale neigingen, waarvoor zij hem wilde laten onderzoeken. Zij vertelt in ‘De Ombudsman’ over de problemen die ze daarbij ondervond. De vader weigerde immers toestemming te geven. Hij vond dat ze het in onderling overleg moesten oplossen. Natascha stuitte voortdurend op gesloten deuren. Ze benaderde vijf klinieken, die zeiden niets voor haar te kunnen doen.
Ook psychologen en hulpverleners constateren met lede ogen dat ze zonder twee handtekeningen niets kunnen beginnen. Alleen als het kind overduidelijk schade lijdt door het uitblijven van een behandeling, biedt de wet de mogelijkheid toch hulp te verlenen zonder toestemming van beide ouders. De lat daarvoor ligt echter hoog. Artsen zijn bovendien zeer terughoudend, omdat diverse behandelaars in het verleden door het medisch tuchtcollege zijn veroordeeld.
Tijdrovende procedures
Artsen of hulpverleners kunnen zich verder wenden tot het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK). Maar ook dat kan alleen in zeer ernstige situaties. Bovendien volgen in dat geval tijdrovende procedures, terwijl het kind steeds verder afglijdt. Een laatste mogelijkheid is dat ouders zelf naar de rechter stappen, maar ook dat kost tijd, geld en komt de vaak toch al slechte verhoudingen niet ten goede.
Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport erkent in een reactie tegenover ‘De Ombudsman’ dat “zich lastige situaties kunnen voordoen”, maar ziet geen noodzaak hier iets aan te doen. Volgens het ministerie moeten ouders proberen er zelf uit te komen.
Aanpassing van de wet
Volgens Jeugdzorg Nederland, de koepelorganisatie van alle Bureaus Jeugdzorg, is dat te makkelijk gedacht. “Het kan niet zo zijn dat een conflict tussen de ouders de behandeling van een kind in de weg staat”, zegt vicevoorzitter Jan Dirk Sprokkereef. Hij pleit in ‘De Ombudsman’ voor een aanpassing van de wet. Jeugdzorg Nederland gaat daarover in overleg met huisartsen, GGZ Nederland en de Raad voor de Kinderbescherming. Sprokkereef wil binnen enkele maanden met een concreet voorstel komen waarop de wet kan worden gewijzigd.
------------------------------------------
Nawoord Vaderkenniscentrum SKO:
Meld uw ervaring hieronder!
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten