donderdag, juni 05, 2008

108. Vaderverlof in Europa : Nederland als hekkesluiter in de Europese achterhoede







Samenvatting inventarisatie wettelijk geregeld betaald vaderschapsverlof in Europa
© Vaderkenniscentrum VKC, P.A.N. Tromp, versie 1.3, 24 juni 2008

Land
Betaald kraam- en ouderschapsverlof voor vaders
België
10 dagen vaderschapsverlof bij de geboorte. Gedurende de eerste 3 dagen betaalt de werkgever het volledige loon. De resterende 7 dagen ontvangt de vader van het ziekenfonds een vergoeding die 82% van het begrensde brutoloon bedraagt.
Denemarken
Denemarken kent twee weken betaald vaderschapsverlof opneembaar in de eerste veertien weken na de geboorte van de baby en nadat de baby veertien weken oud geworden is nog eens additioneel 32 weken ouderschapsverlof, te verdelen tussen de vader en de moeder.
Duitsland
(a) 2 maanden vaderschapsverlof tegen 67% van het salaris met een plafond van € 1,800, -
(b) en daarnaast 10 maanden ouderschapsverlof tegen dezelfde voorwaarden te verdelen met de moeder.
Estland
14 dagen
Finland
(a) 18 dagen geboorteverlof,
(b) onder condities nog eens 12 dagen geboorteverlof en
(c) en voorts kan de vader 158 dagen ouderschapsverlof met de moeder verdelen in aansluiting op het zwangerschapsverlof
Frankrijk
2 weken
Hongarije
5 dagen
Ierland
Geen wettelijk geregeld vaderschapsverlof bij de geboorte, het Vaderschapsverlof is nog geregeld op bedrijfsniveau, wat erop neer komt dat Ierse vaders net als Nederlandse vaders enkele dagen vrij krijgen bij de geboorte van hun kind.
Italië
13 weken (3 maanden) (80%)
Letland
10 kalenderdagen
Nederland
2 dagen vaderschapsverlof 100%
Noorwegen
Noorwegen 6 weken vaderschapsverlof en 45 weken a 80% of 35 weken a 100% van het salaris aan ouderschapsverlof te verdelen met de moeder.
Oostenrijk
(a) Nu geen wettelijk vaderschapsverlof, het Vaderschapsverlof is nog geregeld op bedrijfsniveau, wat erop neer komt dat de gemiddelde vaders uit deze landen net als Nederlandse vaders ook enkele dagen vrij krijgen bij de geboorte van hun kind.
(b) De Oostenrijkse regering heeft echter een wetsvoorstel voor een maand betaald vaderschapsverlof (zgn. “Papamonat”) ingediend.
Portugal
15 dagen 100%
Roemenië
5 dagen
Slovenië
11 dagen
Spanje
(a) Het volledig doorbetaalde vaderverlof in Spanje omvat nu vijftien dagen meteen na de geboorte en dertig dagen in de daaropvolgende jaren.
(b) De Spaanse regering heeft zojuist een toekomstige verlenging van het kraamverlof voor vaders tot een maand aangekondigd.
Turkije
3 dagen in de publieke sector
Verenigd Koninkrijk
2 weken tegen een vaste vaderschapsverlofvergoeding per week, het SPP (SPP in 2008 = £ 117.18 per week of 90% van je weekinkomen als dat lager is).
De werkgever verhaalt de hoofdsom van de vaderschapsverlofvergoeding weer op de overheid via verrekening bij de afdracht van de sociale uitkeringen.
IJsland
(a) Vaderverlof van drie maanden met behoud van tachtig procent van het salaris (met een plafond in 2008 van 4242 euro en een minimum van 822 euro).
(b) Aanvullend ouderverlof van drie maanden te verdelen tussen de beide ouders tegen dezelfde voorwaarden
(c) De IJslandse regering heeft verder een uitbreiding van beide verloven tot 4 maanden in voorbereiding.
Zweden
(a) 10 dagen geboorteverlof bij de geboorte van het kind +
(b) 2 papamaanden (60 dagen vaderschapsverlof).
(c) Vervolgens nog 360 dagen (12 maanden) ouderschapsverlof te verdelen met de moeder (tegen 80% vergoeding tot een plafond van 307,500 kronor ($ 50,000) in 2008 voor de eerste 390 dagen, daarna 90 dagen tegen een vaste vergoeding)
Zwitserland
Geen wettelijk geregeld vaderschapsverlof, maar in de praktijk van de decentrale bedrijfsarbeidsvoorwaarden net als Nederland ook enkele dagen vaderschapsverlof






Meningen, dinsdag 24 juni 2008

Vaderverlof stelt hier niets voor

Bron: Het Parool – Meningen - Peter Tromp (Vaderkenniscentrum) - dinsdag 24 juni 2008

Dat was een leuk artikel over vaderschapsverlof op 13 juni (Vaderverlof hoog op agenda vakbond), maar wat een verouderde en incomplete informatie op het daarbij geplaatste kaartje.

Het betaalde wettelijke vaderschapsverlof is in een aantal landen aanzienlijk beter geregeld dan het kaartje suggereert. Zo kent Duitsland twee maanden wettelijk betaald vaderschapsverlof. En ook Zweden geeft kersverse vaders naast 10 dagen geboorteverlof niet alleen twee vaste papamaanden, maar ook nog eens 12 oudermaanden om met moeder te verdelen.

Denemarken geeft aan vaders twee weken betaald vaderschapsverlof in de eerste veertien weken na de geboorte, en daarna nog eens 32 weken ouderschapsverlof, te verdelen tussen de vader en de moeder.

En wie in Finland vader wordt, komt in aanmerking voor achttien dagen geboorteverlof, gevolgd door 158 dagen ouderschapsverlof die tussen vader en moeder moeten worden verdeeld.

Noorwegen kent een vaderschapsverlof van zes weken, met aanvullend een ouderschapsverlofregeling van 45 weken voor tachtig procent van het salaris of 35 weken voor honderd procent van het salaris. Het verlof moeten de ouders onderling verdelen. Noorwegen bereidt een verlenging van het vaderschapsverlof tot drie maanden voor.

Alleen Ierland, Oostenrijk en Zwitserland hebben binnen Europa eigenlijk nog minder dan Nederland geregeld. Deze landen kennen geen wettelijke regeling van het betaalde vaderschapsverlof.

Wel hebben de Oostenrijkers, Zwitsers en Ieren het vaderverlof op bedrijfsniveau geregeld, wat erop neerkomt dat de gemiddelde vaders uit deze landen net als Nederlandse vaders ook enkele dagen vrij krijgen bij de geboorte van hun kind. Bovendien heeft Oostenrijk een maand betaald vaderschapsverlof (Papamonat) in voorbereiding.

Conclusie moet dan ook zijn dat Nederland met de minimale regeling van twee dagen wettelijk betaald vaderschapsverlof binnen Europa op de achterste bankjes van de Europese klas is beland. En dat niet alleen, we zijn door de afwijzende houding van de Nederlandse regering wat het vaderverlof betreft binnen Europa zelfs drager geworden van de rode lantaarn.

Peter Tromp, Utrecht

www.vaderkenniscentrum.blogspot.com

Copyright: Het Parool

1 opmerking:

Bas Roos-Schipper zei

Het is intens verdrietig gesteld met de Nederlandse arbeidscultuur.
Hier leven we daadwerkelijk om te werken en betalen hier op alle vlakken uitbundig voor!

Een reactie posten