Vechtscheiding eindigt in cel
De Standaard Online - Van onze redacteur - Dajo Hermans - Bekijk de pagina uit de krant - donderdag 21 augustus 2008
Guy Laureys: 'Mijn kinderen zien mij niet meer graag.'Walter Saenen © Walter Saenen
- Aansluitend bij dit artikel
Elk jaar 20.000 klachten over bezoekrecht
Elk jaar 20.000 klachten over bezoekrecht
De Standaard Online - Bekijk de pagina uit de krant - donderdag 21 augustus 2008
BRUSSEL - Jaarlijks behandelen de parketten zo'n 20.000 klachten over inbreuken op het bezoekrecht.
De Antwerpse strafrechter veroordeelde zopas een vrouw tot één jaar effectieve celstraf omdat ze haar ex-man vier jaar lang verhinderde om contact te hebben met hun twee kinderen.
Hoewel geregeld strenge straffen worden uitgesproken voor het niet naleven van de verblijfsregeling, ligt het aantal inbreuken toch bijzonder hoog.
Vorig jaar behandelden de parketten 19.341 klachten in verband met inbreuken op de verblijfsregeling. In 2006 waren dat er 19.800, in 2005 ging het om 22.219 klachten. In heel wat gevallen gaat het om een van de ouders die weigert het kind af te geven aan de ex-partner.
'Telkens is het slachtoffer het kind', zegt kinderrechtencommissaris Ankie Vandekerckhove. Daarom pleit het Kinderrechtencommissariaat nu voor het verplicht inschakelen van een bemiddelaar.
'In Noorwegen is dat nu al het geval. Ouders met kinderen tot 15 jaar zijn daar verplicht om naar een bemiddelaar te stappen, vooraleer ze kunnen scheiden. Waarom kan dat bij ons niet? Een bemiddelaar biedt geen garantie op succes, maar het kan wel een extreme vechtscheiding voorkomen.'
Luc Arron, de voorzitter van Steunpunt Blijvend Ouderschap, meent dat de gerechtelijke instanties dikwijls nog te laks optreden, waardoor in veel gevallen de situatie escaleert.
'Wij krijgen hier wekelijks ouders over de vloer die al jarenlang vechten om hun kinderen te kunnen zien', aldus Arron. 'Maar telkens opnieuw botsen ze op een muur.'
Jaarlijks worden in ons land ruim 30.000 huwelijken ontbonden. Naar schatting maken elk jaar zo'n 35.000 minderjarigen een scheiding van hun ouders mee. (dhh)
- Aansluitend bij dit artikel
Vechtscheiding eindigt in cel - Blz. 6
Nadere toelichting bij de cijfers uit bovenstaand artikel:
Naar mededeling van F4J België gaat het bij de meldingen aan het Belgische parket om een drietal zgn. “misdrijven tegen de familie” (naar de terminologie uit de statistieken van het Vlaamse College van de Procureur-Generaal):
- 85 % (optellend tot de voornoemde 20.000 meldingen per jaar) betreft meldingen inzake het niet afgeven van kinderen (c.q. het niet nakomen van het omgangsrecht en/of de regeling voor gedeeld ouderschap, beurtelingse huisvesting of bilocatie
- 12,5 % betreft meldingen van familieverlating (c.q. het niet betalen van onderhoud)
- en 2,5 % betreft meldingen van kindermishandeling
Bron: www.f4j.be - 26 - 07 - 2006
De onafhankelijke onpartijdige rechter wordt als één van de peilers voor een democratie aanzien. Vooringenomen rechters zorgen nu eenmaal voor oneerlijke processen. Als de vereiste van onafhankelijkheid en onpartijdigheid in het gedrang komt, dan zou er bijzonder streng moeten worden geoordeeld. Vooreerst moeten de rechterlijke organisatie en de rechtspleging zo zijn gestructureerd dat er in hoofde van de rechtzoekenden geen twijfel omtrent de onafhankelijkheid en onpartijdigheid van de rechterlijke instantie kan rijzen. Als de onpartijdigheid gewaarborgd wordt door de discriminerende zal dit wegen op het vertrouwen van de burger in onze magistratuur.
Justice must not only be done, it must also be seen to be done.
Men moet al vooringenomen en van kwade wil zijn mocht men twijfelen aan het gender-neutrale karakter van de uitspraken van onze rechters bij misdrijven tegen de familie.
Twee voorbeelden van misdrijven tegen de familie zijn het niet betalen van onderhoudsgelden voor de kinderen (in juridische taal "familieverlating") en het niet afgeven van de kinderen aan een ouder die nochtans wel het recht heeft op persoonlijk contact met die kinderen. Bij analyse van deze misdrijven stellen we vast dat er jaarlijks ongeveer 17000 klachten binnenstromen bij het Parket wegens het niet afgeven van de kinderen en een goede 5000 klachten omdat het onderhoudsgeld voor de kinderen niet of laattijdig betaald wordt. Uit de meest recente cijfers met betrekking tot het niet, of laattijdig betalen van onderhoudsgeld voor de kinderen kan men vaststellen dat er gemiddeld 516 veroordelingen zijn, waarbij het in 26 gevallen om vrouwen gaat. In 103 van deze 516 vonnissen of arresten wordt het voordeel van opschorting van straf uitgesproken. Dat betekent dat de strafrechtbank elk jaar gemiddeld 413 effectieve veroordelingen uitspreekt wegens het niet of laattijdig betalen van de onderhoudsgelden voor de kinderen. Trekken we deze cijfers uiteen op basis van het geslacht van de veroordeelde, dan zien we dat hiervoor jaarlijks 398 vaders en 15 moeders effectief worden veroordeeld.
Misdrijven tegen de familie
Men kan de klachten tegen de familie opdelen in 3 groepen namelijk, kindermishandeling/verwaarlozing (2,5%), familieverlating (12,5%) en niet afgeven van kinderen (85% of ongeveer 17000 klachten). Van de ongeveer 17000 klachten wegens het niet afgeven van kinderen worden er jaarlijks gemiddeld 113 veroordelingen uitgesproken door de strafrechter. Hiervan zijn 71 personen of 63% van het vrouwelijk geslacht.
Kenschetsend hierbij is wel dat, van deze veroordeelden, 23 mannen en 73 vrouwen elk jaar van de gunst van opschorting van straf genieten. 96 van de 113 veroordeelden wegens het achterhouden van de kinderen krijgen dus opschorting van straf. Rest nog iets mee te delen over de jaarlijks gemiddeld 17 effectief veroordeelden wegens het achterhouden van kinderen. De verhouding tussen mannen en vrouwen bedroeg in 2001 en 2002 vijftien tegen twee. Vijftien effectief veroordeelde vaders tegenover twee moeders wel te verstaan.
Twee ogen
Effectief wordt in België normaliter pas effectief als de veroordeling meer dan 6 maanden gevangenisstraf bedraagt. Als gerechtigheid moet gezien worden, kan je je eens afvragen of je meer ogen hebt, dan je gevallen kent waarbij een moeder meer dan 14 dagen in de cel heeft gezeten wegens het achterhouden van de kinderen. Specialisten zijn het het er allemaal over eens dat men snel moet handelen in plaats van jarenlange procedures voeren die tot niets leiden. Justitie moet de complexe en delicate materie anders aanpakken. De 17000 klachten per jaar wegens het niet afgeven van de kinderen en de enorme berg leed die erachter schuil gaat zal men adequaat moeten aanpakken en men zal snel moeten leren handelen. Pas als de parketmagistraat van dienst in het weekend met zijn fax in de buurt zal beslissen over arrestatie en de rechters de hoofdverblijfplaats van de kinderen daadwerkelijk wisselen van weerbarstige en onwillige ouders, omdat de gerechtelijke uitspraak niet gerespecteerd werden, zal de klachtenberg wegens het achterhouden van de kinderen dalen. Misschien wordt de magistraat dan zoals deze hoort te zijn en dat is gender-neutraal.
Eén jaar cel voor 'psychische moord' op papa
bron: www.pagia.be
ANTWERPEN - OM: "Een moeder van twee kinderen naar de cel sturen is niet sympathiek"
De Antwerpse strafrechter veroordeelde vrijdag Christel M. (38) uit Zwijndrecht tot een effectieve celstraf van één jaar voor de "psychische moord" op haar ex. Het resultaat van een schrijnende vechtscheiding is dat twee dochters van (intussen 12 en 14) dienden geplaatst en van daaruit met de taxi naar school gebracht worden. Openbaar aanklager Bart De Smet had het over "een psychische moord op de vader door de emotionele vergiftiging van de kinderen".
Lees meer: http://www.f4j.be/doc/doc08/080619_1_jaar_cel_voor_psychische_moord_op_papa.html
Eén jaar cel voor 'psychische moord' op papa
F4J België - Bron www.pagia.be - Jan Heuvelmans - Datum 19/06/08
ANTWERPEN - OM: "Een moeder van twee kinderen naar de cel sturen is niet sympathiek"
De Antwerpse strafrechter veroordeelde vrijdag Christel M. (38) uit ZWijndrecht tot een effectieve celstraf van één jaar voor de "psychische moord" op haar ex. Het resultaat van een schrijnende vechtscheiding is dat twee dochters van (intussen 12 en 14) dienden geplaatst en van daaruit met de taxi naar school gebracht worden. Openbaar aanklager Bart De Smet had het over "een psychische moord op de vader door de emotionele vergiftiging van de kinderen".
De zaak kende in het najaar van 2007 twee valse starts. Op 1 februari werd ze dan eindelijk behandeld maar in plaats van ze in beraad te nemen, plande de rechtbank op 23 mei een volgende zitting om na te gaan of er in die tussentijd enige beterschap te bespeuren viel. Maar het heeft niet mogen baten: de moeder weigerde botweg ouderschapsbemiddeling.
POS-kinderen
"Dit is een intrieste zaak in een bijna vier jaar aanslepend conflict. Een moeder van twee kinderen naar de cel sturen is niet sympathiek. Maar zij praat onvoldoende op de kinderen in om ze in het weekeinde naar hun vader te sturen. Integendeel, ze vergiftigt ze door ze te betrekken bij de echtscheidingsprocedure. Ik vraag acht maanden effectief plus 550 euro boete", rekwireerde De Smet vorige maand. Het werd vandaag één jaar effectief, zodat de procureur eventueel de onmiddellijke aanhouding had kunnen vorderen. Maar er zat een plaatsvervanger die het dossier blijkbaar niet kende.
"Alles begon in 2004 met het plotse vertrek van de vader uit het gezin. De moeder bleef zwaar gekwetst achter en kon het niet laten haar kinderen daarbij te betrekken. Ze reageerde totaal fout, met de kinderen als belangrijkste slachtoffers. Er is geen sprake van enige rechtvaardigingsgrond of noodtoestand", zegde Bart De Smet. "Deze mevrouw heeft door de psychische vergiftiging haar kinderen in een POS-situatie (Problematische OpvoedingsSituatie) gedwongen.
Absolute kwade trouw
Vorige maand was al de elfde keer dat de exgenoten met getrokken messen voor een rechtbank stonden in een conflict over de uitoefening van het omgangsrecht van de vader. "Deze vrouw heeft eerder al zes en acht maanden cel gekregen. Zij betaalde al 26.000 euro aan dwangsommen plus 7.000 euro deurwaarderskosten omdat ze de kinderen bleef hersenspoelen. Het gevolg was dat die weigerden op de voorziene dagen naar hun vader te gaan. De moeder zag haar kinderen liever naar een instelling vertrekken dan naar hun vader", pleitte de advocaat voor de vader.
De verdediging stelde dat er toch ook iets goed te vertellen was over deze vrouw. De kinderen waren samen met hun moeder gekwetst door het vretrek van hun vader en weigerden elk contact met hem. Je kan van de moeder niet het onmogelijke verwachten. Zij doet nu pogingen, zegt ook de probatiecommissie. En de school probeert de zaak mee gedeblokeerd te krijgen. Geef mijn cliënte nog een kans om deze lichtpuntjes aan te grijpen".
Daar had de rechtbank dus geen oren naar. Integendeel. Zelden klonk de motivering bij een veroordeling zo hard: De moeder gedroeg zich "schaamteloos en leugenachtig", het misbruik is "walgelijk", en ze "gremelt niet alleen naar de verzoekende partij maar lacht ook Justitie in het aangezicht uit. En wat de houding van de dochters betreft: "Het is niet aan een achtjarig kind om te beslissen met welke ouder het contact wil". En verder: "Woorden als 'gij hebt ervoor gezorgd dat mijn mama geen geld meer krijgt; ge zult ons in een gesticht steken; ge zult ervoor zorgen dat mijn mama in de gevangenis moet' kunnen de kinderen niet zelf hebben uitgevonden en zijn een bewijs van de absolute kwade trouw".
Jan Heuvelmans
Bron(nen):
- PagiA-nieuwsgaring
- Correctionele rechtbank
- Media Services (http://www.mediaservices.be/)
Meurtre psychique du père envers ses enfants
- par mayaz le 11/07/2008 @ 15:22 sources: F4J Belgium & http://www.pagia.be/
Traduction française :
À Anvers, n’est pas très sympathique d’envoyer une mère de deux enfants en taule. Un juge anversois a condamné ce vendredi C… (38 ans) à une peine de prison d’une année ferme pour le motif de «meurtre psychologique» sur son ex compagnon. C’est le résultat obtenu à la suite d’un effroyable divorce qui a éloigné les deux filles (actuellement 12 et 14 ans) de leur père en étant placée et qui doivent aller à l’école en taxi. Le procureur a parlé d’un «meurtre psychologique » à l’égard du père, et ce, au moyen d’« empoissonnements émotionnels » (de la part de la mère) sur des enfants». L’affaire a connu deux faux départs, fin de l’année 2007. Le 1er février, l’affaire fut remise à une date ultérieure (le 23 mai) afin de vérifier si au cours du temps, il y avait une amélioration dans la situation. Mais la mère refusait catégoriquement la médiation familiale. Ce pénible conflit perdure depuis 4 ans. Envoyer une mère de deux enfants en prison n’est pas sympa, mais c’est parce qu’elle ne conseille pas à ses enfants d’aller chez leur père durant les week-ends. Bien au contraire, elle les empoisonne en les intégrant dans les procédures de son divorce. L’avocat du père a demandé 8 mois de prison ferme et 550 € d’amende. Aujourd’hui le verdict s’est soldé par la condamnation d’un an ferme, de manière à permettre au procureur d’ordonner son arrestation immédiate. Mais l’affaire fut jugée par un juge remplaçant ne connaissait pas assurément le dossier. Tout a commencé en 2004 lorsque le père est parti précipitamment. La mère, fortement blessée dans son amour propre, a pris ses enfants pour alliés en les intégrant dans les conflits du divorce. Elle a donc mal agi en utilisant ses enfants pour des victimes du divorce. Il ne s’agissait d’aucun sentiment de justice ni d’urgence dans la situation, mais, par l’empoisonnement psychologique de ses enfants, cette femme a créé un grave problème dans leurs éducations. Le mois passé ce fut la 11ème fois que les ex conjoints se présentaient devant la Cour pour le conflit de la non exécution du droit de garde du père. Cette femme fut déjà condamnée à deux reprises à 6 et 8 mois de prison. Jusqu’à présent, elle a payé 26.000 € d’indemnités plus 7.000 € de frais d’huissier parce qu’elle continuait à aliéner ses enfants. Part l’attitude de la mère, les enfants refusaient d’aller chez leur père. La mère préférait que ses enfants aillent en Institution plutôt que chez leur père. La défense (de la femme) montre qu’il y a quand même un point positif chez cette mère : les enfants et la mère étaient blessés dans leur amour propre par le départ de leur père, refusant alors tout contact avec lui. On ne peut donc pas s’attendre à l’impossible dans cette situation. De plus, selon la commission probatoire, la mère essaie de faire des efforts, et l’école tente également de débloquer la situation. Donnez encore une chance à ma cliente, demanda la défense. Le tribunal n’a pas suivi, au contraire. Elle est rare la motivation pour décider d’une une sentence aussi lourde. La mère, a agi sans aucune gène, avec des comportements mensongers. L'abus est considéré, non seulement comme étant « dégoûtants envers la partie adverse », où l’on se moque clairement de la Justice. En ce que concerne l'attitude des filles : « Il n'est nullement attribué à un enfant de 8 ans de décider avec quel parent il veut garder le contact ». Ensuite… (On entendit au tribunal) des accusations telles… « Toi tu t’es occupé à ce que maman n’obtienne plus argent, alors ils nous mettrons dans un centre et tu veilleras à ce que ma maman aille en prison ». Les enfants n’ont pas pu inventer ces propos, et ceci est la preuve absolue de la méchanceté perverse.
(Traduction artisanale par Mayaz) Remarques de Mayaz : Quand allons-nous assister à divers Tribunaux pour témoigner sur les sanctions de spoliations des pères ? Collectif La Vie de Pères Bruxelles - Wallonie
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten