664. De allerlaatste kans voor ouders - Jeugdzorg - GGZ Drenthe - Gezinspsychiatrisch Centrum 'De Stee'

Inleiding
Een verrassend mooie integere reportage. Hulde aan de redactie van EO Uitgesproken en Andries Knevel. Maar dat kwam - en zeker niet in de laatste plaats - ook omdat het hier kennelijk ging om een jeugdzorginstelling (De Stee) die beide ouders en het kind wel met respect tegemoet kan treden. Een jeugdzorginstelling bovendien, die niet alleen met moeders om kan gaan, maar ook met vaders. Een instelling dus die een moeder- en vaderinclusief beleid weet te voeren. Helaas is dat echter eerder uitzondering dan de regel in de huidige Nederlandse jeugdzorg.

Peter Tromp
Vaderkenniscentrum

De allerlaatste kans voor ouders
Bron: EO – Uitgesproken EO – Andries Knevel - 21 dec 2010 - 12:20





Jaarlijks worden zo’n 10.000 kinderen uit huis geplaatst, waarvan naar schatting zo'n 2000 kinderen onder de 2 jaar. Gezinspsychiatrisch centrum De Stee biedt ouders een laatste kans om te laten zien dat ze wel voor hun kind kunnen zorgen.



Rene en Jaqueline zijn de ouders van Dominca. De kinderrechter heeft bepaald dat zij niet goed voor hun kind kunnen zorgen. Beide ouders hadden problemen met drank en drugs, kenden geen stabiele woonsituatie en er was niet genoeg geld om Dominca te verzorgen. Nu krijgen ze hun allerlaatste kans in de Stee om hun dochter te behouden.

Uitgesproken EO volgt Rene en Jacqueline 8 maanden lang tijdens hun opvang in de Stee. Lukt het hen om uiteindelijk zelfstandig voor Dominca te zorgen?



Bekijk de preview:





Herkansing voor ouders in De Stee
Bron: Dekrantvanmiddendrenthe.nl | Beilen | Altijd actueel | Nieuws | vrijdag 12 maart 2010

BEILEN - Een nogal uniek project. Zo mag je de gezinsbehandeling in De Stee op het GGZ-terrein in Beilen dat onlangs geopend werd wel noemen.

In De Stee, waar de dagbehandeling plaatsvindt van het gezinspsychiatrisch centrum, worden multiprobleemgezinnen met zeer jonge kinderen (0-2 jaar) behandeld. De kinderen uit deze gezinnen die in aanmerking komen voor gezinsbehandeling zijn vanwege de diverse ernstige problemen in het gezin uithuis geplaatst. Om te voorkomen dat in de tussentijd hechtingsproblemen ontstaan tussen kind en ouders hebben de ouders in De Stee regelmatig de kinderen bij zich. Onderzoek heeft uitgewezen dat het van belang is om op die leeftijd binnen een half jaar te besluiten waar het kind opgroeit. Dat kan ook bij pleegouders zijn. Is die duidelijkheid er niet, dan ontstaat er schade in de ontwikkeling van het kind. Het is daarom van belang dat zo snel mogelijk na de uithuis plaatsing samen met de ouders gewerkt wordt aan een beslissing over de beste plek voor het kind. Veiligheid van de kinderen en het onderlinge contact staan centraal bij de behandeling. De ouders worden min of meer klaargestoomd om op een goede manier als ouders te kunnen functioneren. In dat geval gaat er een positief advies naar de gezinsvoogd. Het kan echter ook zijn, dat na behandeling blijkt dat de ouders niet in staat zijn hun kind(eren) op een verantwoorde manier op te voeden. Dan gaat er, liefst met toestemming van de ouders, een negatief advies naar de voogd waarbij de kinderen in een pleeggezin geplaatst worden. Kortom, in De Stee wordt bepaald waar het bedje van de kinderen komt te staan.

• PDF-brochure voor kinderen over het Gezinspsychiatrisch Centrum van GGZ-Drenthe: http://www.ggzdrenthe.nl/uploads/File/pdf/zw_002d_0909_gezinsbehandeling__kinderen.pdf
  
• PDF-brochure voor ouders/verwijzers over het Gezinspsychiatrisch Centrum van GGZ-Drenthe: http://www.ggzdrenthe.nl/uploads/File/pdf/zw_002d_0909_gezinsbehandeling__ouders.pdf

653. Wie is er hier eigenlijk een ‘piece of shit’? Over Tros-Vermist en presentator Jaap Jongbloed

De hele afgelopen week (en langer) werden we via de Nederlandse TV, in een poging om voldoende aandacht te trekken voor de aflevering van vanavond 10 december 2010 van Tros Vermist, door Jaap Jongbloed en Tros Vermist lastig gevallen met een sensatiezoekende aankondigende ‘leader’ met daarin een beneveld ogende dochter uit Canada die ons aan de deur eerst hard toeschreeuwde dat haar vader “a piece of shit” was, waarop zij vervolgens de deur voor onze ogen dichtsmeet.

Nu zijn vals sentiment, emotioneel ‘bloed aan de paal’, valse betrokkenheid, sensationalisme, stemmingmakerij, slechte presentatie, valse muziekjes en verborgen gender racisme al jarenlang de vaste hoofdingrediënten en formule van het programma “Vermist” van de TROS, de zelfbenoemde grootste ‘familie’ van Nederland. En van je familie 'moet je het maar net hebben' gaat het Nederlandse spreekwoord toch. Het programma kan dan ook rustig het meest onoprechte programma, dat de Nederlandse publieke omroep ons te bieden heeft, worden genoemd. Zoals een mestkever van paardenhopen houdt, zo verdienen Tros-Vermist en Jaap Jongbloed al jarenlang hun boterham aan het familieverdriet en de ellende van mensen.

Maar met hoe weinig integriteit, compassie en respect voor de betrokken mensen - in dit geval een verlegen en terug getrokken Canadees-Hollandse vader, zijn ontroerde Canadese zoon die al zoveel moeite deed en zijn nog altijd woedende Canadese dochter die na de scheiding van haar ouders nog altijd de nieuwe stiefmoeder niet accepteert - dit ‘tearjerker’-programma daarbij echt gemaakt wordt, dat realiseer je je toch eigenlijk pas echt achteraf, nadat we uiteindelijk het zo schreeuwend aangekondigde onderwerp zelf in de uitzending van vrijdagavond 10 december 2010 te zien kregen. Door hen in de leader een week of langer op de Nederlandse TV in aankondigingen zo neer te zetten, wordt hen onrecht gedaan, maar krijgt het programma wel de (verkeerde) aandacht die het steeds zo wanhopig bij het Nederlandse publiek zoekt. Dat stemt treurig.

Maar kijkt u liever zelf hieronder.

652.

649. De kinderen aan het woord - Boekbespreking van de boeken 'Uit elkaar' (Cornald Maas) en 'Stiefkind, het overkomt je' (Sandra Boer en Erica Theloosen) door Henk Riemersma

• Uit elkaar – Cornald Maas
• Stiefkind, het overkomt je, door Sandra Boer en Erica Theloosen

De kinderen aan het woord
Boekbespreking door Henk Riemersma

Twee boeken waar je niet vrolijker van wordt: “Uit elkaar”, van Cornald Maas - een bij uitgeverij Prometheus uitgegeven bundeling van verhalen die eerder onder dezelfde titel in het magazine van een van de landelijke dagbladen zijn verschenen. En “Stiefkind, het overkomt je”, van therapeute Sandra Boer en tekstschrijfster Erica Theloosen, uitgegeven bij De Parelreeks, de uitgeverij van mevrouw Theloosen.

Door elkaar

Toen ze nog wekelijks in het landelijk dagblad verschenen las ik er dus gewoon één per week. De interviews van Cornald Maas met kinderen van gescheiden ouders, over de gevolgen die de echtscheiding voor hun levens heeft gehad. Goed te doen. Ik vond ze vaak wat vlak, maar dat schiep ook wel weer enige afstand. Geen overdadige (emotionele) stijl in ieder geval. Lees je er dertig achter elkaar (van de ongeveer zeventig) dan beginnen ze behoorlijk door elkaar te lopen: in de stijl van Cornald Maas worden alle verschillende verhalen bijna één, het verhaal van Cornald Maas, zelf ook het ‘product’ van gescheiden ouders.

Niet uit te leggen

Ook het boek “Stiefkind, het overkomt je”, bestaat uit interviews met kinderen die “het is overkomen”, die dus na de scheiding van de ouders in minstens twee ‘samengestelde’ gezinnen (met stiefouders en stiefbroertjes en/of –zusjes) zijn terechtgekomen. Twaalf interviews in dit geval. Hier zijn de verhalen niet aan een krantenkolom gebonden, dus afhankelijk van de persoon kunnen deze uitdijen. De interviews worden ‘onderbroken’ door een korte samenvatting van wat komen gaat, waarvan de reden mij ontgaat. Daarnaast worden ze voorafgegaan door een grafische schets van de opeenvolgende leefsituaties in de verschillende samengestelde gezinnen van de kinderen. De bedoeling hiervan is de levensloop te verhelderen (“in één oogopslag” denkt de achterflap), maar ook na intensieve bestudering bleven sommige samenstellingen mij een volkomen raadsel – al was het alleen maar omdat ‘V’ voor Vader staat, i.p.v. vrouw en ‘M’ voor Moeder, i.p.v. man. Nog afgezien daarvan kan het af en toe razend ingewikkeld zijn. Vader en moeder gaan scheiden, allebei gaan ze een andere relatie aan met iemand die eigen kinderen meeneemt, na enige tijd gaan die ook weer scheiden en komt de volgende stiefvader of –moeder met een eigen berg kinderen, waaronder stiefkinderen. Ergens zegt een kind dat hij de moeite niet eens meer neemt om het aan nieuwe collega’s of kennissen uit te leggen.

‘Vaderfiguur’

Wat mij vooral opvalt is dat de meeste verhalen over de vader gaan. En dan met name over het feit dat nagenoeg iedereen een problematische verstandhouding met deze persoon heeft. In de verhalen van Cornald Maas wordt deze meneer zelfs regelmatig teruggebracht tot een figuur: de ‘vaderfiguur’. Die gemist wordt. Moeder is in bijna alle gevallen een warme, betrokken, open, eerlijke, sociale, verstandige, cultuur minnende, verzorgende, aanwezige vrouw. Vaders nemen in veel te veel gevallen hun verantwoordelijkheid niet, gaan er vandoor met een vijfentwintig jaar jongere vrouw of hebben verzwegen dat ze homo zijn. Allemaal slecht. Deze mannen worden volkomen terecht door moeder het huis uit gezet. Vrouwen daarentegen worden niet het huis uitgezet maar verlaten het gezin omdat ze er eerlijk voor uitkomen dat ze lesbisch blijken en/of zich, in de verhalen van de kinderen, verder willen ontwikkelen en ontplooien, dan wel omdat ze de ruimte voor zichzelf willen nemen om een andere relatie aan te gaan. Helemaal geweldig! Opvallend is ook dat de meeste stief- en pleegvaders dan weer wèl deugen (vaak beter dan de eigen!) en natuurlijk zijn de meeste stief- en pleegmoeders klassiek ‘boos’. Zou dat misschien verband kunnen houden met het feit dat de nieuwe vaders de ‘goede moeder’ komen helpen, terwijl nieuwe moeders de ‘lul van een vader’ nog verder van eigen huis en haard weten weg te lokken?

Afwezige vader krijgt schuld

Terwijl in nagenoeg alle verhalen de vader na de scheiding wordt teruggebracht tot maximaal ‘een weekendje in de veertien dagen’ en in aantal gevallen helemaal niet, is er in de bundel van Cornald Maas maar één persoon die het probleem helder benoemt: van mama mocht ik mijn papa (bijna) niet meer zien en nu ik na twintig jaar mijn vader eindelijk (beter) heb leren kennen realiseer ik me dat ik al die tijd door mijn moeder ben voorgelogen. Nu hoef ik mijn moeder niet meer te zien. Nagenoeg alle andere kinderen vinden het volkomen vanzelfsprekend dat ze door hun moeder worden opgeëist en geven dan hun vader de schuld van het feit dat zij zo’n problematische relatie met hem hebben. Er is er een bij die al jaren geen contact meer heeft met zijn vader en als hij deze dan eindelijk eens treft blijkt de man opeens een vriendin te hebben, wat hij nooit heeft verteld! Mooie boel.

Loyaliteitsconflicten

Hoe dan ook, al de kinderen die in deze boeken aan het woord komen hebben het moeilijk. Stellen zich allemaal vragen bij hun leven en hun relaties. Met hun eigen ouders, hun pleeg- of stiefouders, eigen broers en zussen, pleeg- dan wel stiefbroers en –zussen. Hun huidige relatie. Zullen we wel trouwen? Kinderen krijgen? Is dat nu wel verstandig? Sommigen zijn totaal getroebleerd, lopen van therapeut naar magnetiseur, van riagg naar hypnose. Er is er eigenlijk niet een die een beetje ‘normaal’ is terechtgekomen. Dat blijkt ook al wel uit onderzoeken: kinderen uit gebroken gezinnen presteren minder op school en zijn bevattelijker voor verslavingen en deelname aan criminele activiteiten. Die laatste twee ben ik in deze boeken overigens niet tegengekomen. In ieder geval aan de buitenkant zijn het allemaal keurige, goed functionerende mensen geworden. Maar van binnen worstelen ze met bindings- dan wel verlatingsangsten en natuurlijk (afhankelijk van de complexiteit van de samengestelde gezinnen) een enorme hoeveelheid loyaliteitsconflicten.

De zweep erover!

Alleen in het enkele geval waarin sprake is van een redelijke gelijkwaardigheid van de beide (biologische) ouders waar het opvoeding en verzorging betreft, worden de kinderen het minst door dit soort problematieken geteisterd. Wat we allemaal al dachten natuurlijk. Voldoende reden om het Gelijkwaardig Ouderschap nu maar eens dwingend vast te leggen, desnoods met de zweep erover. De kinderen zeggen het zelf!

Uit elkaar, door Cornald Maas
ISBN 9789044616101; Paperback; Aantal pagina's 256
Uitgeverij Prometheus; prijs 17,95

Stiefkind, het overkomt je, door Sandra Boer en Erica Theloosen
ISBN 978-90-816066-1-5; Paperback; 151 pagina’s
verschenen in De Parelreeks; Prijs € 17,50

• Zie voor deze boekbespreking ook: daddy!

646. Nieuwe EU-regeling grensoverschrijdende echtscheidingen in de maak - Nederland nog niet toegetreden

• Zie EU Persbericht - Referentie: IP/10/1653 - 03/12/2010
• HTML: EN FR DE DA ES NL IT SW PT FI EL CS ET HU LT LV MT PL SK SL BG RO
• PDF: EN FR DE DA ES NL IT SW PT FI EL CS ET HU LT LV MT PL SK SL BG RO
• DOC: EN FR DE DA ES NL IT SW PT FI EL CS ET HU LT LV MT PL SK SL BG RO

14 EU-ministers van Justitie hebben op 3 december 2010 nieuwe regels bij grensoverschrijdende echtscheidingen onderschreven. Nederland is daarbij echter nog niet toegetreden.

Het voorstel is er op gericht internationale echtparen meer zeggenschap over hun scheiding te geven en zwakkere echtgenoten te beschermen (Opmerking: Dit is het gebruikelijke misleidende EU-eufemisme om de toch al dominante positie en absolute macht van vrouwen in het familierecht nog verder te versterken.) tegen oneerlijke benadeling in de echtscheidingsprocedure. Rechters zullen een gemeenschappelijke formule hanteren om te bepalen van welk land het recht wordt toegepast wanneer de echtgenoten het niet eens kunnen worden. Het voorstel laat het recht van de lidstaten om te bepalen wat onder het huwelijk wordt verstaan onverlet.

Op grond van het voorstel van de Commissie zullen echtparen tijdens het huwelijk kunnen overeenkomen welk recht op hun echtscheiding van toepassing dient te zijn. Dit zou hen meer rechtszekerheid, voorspelbaarheid en flexibiliteit bieden en bijdragen tot een betere bescherming van echtgenoten en kinderen tegen gecompliceerde, langdurige en pijnlijke procedures (zie MEMO/10/100).

Nu een politiek akkoord is bereikt onder de EU-ministers van Justitie, bijeen in de Raad, is het de beurt aan het Europees Parlement om zijn advies over deze wettelijke regeling uit te brengen. Pas daarna kan de regeling van kracht worden.

Verwacht wordt dat de Raad de nieuwe wetgeving vóór het einde van het jaar formeel kan vaststellen. De nieuwe regeling zal 18 maanden na de vaststelling in werking treden en dan gelden in 14 lidstaten (België, Bulgarije, Duitsland, Spanje, Frankrijk, Italië, Letland, Luxemburg, Hongarije, Malta, Oostenrijk, Portugal, Roemenië en Slovenië). De nieuwe regels zijn daarmee dan weliswaar nog niet geldig voor Nederland, dat (nog) niet is toegetreden tot deze regeling, maar andere landen kunnen later wel heel eenvoudig en makkelijk toetreden.